İSİMSİZ..

Adsız Bölüm 8

Derin

Kağıtta yazanlar hala aklımı kurcalıyordu. Ve kendi de otobüste başımda duruyordu. Parfüm kokusu burnuma dolarken çok iyi hissediyor, uykum geliyordu. Tam gözlerim kapanırken yanımda oturan yaşlı kadın kalkmak istediğini söyledi. Bende uykulu uykulu kalktım yer verdim. Geriye doğru bir adım atmamla Berkan'a çarpmam bir oldu. Döndüm özür diledim. Cevap vermedi. Yüzünden önemli bir şey düşündüğü belliydi. Hiç umursamadan cam kenarına oturdum. O da yanıma oturuverdi. Dönüp bakmaya bile mecalim yoktu.

-Derin. İstersen daha çok var biraz uyuyabilirsin.

-Rahat değil. Boynum ağrıyor.

Birden başımı tuttu göğsüne yatırdı. Kalkmak istedim ama pek istediğim söylenemezdi. Tepki vermedim. Kokusunu içime çekerek uyudum. Ara sıra kulağıma bazı şeyler geldi. Biri fısıldıyordu. Ya da fısıldayarak konuşuyordu.

-Seviyorum. Ne yapmam lazım hemde çok seviyorum. Vazgeçemiyorum. Sana arkadaş olarak görmüyorum. İnandıracağım. Seni sevdiğimi anlayacaksın. Sen de seveceksin. Biliyorum. Bana karşı bir şeyler hissediyorsun. Biliyorum...

Kendimi kötü hissettim. Onu üzdüğümü düşündüm. Ona bakıp seni seviyorum demek istiyordum. Ama hemen karar vermek istemiyorum. Şu anda hissettiklerim ona karşı duyduğum şefkatten. Biliyorum. Özür dilerim.

Bir süre sonra eve geldik. Yavaşça başımı kaldırdım. Bana şaşkın şaşkın bakmaya başladı.

'Şey. Uyumuyor muydun?'

Hayır. Yarı uyanıktım.

Gülümsedim. Arkamdan o da indi. Beraber yürümeye başladık.

-Yine mi arkadaşlarınla buluşacaksın?

-Evet. Galiba.

-Galiba?

-Gelirlerse. İşleri varmış. Üniversiteliler nede olsa.

-Sadece sen mi liselisin.

-Öyle.

Cevap verirken omuzunu silkti. Hızlı adımlarla önden gitmeye başladı. Bende arkasından koştum. Koluna girdim. Tatlı tatlı bakmaya başladım. Yüzüme baktı. Bakarken kaşarlı çatılmıştı.'Benim için çalar mısın? Arkadaşların gelmemişse eğer.' Birden gülümsedi. Bende istemsizce gülümsedim. Bir süre sonra barın önüne geldik. 'Galiba yoklar. Bizimkiler yoksa sen varsın. Nereye gidelim. Güzel bir yerde söyleyeyim. Çünkü üstünde iyi bir etki bırakmak istiyorum.' O sırada yüzümün kızardığını hissettim. Gülümsememe engel olamadım. Beraber kol kola yürüdük. Tam bu sırada aklıma ailem geldi. Hızla kolundan çıktım. Bana baktı.

-Özür dilerim. Benim gitmem lazım. Hem de hemen. Allah kahretsin. Söz bir daha ki sefere.