Sabaha gözlerimi açtığımda saat 05.40 'tı. Normalde sabah uykumun bölünmesinden nefret ederim.Dün gece gördüğüm odamdaki penceremden dışarı bakmaya karar verdim. Tahmin ettiğim üzere mutfagın üstündeki odada yatıyordum bu yüzdende pencereden bakmaya korkuyordum.Manzarası hiç aklımdan çıkmıyor simdi tahminimde yanıldığımı umarak küçük pencereye dogru ilerledim.Pemcerenin önünde kocaman bir ağaç vardı agacın dallarının arasından baktığımda tahminimin doğru oldugunu anladım
Yine tek gördüğüm şey mezarlıktı..
Birden bir çığlık duydum.Hayır hayır diye bağırıyordu küçük kardeşim kosar adımlarla hemen yandaki odaya gittim.Selly kabus görüyor olmalıydı.Gözleri kapalıydı ama hala bağırıyordu.Selly nin yatağının baş ucuna oturdum sessizce başını okşadım buradayım ablacığım sakın korkma dedim ve onu biraz olsun sakinleştirmeyi basardım.Uykusundan uyanmadı susmuştu.
Ona su getirmek için aşağı indim yine karşımda uzun koridoru gördüm evin içi daha aydınlanmamıştı.Mutfaktan aldığım bardağa su koymak üzereyken Selly nin bana doğru geldiğini gördüm.Onun burda işi neydi mutfagın nerde oldugunu ona göstermemiştim bile.Abla su dedi ve avucunu uzattı gözleri hala kapalıydı. Herşeye rağmen kendi kendime kıkırdadım ve onun uykudayken ne kadar sevimli olduğunu düşündüm. Bardaga su koydum ve verdim icmesini bekledim. Dünkü duydugum çıtırtıları yine duydum ama Selly duymamış gibiydi. Bende onu ürkütmemek icin belli etmemeye çalıştım.Bardakta ki suyun tamamını bitirmişti ve odasına dönmek için koridorun yarısını gitmişti bile.
Ben yine merakıma yenik düşerek pencereye ilerledim.Dışarda büyük bir fırtına vardı.Odamdan gördüğüm ağacın dalları mutfak camına da çarpıyordu.Sonra yine o mezarlık. Evi gezmeye daha önce vakit bulamamıştım televizyonu da görememiştim. Biraz kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı.Televizyonu bulsam gercekten güzel olacaktı. Bütün odaları gezmeme ragmen televizyonu bulamadım sonra yavaş yavaş herkes uyanmaya başlamıştı.
İlk inen ilginc oldugunu düsündüğüm dayımdı. Bu adam sabahları normalden daha da korkunç gözüküyordu.
