Sabah kalktığımda yatağımda yanımda yatan Jayi gordum. Benimle bu kadar ilgilenmesi hoşuma gidiyordu. Ona cok minnettarım. keşke bunu ona söyleye bilsem.
"Jay teşekkür ederim"
uyanacak gibi olduğunda öksürdüm ve telefonu elime aldım. Hafta sonu olmuş be.
"Ne icin teşekkür ettiğini sora bilir miyim Jungwon?"
"Sen uyusana ya"
"bakıyorum da kendine gelmişsin"
"Tabi canım. 9 canlıyım ben"
"Tamam tamam ders notlarını yaz kendi kitabına şimdi bende kahvaltı hazırlayayım"
Jay gülerek odadan cıktı ve mutfağa gitti.
kendimi sadece onun yanında kendim mişim gibi hissediyorum.
—
"Ee jungwon bey, iyileştiğinize göre size, siz uyuyorken neler yaşandığını anlatayım mı?"
"Ay yoksa kotu bir sey mi yaptım?"
"Hemde nasıl anlatamam"
jay bunu uzgun bir sekilde söyeyince bende üzüldüm.
"Ne yaptım ya"
"Niki ve sunghoon geldi"
"NİKİ BİSEY Mİ DEDİ YALAN SOYLEMİSTİR İNANMA YADA SORU MU SORDU ONEMSEME"
"Ya bi sakin ol. Jungwondan hoşlanıyor musun diye soru sordu"
Kalbimin hızlı atışını dıştan bile duya biliyordum.
"ssen nededin?"
bu soruyu sormasaydım keşke.
"Hayır dedim. Buna hoşlantı denilemez dedim."
"oh~ yani benden hoşlanmıyorsun?"
"Evet hoşlanmıyorum. Ama sana aşık olup olmadığım anlama gelmez."
Bunu dediği an kalbim daha da hızlı atmaya başladı. Bayılacak gibi oluyordum.
"Yani? Bana aşık mısın?"
"Kahvaltın bittiyse yıkayacağım verir misin tabağını, guzelim?"
NE GUZELİM Mİ? BENİMLE DALGA MI GECİYOR BU HERİF.
