Daddy's Little Girl +18 (Adrinette)

8.Verilen Söz

Hello millet!

Bölüm adı: Verilen Söz

Marinette Dupain-Cheng

Koluma giren sızıya yüzümü Buruşturturduğumda burnuma gelen Narkoz kokusuyla yorgun düşen göz Kapaklarımı yavaşça açtım,Açmam ile
Görüş alanıma giren beyaz ışık ile göz
Kapaklarımı kapatmam bir oldu

Neredeyim? Ben böyle ayrıca kafam Neden sargıdaydı? Onu tam olarak Anlamadım "Tanrım ne oldu bana böyle?" Burnuma gelen iyodofrm'un Keskin kokusu ile tam tahmin ettiğim
Gibi bir hastane odasındaydım

"Yine burdayım"

Tıpkı bundan birkaç ay önce de veya yıl Tahmini olarak bilmiyordum ama Kesinlikle hastanelerde çok vakit Geçirmiştim annemin ölümünden sonra Psikolojik olarak çökmüştüm babam
Annem öldükten sonra çok değişmişti Bana Her baktında tiksintiyle bazen Özlemle bakıyordu onu anlamak çok Zordu her akşam eve içip içip geliyordu Biz asla bir baba-kız gibi olamamıştık
Yani aslında babam vardı ama yoktu Gibi birşey kısacası hem annemi hem

Babamı küçükken kaybettmiştim en çok İhtiyacım olduğu o dönemde kendi Başıma atlatmaya çalıştım babam Olacak o adam bana bir çok kez şidett
Uygulamıştı hergün benden ne kadar Nefret ettiğini söylerdi oysaki tek Yanlışım bile yoktu oysaki büyükler çocuklarını yanlış hareketinde
Cezalandırır'dı, zaten annemin Ölümünden iki yıl sonra sözde babam Olacak o adam!!! Başka bir kadınla Evlenmişti ve o kadında beni istemedi! İstememişti zaten beni sevmeyen babam Benle uğraşmamak için daha doğrusu Hastalığım ile uğraşmamak için evden Atmıştı yapayanlız bir başıma ne Yapacağımı bilmiyordum tabib buda Bende bir çok hastalığı baraber getirdi
Benim için zor günleri hatırlamak dahi İstemiyordum.

"Kötü anıları aklından çıkar!"

"Kötü anıları aklından çıkar!

"Kötü anıları aklından çıkar! "

"Kötü anıları aklından çıkar!"
İçimde verdiğim savaşa son verip kötü Anılarımı Bir kenara bırakıp buraya Nasıl geldiğimi veya gelebilmiş Olduğumu düşündüm,En son deli gibi Koşuyordum birinden kaçar gibi sonra ise sonra ise ben bayılmıştım ama en Önemlisi nasıl ve neden bayılmıştım Veya niye koşuyordum sahi beni buraya Kim getirmişti "Ah demek uyandın"

"Ha?"

Hemen yanımda bitmiş serumumu Değiştiren hemşireyi fark ettiğimde Kısık ve çatallı sesimle Sordum "Ş-şey acaba ben burya nasıl geldim? "
Kahverengi güzel gözlerini bana Çevirdiğinde benim baygın olduğunu Düşündüğüm yüzüm aksine sorumu Tebessüm ederek kibar bir tonla Cevapladı.

"Kapıda bir beyefendi var, sizi o getirdi"
Kaşlarımı çatıp mırıldandım"Hmm kimmiş ki o?"Dedim serumu takmayı Bitirdi bana doğru döndü "Kendinizi iyi hissediyorsanız eğer içeri ziyeretçi
Alabilirim isterseniz?"Gözlerimi Halsizce yumup açtım "Tamam, gelsin. Bir teşekkür borçluyum ona." Dedim Hemşire başıyla beni onaylayıp
İşini bitirip sonra geçmiş olsun diledi
Ve Odadan çıktı.

Gözlerimi cam kenarına çevirdim, peki ya şimdi ne yapacaktım? Keşke her şey daha farklı olabilseydi...Annem ölmemiş Olsaydı acaba daha farklı bir çocukluk Yaşarmıydım bilmiyorum keşke... keşke Zaman bundan öncesine gitseydi. Mutlu Mesut yaşadığımız o güzel günlere geri Dönebilseydik hayat bazen çok acıdır Hiç Beklenmedik bir anda sevdiklerinizi Sizden alır götürür ve bidaha geri size vermez! İçim kor ateş misali yanıyordu Boğuluyordum sanki gözlerimi kaptıp Bir kaç dakika içinde sıkıntıyla bir nefes Aldığımda gözlerime yaşlar birikti silme Gereği duymadım dışarıda'ki manzarayı seyrettim