My Crazy Student

CHAPTER 3

‘Jarlic Filimon's POV’

I AWAKED when someone knocking at my door loudly, then I looked at my clock and it's already 7:25 am. Even I am lazy to stand and to open the door of the person who almost destroying my door, I still get up and open the door.

“Wha—” I fell down when someone punched me, hindi pa ako nakakabangon nang bigla na naman nila akong pinagsusuntok ng sunod-sunod.

“Ack! D-Damn it!” They are so many to fight with or stop them.

Hindi pa ako nakakarecover sa suntok na binigay ng isa ay sunod-sunod naman ang ginawa nilang pananakit sa akin. Hindi sila tumigil, patuloy lang sila sa kanilang ginagawa, ilang minuto na nila akong pinagsusuntok at grabe na 'yong panghihina ng katawan ko. Halos hindi ko na maramdaman at namamanhid na ang buong katawan ko.

“Stop!” Narinig kong sambit na parang namumuno sa kanila then they suddenly stop so I breath relief.

“Pinapasabi ni boss na kapag nalaman niya kung sino ang babae mo o nangbabae ka talaga ay pareho nila kayong papatayin!” He said then they leave me alone at my room.

I can't understand what they are saying but the only came on my mind that he is only the one who can do this to me. Ano na naman ba ang kasalanan ko? Wala naman akong ginawa.

Because of the tired and pain that I feel right now in all of my body, I lost my consciousness.

DAHIL sa nangyari sa akin kaninang umaga ay napa-isip ako na may kinalaman siya sa nangyari. Wala akong ginawa na maaaring kong ikapahamak o ng ibang tao, o para galitin man siya.

Bigla kong naisip 'yong araw ng Anniversarry namin ng Ella. Is that the reason why she can't give the phone to me because she did something b*llshits?

“What did you say to my girlfriend, Ms. Estioco?” She startled of my question and I saw on her eyes the guilt and fear.

“P-Prof a-ano po kasi, hindi k-ko n-naman p-po—”

“What. Did. You. Say. To. Her?!” I emphasized every word that I uttered to her because of my angry.

‘Quilly Estioco's POV’

Kitang kita ko ang pagod at galit sa mga mata ni Prof ngayon, mukhang may hindi magandang nangyari sa kaniya ngayon kaya napaiwas ako ng tingin.

“Sinabi ko pong may kabit ka po,” nakapikit ako nang sabihin ko ito kay Prof para maayos at deritso kong masabi dahil sa guilty at hiyang nararamdaman ko.

Nagulat na lamang ako nang bigla niya akong hawakan sa balikat ko at inuyugyog ako, ramdam ko ang frustration na nararamdaman ni Prof dahil sa diin nang paghawak niya sa akin.

“What?! Why did you do that?! You know na sa ginawa mo ay maaari kang mapahamak ha?! You don't know anything Ms. Estioco so why the hell came on your mind and said that to Ella?!” Sigaw nito sa akin kaya napapikit ako ng mariin.

Binitawan ako ni Prof Jarlic at hingal na hingal naman itong tumingin sa langit at ramdam ko pa rin 'yong kamay ni Prof sa balikat ko, kaya lalo akong naawa sa kaniya kasi ramdam ko ang bigat ng dinadala niya, lalo na sa tuwing nakikita ko ang mga pasa niya sa mukha.