Neşter

1.Bölüm

🍀
Uyumak için çıktığım odamda ne yazık ki bir türlü uyuyamıyordum.Saatlerdir boş bir tavana bakıyorum."Tavan bakabilene çok şey anlatır."diye okumuştum biryerde gerçekten öylemiydi.Tavan neler anlatırdı ki ağzımı vardı,yoksa dili mi?.Kendi kendime konuşurken birden irkilmemle ayağa kalktım.Aşağıdan sesler geliyordu.Birisi babamın sesiydi fakat diğerini tam olarak çıkaramamıştım.

Yataktan doğruldum , kapıya doğru ilerlemek için bir adım atmamla yere yapışmam bir oldu.Ortada neden bir sandalye vardı anlamış değilim.Odamda küçük sayılmaz ki, dizim çok fena sızlıyor ama aşağıda olanlarıda duymam gerek.Ayağa kalktım kapıyı araladım ve dinlemeye başladım.Şimdi o konuşanın Gökhan olduğu, bağıranında babam olduğu aşikârdı.Kim bilir yine ne oldu da babam olacak adam ona bağırıyordu.Biraz daha dinledim fakat hiçbirşey duyamıyorum.

"Gökhan ben sana ne dedim, bu işi daha fazla uzatma bitir şu işi."dedi,Babam.

Bu ne demekti şimdi,ne işiydi ve neyi bitirmekten bahsediyordu.Merdivenden yavaş yavaş inmeye başladım.Gökhan'ın sesi netleşmeye başlamıştı.Ama yinede cümlenin yarısını duyamamıştım.

"Abi gözünü seveyim,kızın annesi zaten ortalıkta yok öldü mü kaldı mı belli değil,kızı buradan da götürürsen-"

"Gökhan,senden akıl isteyen oldu mu?"

Beni buradan mı götürücekmiş.Tek anladığım yer burasıydı,yine nereye gidiyoruz ben artık şehir değiştirmek istemiyorum.İstemiyorum kardeşim ya,desem bile beni dinlemeyeceği için,burnumdan solumaya başladım.Adımlarımı hızlandırıp bir hışım odasına girdim.

"Asel,kızım uyamadın mı sen hâla"dedi.

"Yok uyudum,beş'inci rüyamda falanım hatta"dedim.

Babam sabır dilenircesine baktı.Gökhan ise bu salak ne diyor bakışını atmıştı."Beni yine nereye götürüyorsun,Artık yeter nereye gidersen git ben gelmiyorum."dedim.

"Tamam hemen sinirlenme,konuşuyorduk sadece bir yere gittiğimiz yok"dedi.Bu adam bipolarmıydı yoksa bana mı öyle geliyordu.Az önce neyden bahsetmişlerdi.

"Az önce konuştuklarınız neydi o zaman,Gökhan yalan mı söylüyor şimdi."dedim.Gökhan bana bakmıştı,Gökhan babamın en sadık çalışanıydı yani yeri geldiği zaman,bazen babama karşı çıkar ama ne için karşı çıktığını hiçbir zaman öğrenemedim.Çünkü babama karşı çıkmak büyük cesaret isteyen bir davranış.Adam doğdu doğalı, agresif bir yapıya sayıp kısaca ota boka kızıyor.Bu yüzden biraz afalladım ilk defa sakin konuşuyor.

"Gökhan öyle bir şey mi dedi,Biz işle ilgili konuşuyorduk."dedi.He bende yedim amına koyayım.Kusura bakmayın ağzım biraz bozuktur.Normalde çok hanım hanımcık bir kızımdır.

"Baba Gökhan'ın dediğini duydum,birdaha kızı burdan götürürsen falan diyordu."dedim.Babam Gökhana, yapacağın işi sikeyim gibi baktığına yemin edebilirim ama kanıtlayamam.

"Kızım benim iş için yurtdışına çıkmam gerekiyor.Bu yüzden senide yanımda götürücektim fakat Gökhan bey,Asel hanım gelmez diye tutturdu.Benden daha iyi biliyor kendisi de."dedi."Estağfirullah Murat bey ben öyle birşey demek istemedim"dedi,Gökhan mahcup bir şekilde.

"Gelip gelmemek sana kalmış.Ben yarın yola çıkıyorum."dedi.Yani gidebilirdi,benim için daha iyi olurdu.Gitsindi de zaten,bakalım hayır deyince zorlayıp götürücek mi şimdi böyle diyor ama,yarın ne diyeceği belli değil.

"Yok,ben gelemem hem yarın proje teslim tarihi var"dedim.İnşallah inanırdı,projem var evet ama yarına değil.Bana biraz kuşkuyla baktı sonra tamam dercesine kafasını sallayıp Gökhana eliyle çıkabilirsin dedi.Babam bana tamam mı demişti az önce.