Little Girl| Hyunlix | Daddykink

Coma

Tenine küçük bir öpücük bıraktı Hyunjin. Serumlar takılıydı küçüğünün kollarına. Bebeğinin ve sevgilisinin kalp atışlarını gösteren monitöre baktı ve buruk bir gülümseme sundu.

Tehlike arz etmeyen bir komadaydı Felix. Doktorlar baygınlıktan pek farkı olmadığını yalnızca uyanmasının uzun sürebileceğini söylemişti.

"Bebeğim.. lütfen uyan ve bebegimizle birlikte eve gidelim.."

O sırada içeriye Changbin girmişti. Hyunjin'i o halde görmek tüm arkadaşlarının canını acıtıyordu.

"Hyunjin gel yemek yiyelim. Doktor 1 saate kalmaz uyanır dedi. İçin rahat olsun. Dünden beri kendini çok yıprattın.."

"Gerek yok aç değilim. Uyanacaksa onun yanında olmalıyım."

Changbin arkadaşının bu haline gülmüş omzunu patpatlamış ve kapıya doğru ilerlemişti.

"Kahven neli olsun Hyunjin?"

"Sütsüz."

"Nasıl o zehir gibi kahveyi içebiliyorsun anlamıyorum.."

"Hiç bir şey Felix 'in yokluğu kadar zehir olamaz Changbin.."

Derin bir iç çekti ve onları odada yalnız bıraktı Changbin. Miniğinin ellerini tuttu incitmemeye özen göstererek.

"Yarın burdan hep birlikte çıkacağız. Sen ben ve bebeğimiz.."

Ertesi Gün sabah

"Hyunjin bebeğim iyi mi?"

"Hmhm. Sadece korkudan bayıldıgini söyledi doktor."

Ağrıyan başını sıvazladı yavaşça. Hyunjin anlayınca hemen hastahane yatağındaki sevgilisinin arkasına geçti ve minik ellerini çekip kendisi masaj yapmaya başladı.

"Çok korktum sana birşey olacak diye.. doktor koma dediği an başımdan kaynar sular döküldü. Ve merak etme o adamı öldürdük. Sana bir daha zarar vermeye kalkamayacak."

"Teşekkür ederim Hyunjin. Seni seviyorum."

"Bende seni seviyorum bebeğim."

"bebeğim demene bile bitiyorum."

"E sen bana aşıksın o zaman."

"Nasıl? Bunu söylemen iyi oldu. Sanırım gerçekten sana aşığım."

"Hm bende sana çok aşığım."

3 gün sonra

"Hyunjin bebeğe bakmaya gidelim mi?"

"Olur sen koş hazırlan 20 dakikaya çıkalım."

"Tamam sen doktora haber ver. Hastası falan varsa sonra gidelim."

"İyi hadi çabuk hazırlan."

Felix koşarak odasına gitmiş büyüğünü arkasında bırakmıştı. Büyük olan telefonu almış ve yakın arkadaşı olan Dahyun'u aramıştı.

"Alo? Dahyun müsait misin?"

"Oh, elbette Hyunjin! Felix'in durumu nasıl?"

"O iyi. Sadece bebeğe bakmak istediğini söyledi. Müsaitsen ugrayalim."

"Elbette gelin! Sadece 1 hastam kaldı o da zaten kısa sürer."

"Teşekkürler. Geliyoruz yarım saate."

"Bekliyorumm!"

Dahyun'u enerjisi bitmek bilmiyordu. Ne zaman yeni bir hasta edinse hemen çocukluk arkadaşı Hyunjin'i arıyor ve ona anlatıyordu.

Dahyun küçüklüğünde annesiz kalmıştı. Hyunjin'in babası ise onu evine almış reşit olana kadar bakmıştı. Sonra ikisi birlikte Busan'da yaşayan babasından ayrılmış Seul'de üniversite'ye başlamışlardı.

Hyunjin'in yumuşak tarafını gösterdiği nadir kişilerdendi. Kardeşi gibi seviyordu onu.

"Ben hazırımmm!"

"Hadi gidelim öyleyse. Dahyun seni özlediğini söyledi."

"Ehehehe bende özledim!"

•

"Bebek gayet sağlıklı görünüyor Felix! Ona çok iyi bakıyorsun sanırım!"

"Hmhm ! Ama sadece ben değil Hyunjin de çok ilgileiyor bebekle. Hatta bazen bebekle fazla ilgilenip(-ip zarf fiil eki zort) beni unutuyor."

Son cümlesini trip atar bir sesle söylemiş kollarını birbirine kavuşturmuştu.

"Hyunjin yapma bir daha! Felix'im üzülüyor. Hatta en çok Felix ile ilgilen. Hem onu şirkete götür gezdir. Eminim onu eve tıkıyorsundur."

"Evet Dahyun Nona! Evden başka yere gidemiyorum.. Sıkıldığımı söylediğimde Seojun Hyungla oynamamı söylüyor."

"Tamam çıkarırım dışarıya."

Dahyun baktığı monitörde gördüğü şeyle duraksamış Hyunjin'e dönmüştü.

"Hyunjin biraz dışarıda konuşalım mı seninle?"

"Ne oldu Nona?"

"Sorun yok Felix sadece konuşacağım."

Felix'in içi hiç rahatlamamıştı. Dahyun'un tüm neşesi gitmişti. Hyunjin ile birlikte odadan çıkmış kapının önünde durmuştu.

"Bak hemen panik yapma tamam mı? "

"Dahyun uzatma söyle. Ne oldu?"

"Felix'in rahminde embriyo büyüklüğünde kist var. Ama bunu ben tam olarak söyleyemem. Doğum uzmanına götürmen gerekebilir."

"Ne? Peki bu Felix'i veya bebeğimizi etkileyecek mi?"

"Bebeğin gelişiminde büyük sıkıntılar oluşabilir. Otizm veya az gelişmişlik gibi sonuçları var. Az gelişmişlik olursa kurtaramayabiliriz. Otizmli olursa pek bir sıkıntı olmaz sadece fazla bakım ister ve anlama geriliği oluşur. Ama sakın unutma otizmli bir sürü bilim adamı doktor ve cerrah var. Yani büyük bir sıkıntı değil."

"Peki Felix? Ona bir şey olacak mı?"

"Onda psikolojik sorunlar ortaya çıkarabilir. Az gelişmiş veya kusurlu bir çocuk olursa buna uzulebilir. Ama kusurlar fazla önem veren birisi değil. Otizmli olması daha iyi olur ."

"Peki ya başka bir çözüm yolu yok mu?"

"En kötü şimdiden bebeği ve kist'i almalıyız. Günlük hayatını çok etkiler."

"Tamam teşekkür ederim. Şimdi bunu Felix 'e çok detay vermeden sadece bebek orada kalırsa zarar göreceğinden bahsetmeliyiz. Kaldıramaz. En kötü evlatlık alırız hm?"

"Haklısın. İstersen ben açıklayayım. Sen pat diye söylersin şimdi."

"Hadi dahyun hadii."