Deep emerald.

Part 2

Η ημέρα της αποφοίτησης είχε έρθει επιτέλους γιατί αυτή η μέρα για τη Αναστασία  ήταν κάτι σαν πύλη σωτηρίας.Επιτέλους θα μπορούσε να φύγει και να μην είχε τους γονείς της να την ελέγχουν και να την κατακρίνουν!

Αναστασια

Σήμερα ξύπνησα πριν το ξυπνητήρι και αυτή τη στιγμή είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου και σκέφτομαι όλα αυτά που έχω περάσει και ονειρεύομαι αυτά που θα έρθουν!Αχ,σήμερα είναι η μέρα της αποφοίτησης μου τι υπέροχη μέρα.Επιτέλους έφτασε η ώρα της λύτρωσης μου!!Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκα το πολύ μια ώρα είχα τόσο άγχος.

Ντριιιιιιν!!

Πω ρε φίλε αυτό το ξυπνητήρι δεν το μπορώ συνέχεια μέσα στο αυτι μου!Τεσπα Αναστασία  πρέπει να σηκωθείς! Καιρός είναι!

Με αυτά και με τα λίγα σηκώθηκα και κατευθείαν μπήκα στο μπάνιο .Μετά από ένα χαλαρωτικό μαπανακι βγήκα έξω και στέγνωσα τα μαλλιά μου ,τα ίσιωσα και μετά βαφτηκα.Μόλις τελείωσα βγήκα έξω τρέχοντας για να βάλω τον μανδύα μου και το καπελάκι μου!Ήμουν έτοιμη !Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και έμεινα με το στόμα ανοιχτό τελικά είναι απίστευτο τι μπορεί να κάνει λίγο μεικ-απ,λίγο απαλό κραγιόν και λίγη μάσκαρα!!Πήρα τα πράγματα μου ,έβαλα τα τακούνια μου και κοιτάχτηκα ακόμα μια φορά στον καθρέφτη ήταν όλα τέλεια .Κατέβηκα κάτω γρήγορα και πήγα απευθείας στην κουζίνα εκεί με περίμεναν οι γονείς μου !Η μαμά μου ήταν συγκινημένη φαινόταν από χιλιόμετρα μακριά ενώ o μπαμπάς μου βρισκόταν  σε κατασταση ουδετερότητας ούτε κρύο ούτε ζέστη!Πάντα έτσι ήταν αυτός o άνθρωπος σκληρός και άκαρδος .

Α (ναστασια)-Καλημέρα ,είπα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο μου!

Μ(αμα)-Καλημέρα κοριτσάκι μου ,είσαι έτοιμη?,με ρώτησε και έσπασε η φωνή της το τέλος.

Α-Ρε μαμά τι ειπαμε?όχι κλάματα!έλεος πια!

Μ-Συγγνώμη κοριτσάκι μου συγκινήθηκα ...να είναι που θα φύγεις και το σπίτι θα είναι άδειο.,είπε

Α-Μαμά το ξερες ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν και αυτή η μέρα !Αντί να χαιρεσε που η κόρη σου θα κάνει μια νέα αρχή,καθεσε και κλαις έλεος πια!

Α-Τελοσπαντων άντε πάμε γιατί θα αργήσουμε!