Better Together/ Matthy het Lam

Hoofdstuk 13

Zo sta ik een paar uur later in een veel te drukke club, waar alle mensen tegen elkaar aan geplakt, op de muziek staan te dansen. Zelfs een blinde zou kunnen zien dat al deze mensen dronken zijn tot de max en een paar van onze groep doen net zo hard mee. Langzaam beweeg ik een beetje mee met het ritme van de muziek en draai me we weer terug om naar Julia die net nog naast me stond, maar ze staat niet naast me. 'Waar is zij? En waar is de rest?' Ik draai me voor 1 seconde om en weer terug en opeens is de groep waar ik net mee stond verdwenen. 'Wtf.' Denk ik bij mezelf. Zoekend kijk ik om me heen. Om over de mensen heen te kijken ga ik op mijn tenen staan, maar jammer genoeg zie ik geen bekende gezichten. We zijn hier net een uurtje en ik ben er nu al weer klaar mee, zeker als iedereen weg loopt van mij en ik ze niet meer kan vinden. Een zucht verlaat mijn mond en laat mijn ogen nog een keer over de mensen heen gaan.

Ik denk dat ik beter even kan gaan zoeken. Ik wurm mezelf tussen de dansende mensen heen op zoek naar mijn 'vrienden'. "Hé Fille!" Hoor ik opeens een mannenstem naast me zeggen. Niet begrijpend kijk ik hem, hij praat tegen me in een taal die ik niet kan verstaan. Frans ofzo. Ik kijk hem in de ogen aan en zie zijn bruine ogen steeds donkerder worden net als zijn grijns die steeds groter wordt. Hier heb ik geen zin in, dus draai me de andere kant op om weg te lopen, maar wordt tegen gehouden door de man. Verbaasd kijk ik hem aan en wil me weer wegdraaien, maar wordt vastgepakt aan mijn arm. Ik werp een snelle blik op mijn arm en weer terug naar de man. Zijn grip op mijn arm versterkt, waardoor het meet pijn gaat doen. "Let me go!" Roep ik hard naar hem en probeer met al mijn kracht mijn arm los te krijgen, door met mijn andere arm en mijn benen hem weg te duwen, maar tevergeefs hij verstevigd zijn grip alleen nog maar meer. Uit zijn mond komen nog meer onbekende woorden, ik heb echt geen idee wat deze man zegt. Ik weet alleen dat ik echt heel graag weg wil van deze man, die ontzettend dronken is en stinkt uit zijn mond door het vele alcohol.

"Let me go! Roep ik nog een keer heel hard richting zijn hoofd, hopen dat hij los laat. Zijn grip wordt alleen maar pijnlijker en ik weet zeker dat dat heel groot blauw plek wordt. Met mijn andere arm probeer ik zijn vingers los te maken van mijn arm, maar opeens wordt de man hard op zij geduwd en verslapt zijn grip om mijn arm. Ik weet niet hoe snel ik weg moet komen, dus glip zo snel mogelijk weg tussen de mensen door. Hier en daar krijg ik wat boze blikken naar me toe geworpen, omdat ik wat mensen aan de kant duw, maar daar maak ik me nu het minst zorgen over. Ik wil hier weg en ook zo snel mogelijk.

Een paar meter verderop zie ik een bekende jongen met bruine haren staan. 'Is dat Rick?' Hij draait zijn hoofd mijn kant op en een opgeluchte zucht verlaat mijn mond. Zo snel mogelijk als ik kan, loop ik naar hem toe. "Hey Fenne?" Roept Rick gelijk heel vrolijk als hij me ziet. "Hey, wat is er aan de hand? Is er iets gebeurd?" Vraagt Rick gelijk als hij mijn beangstigende gezicht ziet, de tranen lopen al over mijn wangen heen. Ik heb mijn adem totaal niet meer onder controle en ik kijk wazig door mijn ogen heen. Zonder op mijn antwoord te wachten pakt hij mijn niet bezeerde hand vast en leidt me naar een rustiger plekje in de club. "Fenne, kijk me is aan." Spreekt Rick me streng toe. Langzaam til ik mijn hoofd omhoog en kijk hem in zijn ogen. "Je moet eerst even rustig worden. Mag ik je een knuffel geven?" Snel knik ik mijn hoofd een keer en voel de warme armen van Rick om mijn lichaam. Ik leg mijn hoofd tegen zijn warme borst aan en sluit mijn ogen. Zachtjes wiegt Rick me heen en weer en neuriet hij in mijn oor. Rustig adem ik door mijn neus in en mijn mond weer uit, waardoor ik me al snel weer wat beter voel.

Langzaam trek ik me een paar minuten later me terug uit de knuffel. "Gaat het weer een beetje?" Ik knik mijn hoofd. "Zullen we anders even naar buiten gaan, even frisse lucht halen?" Rick kijkt me vragend aan en al weer knik ik mijn hoofd. Ik wil mijn mond wel opendoen, maar het lijkt alsof mijn stem niet mee wil werken. Rick pakt mijn hand stevig vast en leidt me naar de deur van de club. Buiten aangekomen adem ik de koele avondlucht in, wat even heerlijk aanvoelt, in plaats van die zweterige, alcohol lucht die er in de club hangt.