draco en hermelien

4. vrienden

pov hermelien
Ik word wakker op de ziekenzaal.
Mijn wond is zwart en doet heel veel pijn.
Naast mij ligt ook een jongen dar ligt harry.
Naast mij zit een jongen op een kruk.
Het is malfidus.
Wat is er gebeurt met harry vraag ik bezorgt.
Weet je dat niet meer dan.
Nee?
Je hebt harry perkamentusen mij aangevallen.
Je maakt een grapje want als dat zo is is het niet grappig!
Ik maak geen grapje hermelien potter was bijna dood en perkamentus hield je tegen bij mij en bij zijn eigen.
Haal perkamentus zeg ik met spijt.
Oke zei draco met een rare uitdrukking op zijn gezicht.
Ik begin te huilen en een scheut van pijn gaat door mijn lichaam en ik begin weer te schreeuwen van de pijn ik kijk onder mijn t-shirt de wond is helemaal zwart en mijn buik helemaal rood van het bloed.
Dan komt draco met perkamentus aanlopen.
Ik zit nog te huilen en ik kijk met huil ogen naar perkamentus.
Ik begin harder te huilen en draco probeert me te troosten.
Ik probeer sorry te zeggen maar dat lukt niet.
Het enigste waar ik mee in mijn hooft zit is wat is er gister gebeurt.
Perkamentus gaat zitten en verteld wat er is gebeurt.
Ik krijg een rilling en ik krijg een steek in mijn wond ik begin te schreeuwen.
en dat gaat zo uren door dan mag ik eindelijk weg.
Ik loop naar ron toe en geef hem een kus op zijn wang.
We lopen samen naar de kamers van griffoendor.
We zitten even te kletsen en ik begin op te kijken als hij het de helen tijd over een meisje heeft.
Ik word pissig en dan boos we krijgen ruzie.
ik haal uit ik sla hem recht tegen zijn gezicht aan.
Ik loop boos weg en er loopt een traan over mijn wang.
De volgende dag sta ik op en ik loop naar malfidus.
Ik vraag of hij mee kwam naar het meer.
Hij ging mee en we voerde een gesprek het gesprek werd langdurig en we haden plezier we zijn vrienden geworden.