X-Academy

Chapter 4: Lola Maria

Lola Maria's pic>>>>>>>>>>>>>>
inspired by grimm! XD

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

Lola Maria's POV

Pagkatapos kumain nila nat2x ay nagpaalam na ang mga ito na papasok na sa school, nagbilin pa ako sa kanila na medyo gagabihin na ako sa pag-uwi kaya wag na nila akong intayin, tumango naman sila at umalis na, nilinis ko nalang ahg oinagkainan namin at pagkatapos ay naghanda na ako patungo sa aking pupuntahan, bago ako umalis ay sinigurado ko muna na nakalock lahat ng mga pinto, may isang susi pa naman si nat2x kaya hindi sila magkaaberya sa paguwi.

Nagpapara nna ako ng taxi, at binigay ang address na aking pupuntahan, mga ilang oras lang ay bumaba na ako sa isang highway at naglakad patungo sa sa masukal na kagubatan, mga ilang minuto din ang lumipas bago ko marating ang eskwelahan na pinamamahalaan ng isa ko pang anak na si Anna..

Pumasok na ako sa may gate na kung saan nakabantay ang dalawang malalaking golem.

"Magandang umaga po madam" bati sa akin ng isa sa mga golem na nakabantay.

"Magandang umaga rin" sabi ko sabay ngiti sa kanila, "Nandyan na ba si Anna" tanong sa kanila.

"Opo, kasalukuyan po siyang nasa opisina niya ngayon, gusto niyo po bang samahan ko kayo papaunta dun" may paggalang na sabi ng isa sa mga bantay.

"Hindi na, gusto ko rin siyang surpresahin, sige na mauna ako, ayusin niyo ang pagbabantay ha," sabi ko sa kanila.

"Opo, makakaasa po kayo" sabay nilang sabi at bumalik na sa kanilang pwesto.

Dumeritso na ako sa opisina ni Anna, pagkabukas ko ng pinto ay tumambad sa akin ang mukha ni anna na galit sa kausap niya sa telepono.

"Wala akong pakialam kahit marami sila! Basta ang importante ay magawa niyo ang inuutos ko! Maliwanag ba?! At wag ninyong kalimutang mag-ingat sa bawat kilos niyo" Sabi niya sa mataas na boses.

"Ganyan ba ang isasalubong mo sa akin? Ang mukha mong hindi maipinta?" Sabi ko kay Anna

Nakita ko naman ang pag-aliwalas ng kanyang mukha sabay tayo at nakangiting lumapit sa akin.

"Good morning Ma, dapat sinabi niyo sa akin na pupunta kayo para napasundo ko na kayo sa driver ko" sabi niya sabay alalay sa akin paupo sa couch.

"Ano ka ba naman anak, alam mo naman na di pa kami ok ng papa mo, baka mamaya malaman pa ng papa mo yun" sabi ko sa kanya.,

"Bakit po ba ayaw niya pang magbati ni papa? Matagal na po nung huling nakasama ko kayo sa pagtulog at pagkain" Matamlay na sabi niya.

Hinawakan ko ang kamay niya at tinitigan siya, "Anak, alam mo naman ang dahilan kung bakit ako lumayo sa papa mo diba?" Sabi ko sa kanya,

"Oo naman po Ma, pero nagsisi na po si papa, hindi naman niya alam na kukinin nila si ate Elisa eh" sabi niya sa akin.

"Kung hindi dahil sa kapabayaan niya, malamang ay kasama pa natin ang ate mo ngayon at masaya tayo kasama ang mga pamangkin mo" sabi ko sa kanya.

Nagsighed muna siya bago magsalita "Ma, wala pa po akong nahahanap na impormasyon na magtutukoy kung saan nila tinatago sina ate at anthony" sabi niya sa matamlay niyang boses, "Pero wag po kayong mag-alala gumagawa na po kami ni papa ng paraan para mapadali ang paghahanap namin sa kanila" sabi niya sa akin

"Anak, kahit alam kong 5 limang taon na ang nakalipas simula ng mawala ang kapatid mo at si anthony, malakas talaga ang kutob ko na buhay pa sila, kaya hanggat nabubuhay pa ako hindi ako titigil sa paghahanap sa kanila" sabi ko sa kanya,

"Ganun din po kami ni papa, kaya wag na po kayong masyadong mag-alala" sabi niya sa akin,

"Siya nga pala, kailan ka ba magpapakilala sa mga pamangkin mo? Paniguradong matutuwa ang mga iyon pagnalaman nilang may tita sila " sabi ko sa kanya para maiba naman ang usapan,

"Hindi pa po ako kasi handa Ma, siguro ay naiilang pa aki sa mga anak ni ate" sabi niya na may lungkot sa kanyang mga mata.

"Hanggang ngayon ba hindi ka parin nakakamove-on kay anthony? Anak naman, akala ko ba kinalimutan mo na ang nararamdaman mo sa kanya?" Tanging nasabi ko sa kanya, yan ang isa pa sa dahilan kung bakit lumayo kami nila Elisa, para mawala na ang nararamdaman ni Anna kay anthony, dahil matinding sakit ang nadulot nito kay anna.

"Ano ka ba naman Ma, siyempre wala na yun sa akin" sabi na sabay pakawala ng pilit na ngiti.

Wala na akong nagawa kundi tumahimik nalang, nagtagal pa ang pag-uusap naman, hanggang sa may tumawag sa telepono, tumayo si Anna para sagutin ito.

"Hello?.....ha?!......paano nangyari yun at bakit sila?......ok,ok!..........umalis na kayo dyan bilis!" Sabi na na medyo natataranta, napatayo ako bigla ng lumapit ito sa akin

"Ma, masamang balita," sabi niya na may pagkataranta,

"Ano yun anak?" Sabi ko, dahil maski ako ay kinakabahan na rin.

"Kailangan nating pumunta sa bahay niyo, nanganganib ang buhay ng mga pamangkin ko!,kukunin sila gaya nang ginawa nila kay ate" Sabi niya

Hindi agad ako nakagalaw sa aking narinig, "b-bakit sila?" Utal-utal kong tanong,

"Ma, wala na tayong oras, kailangan nating magmadali" sabi niya

Nilakasan ko ang aking loob bago magsalita "Wag ka nang sumama, ako na ang bahala, nangako ako sa ate mo na poprotektahan ko sila," sabi ko sa kanya, pero nagtatanong ang isip ko kung bakit pati mga apo ko ay kukunin nila, hinding-hindi ako papayag na mangyari yun, mamamatay mo na ako bago nila makuha ang mga apo ko,.

"Ma! Sandali! Kailangan mo nang kasama, ipapahatid kita" bumalik ito sa table niya at may tinawagan sa telepono, makalipas ang ilang minuto ay bumalik na ito sakin, "ok na ma, may maghahatid na sa iyo, wag kang mag-alala sila ang magbabantay sa inyo" sabi niya sabay hatid sa akin sa labas ng school.

"Maraming salamat anak, wag ka nang mag-alala, dito ko na sila pag-aaralin, dahil alam ko na mas ligtas sila dito" sabi ko sa kanya sabay halik sa kanyang noo, at sumakay na ako sa sasakyan lulan ng dalawang lalake.

Gabi na nung dumating kami sa bahay, agad akong pumunta sa pinto at napansing nakalock pa rin ito, agad aking kinabahan nasaan na kaya ang mga apo ko?, pumasok muna ako at nagpalit ng damit pumunta ako sa gitna nang sala at pumikit.

"Ano na po ang gagawin namin mahal na reyna?" Tanong ng isa sa mga guwardya na kasama ko, at tama ang dinig niyo isa ng akong reyna sa aming kaharian, bago ko takasan ang magaling kong asawa at hindi ito alam nina nathalie.

"Hahanapin ko muna kung nasaan ang mga apo ko" sabi ko sa kanila, tumango nalang ang mga ito.

Pumikit ako nang maiigi, at naramdaman ko na lang na humahaba na ang aking tenga, pinakinggan ko ang boung paligid hanggang sa may narinig akong sigaw,, "ATE SA LIKOD MO!!" Sabi na isang tinig pero alam kong kay cat2x iyon, at malapit lang ang lugar kung nasaan sila, hindi ko gusto ang pagkakasabi ni cat2x, alam ko na hindi maganda ang mga nangyayari agad akong tumayo at tumakbo patungo sa kinaroroonan nila sumunod naman yung dalawang lalaki sa akin.

Pagkadating ko sa lugar kung nasaan sila, nagulat ako sa aking nakita, walang malay si nathalie na nakasandal sa pader habang nakadapa naman sa lupa si cat2x, hindi na ako nagdalawang isip naramdaman ko na lang na humahaba ang mga kuko ko at lumalabas narin ang mga pangil ko, binalaan ko ang dalawa na wag makikialam,,.

Sumugod na ako bago pa nito mahawakan si cat2x, isa-isa ko silang kinakalmot sa leeg, wala pa rin epekto sa kanila, kaya ang ginawa ko ay pinutol ko ang kanilang mga ulo gamit ang dalawa kong kamay, hindi na sila nakagalaw kaya inubos ko na silang lahat, nang mapansin ko na naubos ko na ang aking mga kalaban ay lumapit na ako sa aking mga apo, una kong linapitan si cat2x kasunod si nathalie napansin kong may dugo sa batok nito kaya nagmadali akong lumakad pabalik sa bahay habang buhat silang dalawa, narinig ko pa ang pagpapasalamat ni cat2x, ngumiti na nalang ako at dumeritso na sa bahay.