Bakıyorum ardında bıraktığın izlere Belki kokun kalmıştır diye
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
[Minho'nun ağızından] Farklı bir sıraya geçtiğimde ders zili çalmıştı ve dersi dinlemeye başlamıştım son dakikalar kaldığında hoca serbest bırakmıştı lise sonda varmıydı böyle şeyler yaa neyse başımı sıraya koymuş sarı saçlıyı izliyordum. Bir süre sonra gözlerimi tam kapatırken zil çalmıştı gözlerimi tekrar açmıştım ve yanıma sarı saçlı çocuk gelmişti "Merhabaaa" diyerek bana bakmış ve yanıma oturmak istediğini söylemişti az önceki yaşanan şeyden sonra bu çok güzel olmuştu çünkü cidden bu sarı çocukla oturmak istiyordum neyse biraz konuştuk adı Hyunjin Sammiş çok güzel bir ismi var resim yapmayı sevdiğini motorları sevdiğini falan anlatmıştı baya bir sohbet edip tanışmıştık bir süre sonra ona dönüp "Kantine inelim mi" dedim. Hyunjin bana dönüp "oluur" diye cevap verdiğinde hafif gülümsemiş ve ayağa kalkmıştım benim ayağa kalkmamla oda kalkmış ve aşağı inmek için sınıftan çıkmıştık.
Merdivenlerden inerken aklımda Hyunjin hakkındakileri düşünüyordum ismi küçükken ayıcığı bana veren kişiyle Hyunjin ile aynıydı...
Aklımdaki düşünceleri bırakıp etrafıma bakınıyordum okul güzeldi belki tamam tamam yalan yok yani idare eder diyebiliriz. Kendi kendime yanımda Hyunjin varken düşünüp konuşurken bir anda hızlı hızlı yukarı çıkan birisini görmemle dikkatimi ona verdim tam yanından geçerken ayağı kaydı ve yere düşecekken onun kollarından yakalayıp suratını merdiven köşelerine vurmasını engelledim hemen Çocuğu doğrultup ona baktım "iyi misin" diye sorduğumda bana korkuyla bakıyordu "ah evet t-teşekkür ederim" dediğinde ona gülümsemiştim "lafı bile olmaz daha dikkatli ol merdivenler baya kaygan" diyip benim yanımda endişeyle yanımdaki çocuğa bakan Hyunjin'e döndüm ve yolumuza devam ederken konuşmaya başladı "Jisung'u iyi yakaladın" dediğinde şaşırmıştım böyle bir şey demesini beklemiyordum açıkçası, ona "evet, yüzü çarpsaydı kötü olurdu" dedim ve beni başıyla onaylamıştı Jisung mu dedi çocuğun adı Jisung muydu sanki tanıdık geliyor bir yerden ama her neyse en sonunda yürüdüğümüz yerin kapısına geldik
Kantine girdik bir şeyler almak için atıştırmalıkların oraya gittim "Hyunjin bir şey ister misin" diye sorduğumda "Hayır teşekkürler" demesi beklediğim bir cevap değildi açıkçası "aa hadi ama al bir şeyler sana bir şeyler ısmarlamak istiyorum belki" dememle hâlâ bana "Gerek yok" demesi sinirimi bozuyordu en sonudada Hyunjin'e büyük ısrarlamalarım sonucun da sadece bir tane kutu meyvesuyu almıştı tam kantinden çıkacakken 20 Dakikalık zil çalmıştı Hyunjin ile birlikte yukarı çıkmıştık derse girdik ve o kendi yerine bende kendi yerime geçtim.
Hyunjin
O bana kendisini anlatınca anlamıştım yüzünün nerden tanıdık geldiği yeşil ayıcığın nerden tanıdık geldiği eskiden bizim sokağımıza taşınan bir aile vardı ve o ailenin çocuğu ile ben parkta tanışmıştım sonra evimizin oraya taşındıklarını görmüştüm onunla tam 1 yıl her gün aralıksız konuşup oyunlar oynuyorduk daha birbirimize yeni kaynaşmışken alışmışken önümüzde bir sürü eğelenceli günler varken ailesi hiç bir şey demeden taşınmıştı ve ben ona taşınmadan yeşil bir ayıcık vermiştim adı Lee Minhoydu o buydu Minho tekrar gelmişti buraya
Minho galiba beni tanımıyordu.. unutmuştu kesinlikle.. bu yüzden ona bu konudan bahsetmemeye karar verdim çünkü bahsetsem neler olacak bilmiyorum belki konuşmak istemeyecek
Kantine gitmiş bir şeyler almış o da bana bir meyve suyu ısmarlamıştı sonra zilin çalmasıyla sınıfa çıkmıştık birlikte.
Ders Fizik'di ve asla çekemezdim Fiziği o yüzden sırama oturduğum gibi uyuklamaya çalıştım yatıyorum gözlerim kapalı ama herşeyi duyabiliyordum Minhonun tüm sorulara cevap vermesini Hocanın Minhoyu tebrik etmesini daha ilk günden bu kadar bilgiye sahip olduğu için falan filan herkes'in konuşması beyinimde uğultu halinde yankılanıyor.
En son uykuma kapılmış olmalıyım ki en son ne duyduğumu bile hatırlamıyorum beni uyandıran elle kendime gelmiştim ve gözlerimi aralayıp beni uyandıran kişiye bakmıştım Seungmin'di "Hyun kalk hadi yaa gene derste uyudun dimi" dediğinde göz devirmiştim
"Fizik dersi ne yapayım"
"Ne demek ne yapayım sürekli uyuyorsun"
"Olabilir"
"Sonra sEuNgMiN bAnA fİzİk ÇaLıŞtIrIrMıSıN diyorsun"
Beni taklit ettiğinde hafif omzuna vurmuştum ve kalkmıştım esneyerek "Hadi dışarı çıkalım" dedim ve Seungmin hiç inkar etmeden birlikte koridora çıkmıştık, yavaş adımlarla koridorda dolanırken Seyngmin'in gözleri her zamanki gibi etrafta kaslı adamını arıyordu ve onun bu haline kıkırdamıştım
••• Aşklarım nabersiniz bu bölüm biraz geç geldi ve sözümü tutamadım bir türlü çünkü hiç zamanım yoktu neyse şimdi kapatmam gerek sizleri seviyorum muwaaaahh
