Gecemin Işığı || TEXTİNG

0.3

"Hatırlatma;

Ve son iki gündür başımdan geçenleri düşünmeye başladım. Belki de o gerçekten bana iyi gelecekti. Ya da hayatımı tamamen mahvedecekti. Herkes birinci şansı hakederdi. Ama o hakediyor muydu? Henüz onu tanımıyordum ama eğer dedikleri doğruysa ve sözünde duracaksa hayatımda büyük değişimler olacağı çok açıktı. Peki ben ne yapmalıydım?.."

•

•

•

•

Ben bunları düşünürken neredeyse iki saat geçmişti. Saat 19.37 olmuştu. Geç saatte kimsenin olmadığı bu yerde durmak pek de güvenli gelmiyordu. Oturduğum yerden kalkıp arabama doğru ilerledim. Arabamın anahtarını cebimden çıkarttım ve kapı kilidini açtım. Hızlıca ayağımı içeri atarak siyah koltuğuma yerleştim. Anahtarı çevirip arabamı çalıştırdım.

Hava kararmıştı, yollar boştu. Telefonumun ekran tuşuna bastım fakat açılmadı, şarjı bitmişti. Tam bu anda arabamın benzininin bittiğini ve burada kaldığımı hayal ettim. Neyse ki öyle bir şey olmadı. Olaysız bir şekilde anayola çıktım. Fakat anayolda diğer yolun aksine fazla trafik vardı. Az ileride kaza olmuştu sanırım, polislerin yolu açması baya sürecekti belli ki.

Uzun süren trafikten sonra oturduğum evin caddesine girebilmiştim sonunda. Otopark kapısına yaklaştım ve otomatik kapıyı anahtarımla açtım. Bir andan arabayı kullanırken bir yandan da boş yer bakıyordum. Oturduğum bloğa uzak bir yerde park yeri buldum, yürümek ne kadar zor gelse bile yer bulduğuma sevinmeliydim.

Arabamı park ettiğim yerden evime yürümek 10 dakika sürdü. Yavaşça merdivenleri çıkmaya başladım. Kapıya ulaştığımda elim cebimdeki anahtara gitti ve kapıyı açtım. Asansörü beklemeyerek merdivenlerden çıktım. Ve daire kapımdan içeri girdim.

Eve girdiğim gibi telefonumu şarja taktım ve açılmasını beklemeye başladım. Kısa sürede açılmayacağını bildiğimden telefonumu orada bırakıp odama kitap okumaya gittim. Üzerime yeni aldığım pijama takımımı giydim. Önümdeki kitap rafından uzun zamandır okumak istediğim kitabı aldım. Yatağıma girdim ve kitabımı okumaya başladım.

Fakat daha sonrasını hatırlamıyorum çünkü uyuyakalmışım. Yanımdaki kitabı rafa geri koyup salona telefonumu almaya gittim. Şarjı dolmuştu ve açılmıştı. Telefonu elime aldığımda gördüğüm bildirimlerden sadece biri dikkatimi çekmişti.

*Kerem kişisinden 13 mesaj, 2 cevapsız arama.*

Hemen whatsappa girdim ve sohbeti açtım.

Kerem: Alin.

Kerem: Birlikte kitap okuyalım mı?

Kerem: Hı?

Kerem: Mesajlarım neden gitmiyor ya.

Kerem: Engelledin mi sen beni?

Kerem: Profilin de yok.

Kerem: Doğru ya sen profil fotoğrafı kullanmazdın.

Kerem: Telefonun uçak modundadır o zaman.

Kerem: Ya da şarjın bitmiştir.

Kerem: Telefonunu eline aldığında bana haber verir misin?

Kerem: İyi olduğundan emin olayım.

*Kerem'den bir cevapsız arama*

Kerem: Heyy, orada mısın?

*Kerem'den iki cevapsız arama*

Kerem: Alin merak ediyorum orada mısın?

Alin: Şarjım bitmiş.

Alin: Telefonum şarjdayken de kitap okuyordum.

Alin: Uyuyakalmışım.

Alin: Şimdi de tekrar uyumaya gidiyorum.

Kerem: Işıklı geceler Alin.

Alin: Işıklı geceler Kerem.

•

•

•

•

•

Bu bölümü 450 kelimeyle kapatıyoruz. Ben kitabın tiktokta ayrı, wattpadde ayrı bu kadar sevileceğini düşünmemiştim. Yorumlarınız ve oylarınız benim için çok değerli. Sonsuz teşekkürler.

Instagram: uzaydakimorgezegenn

Tiktok: bookwormms1

🌙