Deep emerald.

Part 3

Την διαδρομή μέχρι το πρώην πλέον σχολείο μου την βγάλαμε στη σιωπή!Καλύτερα δηλαδή γιατί δεν ήθελα να εξελιχθεί σε κανέναν καυγά ,δεν τους μπορώ άλλο!Λίγα λεπτά πριν φτάσουμε o πατέρας μου αποφασίζει να μιλήσει,ενώ εγώ απο μεσα μου προσευχόμουν να μην μου χαλάσει πάλι την ημέρα!

Π(ατερας)-Λοιπόν Αναστασία  μου σου έχω μια έκπληξη!,μου είπε και εγώ γουρλασα τα μάτια μου με το που το άκουσα!Μα τι σόι έκπληξη μπορεί να μου έκανε ?Και ποιος o πατέρας μου!

O πατέρας μου βλέποντας την αντίδραση μου ,συνέχισε.

Π-Θυμάσαι τον κ.Styles?

Α-Ναι...?,απάντησα διστακτικά!

Π-Λοιπόν θα έρθει μαζί με την οικογενεια του και θα τους φιλοξενήσουμε για ένα μήνα!

Α-Μάλιστα...

Π-Τι μάλιστα δεν χαιρεσε?

Α-Πως χαίρομαι απλά είναι που δεν του ξέρω πολύ καλα και θα έρθουν να ζήσουν μαζί μας για ένα μήνα.Δεν νομίζεις πως θα είναι λίγο άβολο;

Π-Δεν θα είναι καθόλου άβολο,ίσα-ίσα έχουν ένα γιο που είναι στην ίδια ηλικία με εσένα!,με κοίταξε με ένα πονηρό ύφος και η μαμά χαμογέλασε.

Α-Χριστέ μου ,μπαμπά σε παρακαλώ σοβαρεψου!

Μ-Γιατί ρε παιδάκι μου που ξέρεις μπορεί να είναι o ένας και μοναδικός!,μου είπε και γέλασε!

Τότε πήγα να ανοίξω το στομα μου άλλα σταμάτησε το αμάξι!Αχ,θεε μου τι αλλο έχω να τραβήξω ?Πραγματικα κατι δεν παει καλα μαζι του...ποιος να το πρωτοακουσει ,ποιος πατέρας καθεται να κανει προξενιό στην κορη του στην εποχή μας;Όχι ποιος;Άντε να φύγω από εδώ να ησυχάσω επιτέλους!Άραγε πως να είναι ?Θα είναι όμορφος ,ευγενικός...ααα Αναστασία  συγκεντρώσου!!

___________________________

Και ναι έχω και επίσημα αποφοιτήσει!Στην αίθουσα ήταν όλοι οι γονείς μαζεμένοι .Οι περισσότεροι,κυρίως οι μαμάδες όπως πάντα,ήταν συγκινημένες και έκλαιγαν από χαρά!

Αφού επιτέλους γυρίσαμε σπίτι έτρεξα πάνω στο δωμάτιο να αλλάξω γιατί περιμέναμε τους επισκέπτες μας!

Αφού θα τρώγαμε βραδινό όλοι μαζί αποφάσισα να βάλω κάτι καλό.Οπότε εβαλα μια μπλε ψηλομεση φλοραλ  φούστα και μια κοντή άσπρη μπλούζα.Τα συνδύασα με τα δερμάτινα πεδιλακια μου,βαφτηκα ελαφρά και χτένισα λίγο τα μαλλιά μου .Μόλις που είχα τελειώσει και άκουσα το κουδούνι!Ωραία για να δούμε πως θα είναι αυτός o γιος του κ. Syles?

Άνοιξα την πόρτα και άρχισα να κατεβαίνω τα σκαλιά και καθώς γύρισα να κοιτάξω την πόρτα...Γαμωτο δεν μπορεί να είναι αυτός!Είναι πολύ...πολυ...ομορφος.

Ξαφνικά γύρισε και με κοίταξε με αυτά τα υπέροχα πράσινα μάτια,με το που οι ματιες μας συναντήθηκαν τα ποδια μου αρχισαν να τρεμουν.Γαμωτο τι επαθα; Αμέσως έστρεψα το βλέμμα μου προς τον πατέρα μ που με κοίταζε με ένα πλάτη χαμογελο. Ήξερα ότι προσποιούνταν ποτέ δεν είχε γελάσει έτσι ξανά.Τα υπέροχα μάτια του ομως με κάρφωναν και με κοιταζαν εξεταστικα από πάνω μέχρι κάτω καθ'όλη την διαρκεια που κατευθυνομουν προς το μερος τους ,αλλα προσπαθησα να μην δείξω την ενταση που ενιωθα μεσα μου. Του έριξα μια κλεφτή μάτια. Χριστέ μου πόσο όμορφος μπορεί να είναι ένας άνθρωπος?

Μόλις έφτασα κοντά τους είπα διστακτικά..

Α-Γεια σας!

So παιδιά περιμένω σχόλια και θέλω πραγματικά να μάθω τι πιστεύετε για την ιστορία!

Νέες εξελίξεις !Για να δούμε !

Πάνω έχω φοτο το ομορφοπαιδο μας!

Votes&comments!!