I LOVE ME 》》Hyunlix

3

"Felix, kalk abicim. Kâbus mu gördün?"

Yatakta uyuyan beden mırıldanarak gözlerini aralar.
Korku dolu bakışları Chan'ın gözleriyle buluşur.

"Sen kolay kolay kabus görmezsin, bir sorun mu var?"

"Onu gördüm, abi annemi gördüm. Özlüyorum."

Chan derin bir iç çekerek yatakta yatan bedene sarılır.

"Unut artık olur mu? Biliyorum zor ama kendini üzmeni artık istemiyorum."

"Unutamıyorum, unutamıyorum, unutamıyorum! Olmuyor! Unutmak istemiyorum!"

"Şşt! Felix sakin ol bağırma uyu hadi."

"Unutmamı isteme o zaman!"

"Her neyse, tamam istemeyeceğim. Uyu hadi."

"Ben ne zaman uyudum? Hwang nerede?"

Chan arkasına tekrar yaslanır.

"Sohbet ederken uyuya kalmışsın bir tanem. O Hwang mıdır nedir tam bilmiyorum işte oda sen uyuyunca odasına gitti."

Felix üzerindeki pikeye dahada sarılıp gözlerini kapatır.

"Hm hm, anladım."

--

"Ah hadi ama Hyunjin! Uyusana hastasın sen! Küçük çocuklara benziyorsun, uyu artık.

"İstemiyorum Jisung! Uykum gemiyorr! Hem küçük çocukmuşum gibi davranmayı kes."

Jisung'un çocukmuşum gibi davranmasından nefret ediyordum. Bu davranışları yaralandıktan sonra dahada artmaya başlamıştı. Aralarında en yetişkin gibi davranan benim!?

Minho yanıma yaklaşıp kızgın bakışlarını attı. Uzanmam için omzumdan baskı yaptı ve sert bir şekilde üstümü örttü.

"Uyu."

Kızgın hali çok korkunç duruyordu...
Uyumalıyım evet.
Gözlerimi kaçırarak yatağa iyice sindim. Pikeyi kafama kadar çektikten sonra gözlerimi kapadım ve kendimi uykuya teslim ettim.

"Minho çocuğu korkuttun aferin."

"Korksun banane."

Jisung gevşek  kaşlarını çatmaya başlamıştı.

"Minho!"

"Tamam gel kızma, saat iki olmuş uyuyalım."

Jisung çatık kaşlarını yavaşça serbest  bırakarak Minho'nun oturduğu geniş koltuğa yayıldı. Kafasını Minho'nun göğüsüne yaslandığında kendilerini uykuya attılar.

--

"Uyuşukluk etmesenize! Minho! Hyunjin'in malzemelerini falan toparla! Hyunjin sende kıyafetini giy kaldırın götünüzü yerinizden! Ya daha işe gideceksiniz!"

Sabah olmuş hepimiz uyanmıştık. Bugün  taburcu olacaktım. Jisung her zaman ki gibi bizimle uğraşıyordu. Odamdaki tuvalete girip üzerime temiz kıyafetlerimi giydim.
Bugün kafeye gitmem gerekiyor. Lanet olasıca kafeye bir gün çalışmak için gitmesem olmuyor mu!? Patron kızmasa bugün kafeye gitmeyecektim fakat işten  atılmak istemiyorsam gitmek zorundaydım. 

"AAAAA MİNHO! DÜZGÜN  TAŞI ŞUNLARI!"

"Taşıyorum ya Jisungie!"

Jisung'un bağırışları ile tuvaletten çıktım.

"Tanrı aşkına! Bir günde kavga etmeden işinizi yapsanız olmuyor mu?"

"Olmuyor efendim. Siz işinizi düzgün yapın o zaman size bulaşmam."