Hoofdstuk 3

1.1K 14 0
                                    

Pov Matthy

"Ughh." Ik word wakker uit een diepe slaap van een voorwerp dat trilt, wat ik niet goed kan plaatsen. Met mijn hand zoek ik er naar, het is mijn telefoon dat gaat. Ik draai mijn telefoon en neem op zonder goed te kijken wie mij belt. "Met Matthyas." Mompel ik in de telefoon en wrijf met mijn hand over mijn gezicht heen. "Matt, waar ben je? We moeten opnemen. Je ligt toch niet in je bed?" Ik schrik op van Robbie zijn stem die ik door de telefoon heen hoor. "Hoe laat is het?" "Al half 10 geweest." "Shit." Ik had om 9 uur al op kantoor moeten zijn voor opnames. Met mijn domme kop heb ik gisteren gewoon geen wekker gezet en ben ik zo in slaap gevallen. "Ik kom eraan." Roep ik nog in de telefoon en hang dan op. Snel stap ik uit mijn bed, trek een verdwaalde broek aan en trek een willekeurig t-shirt uit de kast. In de badkamer gooi ik snel even wat water in mijn gezicht en haal een hand door mijn haar, best. Nog geen 2 minuten later zit ik in de auto met een appel in mijn hand als ontbijt.

Op dit soort momenten ben ik heel blij met mijn nieuwe auto. Ik heb nu een automaat en dat is zoveel praktische en sneller te besturen, dan mijn oude volkswagen polo, waar ik nog moest schakelen. Het komt eigenlijk bijna nooit voor dat ik me verslaap of zelfs dat ik mijn wekker helemaal niet zet. Ik ben bijna altijd wel op tijd als het aan mij ligt, maar ja als ik met de andere jongens ben dan zijn we wel vaker te laat.

Binnen 20 minuten rijd ik de garage van het bankzitters kantoor in. Misschien heb ik een beetje te hard gereden, maar op dit moment kan me dat niet zoveel schelen. Ik parkeer mijn auto zo dicht mogelijk bij de deur richting de trap en stap uit de auto. Ik loop de trap op en bij de lift aangekomen, wacht ik tot hij er is en stap dan naarbinnen, waar ik op een knopje klik. De deuren sluiten en ik leun tegen de spiegel aan. Met mijn ogen dicht, zucht ik even diep, wat een ochtend. Ik doe mijn ogen weer open als de deuren van de lift weer open ga en stap er snel uit. Ik open de deur van het kantoor en loop naar binnen. Ik laat mijn blik over de bureaus heen glijden en zie alleen Anton en de websiteontwerper zitten. Ik loop naar mijn eigen bureau, waar ik mijn zender pak. "Hoi." Zeg ik snel en hang mijn jas over mijn stoel heen. De jongens begroeten mijn terug en Anton zegt nog snel "Ze zitten in de opnamekamer." "Dankje." Ik loop naar de trap en loop dan richting boven.

Bovenaangekomen zie ik dat de deur dicht zit. Zachtjes pak ik de deurklink vast en doe de deur open. "Hey Matt!" Hoor ik Robbie en Raoul te gelijk zeggen. "Kom snel zitten, we waren nog niet begonnen." Zegt Robbie en hij klopt op de stoel naast hem. Ik ga stilletjes naast hem zitten. Net als ik ga zitten, kijkt Koen op van zijn telefoon. "Ook Goedemorgen. Hebben ze geen wekkers in Ameide?" "Moet jij zeggen, jij komt altijd te laat." Vuur ik terug. "Zullen we beginnen?" Vraagt Raoul als hij ook aan de tafel komt zitten en zo de rust weer terug probeert te krijgen. Ik knik mijn hoofd, doe mijn zender nog even snel goed en dan wordt de opname gestart. Gelukkig is het een vrijmibo wat we vandaag opnemen en Raoul heeft hem voorbereid, dus dat scheelt me weer wat werk vandaag. Tijdens de gesprekken probeer ik zo goed mogelijk erbij te blijven, maar ik merkte dat het niet altijd lukt. Doordat ik net mijn bed uitkom, moet ik er nog even inkomen en lijkt het net alsof ik er niet helemaal bij ben met mijn gedachten.

Aan het eind van de dag stap ik weer in mijn auto. Wat een dag weer, me eerst verslapen en te laat komen en dan ben ik ook nog eens een paar videobeelden kwijt geraakt die ik had gefilmd voor een sponsor. Dat betekent dat ik vanavond dat stuk weer opnieuw moet filmen, echt super veel zin in. Not! Ik zucht weer eens en zet dan mijn auto maar aan.

Thuis aangekomen eet ik snel even wat en begin dan snel aan het stukje video waarin ik uitleg geef over een sponser. Net wanneer ik klaar ben, voel ik mijn telefoon trillen, ik word gebeld. Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en zie dat een oude vriend genaamd Sam mij belt. Sam ken ik al heel lang, we hebben alle 6 de jaren VWO bij elkaar in de klas gezeten. Hij is echt een goede maat van me en we hebben nog vaak contact. Ik neem de telefoon op. "Hey, met Matthy." "Hey, Matt met Sam. Hoe is het jongen?" "Ja gaat wel." "Zeker?" Ik merk zijn stem dat hij me niet helemaal geloofd. Ik heb hem een paar weken geleden vertelt dat ik me de laatste tijd soms alleen voel. "Ja, het kan beter." "Ik had een idee. Mijn vriendin en ik gaan samen met onze vriendengroep een weekje naar de ardennen. Ik wilde vragen of je ook mee ging?" Deze vraag van Sam had ik eerlijk gezegd niet verwacht en overvalt me wel een beetje. Als ik niet reageer, praat Sam gewoon nog door. "Het is vandaag woensdag en we gaan volgende week vrijdag voor een week. Ik heb Rick ook gevraagd en hij gaat ook mee." "Ow, uhm." Zeg ik en denk ondertussen even na. Op zich lijkt het me wel leuk om mee te gaan, dan ben ik niet alleen voor een week en met Sam, zijn vriendin en Rick kan ik het prima vinden. De andere mensen ken ik niet, maar dat komt vast wel goed. "Ja, ik denk dat ik wel mee ga." "Echt, gozer? Dit wordt echt een leuke vakantie, ik heb er helemaal zin in." Zegt Sam enthousiast. Hij vertelt me verder nog wat dingen over de vakantie, zoals het huis en waar we met elkaar meeten voor de reis. Na een paar minuten hangen we op en ik leg mijn telefoon op mijn bureau neer. Volgende week ga ik een week weg naar de ardennen. Wtf?

Better Together/ Matthy het Lam Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu