Wedding and Funeral ‖ MYG [12]

Chapter 04

"මට සෝල්වලට ටිකට් එකක් දෙන්න......"

"මටත් සෝල්වලට ටිකට් එකක් ඔින......."

යුන්හා වගේම යුන්ගිත් ඩෙගු ස්ටේශන් එකේ ටිකට් කවුන්ටර් එක උඩින් සල්ලි තියන ගමන් සෝල්වලට යන කෝච්චියකට ටිකට් ඉල්ලුවා.

"සෝල්වලට යන අන්තිම කෝච්චිය දැන් විනාඩි පහකට කලිනුයි මෙහෙන් ගියේ... ඊළඟ කෝච්චිය එන්නෙ හෙට රෑට...."

එහෙම කියපු ටිකට් කවුන්ටර් එකේ නිලධාරියා කිසිම අනුකම්පාවක් නැතුවම ටිකට් කවුන්ටර් එකේ දොරත් ලොක් කරලා එතනින් යන්න ගියේ, යුන්හාට තියා යුන්ගිටවත් කිසිම වචනයක් කියන්නවත් ඉඩ නොතියාමයි.

ඒත් එක්කම ස්ටේශන් එකේ තිබුණු අන්තිම ලයිට් බල්බ් එකත් නිවිලා ගියේ, ඔවුන් දෙදෙනාව තව තවත් අසරණ කරමින්.

"වට් ද ෆක්-----???"

වෙච්ච දේ හරියටම තේරුම් යන්න යුන්ගිට මහ වෙලාවක් ගත කරන්න ඔිනවුණේ නැහැ.

"කෝච්චි නෑ කියලා ඒ කාලකණ්ණියාට මෙතන තිබ්බ ලයිට් එකත් ඔෆ් කරලා යන්න අවශ්‍යතාවයක් නෑනේ......"

අතේ තිබුණු හිස් කෝපි කෝප්පේ, ටිකට් කවුන්ටර් එකේ නිලධාරියා ගිය පැත්තට විසික් කරන ගමන් යුන්ගි හයියෙන් කෑගැහුවා.

"අර නසරානි කුක්කට බුක් කරන්න වෙන රිසෝට් එකක් මේ රටේ තිබ්බෙම නැද්ද මන්දා මේ සිග්නල් නැති ගමක්ම මට හොයලා දුන්නේ.....!!! ආයිශ්----- ආහ්හ්හහ්හ්හහ----"

යුන්ගියි යුන්හායි විතරක් තනිවුණු ඩෙගු ස්ටේශන් එකේ, යුන්ගිගේ කෑගැහිල්ල තව තවත් මහ සද්දෙට දෝංකාර දුන්නා. ඒකෙන් වුණේ යුන්හාව තව තවත් බයවුණ එක විතරයි.

"ඒ අස්සේ මේ ෆෝන් එකත් වැඩ කරන්නෙ නෑ...... මොන මඟුලක්ද මට මේ වුණේ දෙයියනේ-- ආහ්හහ්හ්හ...."

තමන්ගේ කළු කැරළි කොණ්ඩෙත් අත්දෙකෙන්ම අදින ගමන් යුන්ගි ස්ටේශන් එකේ එහෙටයි මෙහෙටයි ඇවිඳින දිහා යුන්හා සද්ද නැතුව බලාගෙන හිටියේ තිබ්බ අසරණකමටමයි.

"ය්-ය්-යුන්ග්-ගීශී----?!!!"

විනාඩි ගාණක් තිස්සේ තිබුණු යුන්ගිගේ කේන්තිය අඩුවුණාට පස්සේ තමයි අන්තිමේදි යුන්හා එයාගේ කටහඬ අවදි කරන්න තීරණය කලේ.