zorbam bölüm 22

358 15 7
                                    


ece:gitti

dedim ve bacaklarımdaki güç gitti ve dizlerimin üstüne çöktüm ellerimle yüzümü apattım ve ağlamaya başladım

ece:gitti arda gitti

dediğimde yanıma koşma sesleri duydum sonra ise omzumda eller yüzümü açtığımda mert ve gizem vardı

ece:ben,ben nasıl onsuz yaşıyıcam herşey benim hatam kahretsin kahretsin!!!
diye yere vurmaya başladım mert ellerimi sıkıca tuttu ve yere vurmamı engelledi karşıma geçti

mert:asla hiçbirşeyden pişman olma biz varız burda sen düşersen kaldırırız seni düşürmeyiz zaten

nisan:evet hadi gel ben sana çorbamdan yapıyım

ece:aç değilim

dediğimde göz yaşlarım hala süzülüyodu onları silmek istemedim ayağa kalktım mert beni tutmak istedi ama istemedim odama gittim ve ardanın tişortunu çıkardım dolaptan kokusunu içime çektim ve geri dolaba koyup yastığa başımı koydum amacım uyumak değildi uyumak istemiyodum ben pişmandım pişmanlık hissediyodum ona bunu yapmamalıydım keşke yapmasaydım ben ilk defa ardanın kalbini param parça etti hemde bu ellerimle sıktım onun kalbini kan gitmedi kan pompalayamadı ve öldü ardanın kalbini yok ettim ben herşeyi mahvetmiştim herşey mahvolmuştu

1 ay sonra:

artık eskisi gibi odamdan çıkmıyodum hatta hiç çıkmıyodum zil çalmıştı her zil aldığında koşarak giderdim belki geri döner diye aşağı hızla koştum hemen kapıyı açtığımda karşımdaki manzarayla gülüşüm soldu ardaydı ama yanındaki kızla el ele gelmişti

ece:arda

dedim sessiz çıkan sesimle

arda:meraba ece

dedi ve omzunu bana çarpıp içeriye geçti yine bir hikaye yıkılmıştı bir bina gidi ben o enkazda kalmıştım ardanın enkazında kalmıştım salona gittiler gizemlerde şok olmuşlardı hemen ayağa kalmışlardı

arda:kendisi sevgilim dila

dediğinde işte tamamen şimdi yıkılmıştım

mert:ne zamandan beri?

arda:1 ay olucak yakında

dila:evte sevgilim 1 ay olucak çok yakında bunun kutlamasını yapıcaz sizide bekliyorum

dediğinde salona gitmeyip odama gittim kapımı kitledim ve kapıya sırtımı dayadım elimle ağzımı kapattım  ve yere oturdum ağlıyıcaktım kendimi çok fena hissediyodum çok halsiz ve mutsuz hissediyodum yıkılmıştım herşeyde üstüme gelmişti ben onu 1 ay beklemiştim 1 ay umutluca beklemiştim umutluydum ama artık umudum bile yoktu artık bacaklarımı yere koydum ve öylece ağlamam bitmişti herşey gibi sevgimde bitmişti ne olmuştu anlamıyodum ne ara ve neden? en çok kendime kızıyorum arda için üzüldüğüme kızıyodum ağlamak istemiyodum ama gururumla oynuyodu bir oyuncak gibi artik takatim kalmamıştı bile bunu bilerek yapıyodu,bilerek yapıyodu canımı yakmak istiyordu zorlukla ayağa kalktım ve yatağa yatıp yastığımı çektim ve gözlerimi kapatmadan pencereden dışarıya baktım sonra anlamadığım bir şekilde uyuya kalmıştım

sabah:

uyandığımda güneş ışıkları içeriye giriyodu iki büklüm uyuya kalmıştım hemen yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkayıp yatağımı topladım telefonumu elime aldım ve telefona bakarak merdivenlerden inerken bir kahkaha duydum

dila:ay aşkım ya hahahah!!

anırıyodu hayvan gibi bende direkt olarak mutfağa girdim ve masam kuruluydu en sevdiğim meyve suyuna kadar hazırdı telefona bakarak kahvaltımı yaptım ve masayı toplayıp yukarıya geri çıktım üstümü değiştirdim ama üstüme uyku bastırdı daha yeni kalkmıştım yatağa tutundum ve baş ağrısı tuttu yatağa tam uzanıcakken nolduğunu bilmiyodum vücudum birden bire yatağa atmıştı kendisini ve gözlerim kapanmıştı,uayndığımda gizem beni itekliyodu sesler boğuktu gözlerim tam görmüyodu evde olduğumu biliyodum gizem ağlıyodu arda kenarda kaşları çatık bir şekilde odaya bile girmemişti o dile ile öylece gizemleri izliyolardı

nisan:aklımı çıkardın!

dedi ve bana sarıldı kulağına eğildim ve

ece:ben bu sefer birşey yapmadım kahvaltıdan sonra odaya geldim üstüme birden bire uyku çöktü ve başıma ağrı girdi ve yatağa böyle düşmüşüm araştır valla ben birşey yapmadım 

dedim kulağına başını salladı ve benden ayrıldı ve yatakta oturur pozisyona geldim mert ardanın önüne gitti gizem dila denilen kızın saçına yapıştı ve odama attı sertçe kapıyı kitledi ve kızın saçını başını yolmaya başladı

ece:napıyosun gizem

nisan:bana bak doğru söyle bak elimde kalıcaksın ece'nin yemeğine veya içeceğine birşey mi kattın!! lan söyle!!

dila:evet kattım

dediğinde gizem oklalı bir tokat attı kızın yüzüne şap diye oturdu tokat 

ece:Oha senin o kadar gücün var mıydı?

nisan:gösteriyorum işte

dila:içeceğine uyku ilacı kattım gizem valla sadece içeceğine kattım

dediğinde kapı açıldı nisan kapının açılmasıyla birlikte bir tane daha okkalı bir tokat attı arda hızla odaya girdi gizemi kenara itti ve dilaya eğildi

arda:birdaha bu kıza birşey yapanı fena yaparım haberiniz olsun!

dedi ve dilayıda alıp gitti biz sadece öylece kaldık  nisan delirdi ve mert onu bıraktı

nisan:valla bak elimde kalıcak bu kız

ece:kalsın ne olucak ya bizi mi dövücek

dediğimde nisan'ı gazlıyodum nisanda koltuğa oturdu yanınada mert oturdu

mert:neden böyle birşey yaptın?

nisan:aşkım diyorum ki sana ece'nin içeceğine ilaç katmış bunu duymadınız mı?

mert:hayır

nisan:of valla deliricem

ece:sakin ol

devam edicek...............


zorbamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin