draco en hermelien

19. leeghoofd

Hallo allemaal het duurde iets langer ik zit nu in een moeilijke tijd veel familie problemen namelijk veel zieken maar ik ben bijna aan het eind gekomen met dit boek ik ga tot hoofdstuk 32

pov hermelien
Alles is zwart als ik mijn ogen open doe.
Ik probeer rechter te gaan zitten maar dst lukt niet.
Ik word opgetilt en neer gelegt op het bankje.
ik kan eindelijk weer iets zien.
Ik zie draco met lot en tim in zijn armen.
Ik kijk naar een slapende tim en een huilende lot.
Ik lach als ik naar tim kijk maar die lach verdwijnt als ik lot zie.
Ik ruk lot uit draco's zijn armen en lot word meteen stil.
2 uur later.
Ik ben weer helemaal de ouden.
En dat is ook beter want als ik de hele tijd hoofdpijn moest rond lopen was dat geen pretje.
De trein stopt met een klap.
We staan op en we lopen het parron op.
Ik met de kinderwagen en draco met de koffers.
We lopen naar de bus toe en we zien lucius malfidus.
Ik slik en trek draco mee de andere kant op.
hij vraagt waarom maar ik geef geen antwoord.
Hij stopt en ik stop ook.
hermelien stop nou eens waarom loop je nou hier heen de bus is de andere kant op.
Niks zeggen gewoon meekomen.
Je vader staat daar rond te kijken.
Pov draco
Ik loop snel weg.
Ik vraag me af waarom hij hier is.
Mischien voor zaken.
Nee dat kan niet hij zat in.......
Ik kan mijn zin nog niet eens afmaken of ik hoor mijn vader roepen.
Ik negeer hem en we lopen snel door we gaan de hoek om en we verstoppen ons ik had nooit gedacht dat ik dit ging zeggen maar......
DAT MORMEL KOMT NIET BIJ ONZE KINDEREN IN DE BUURT.
Ik kijk naar hermelien en ik hoor voetstappen dichterbij komen.
Ik durf niet te kijken en ik doe mijn ogen dicht.
Dan voel ik een hand op mijn schouder.
Ik schrik en schreeuw BLIJF UIT ONZE BUURT MORMEL.
dan zie ik wie het is het is mijn moeder.
O,oo sorry mam ik dacht dat het ons pap was.
Nee die staat bij de bus te wachten.
Zeg niet tegen pap dat ik hier ben.
Maar goed wat is er.
Dat wil ik wel eens weten dra......
O,oo jij bent toch hermelien griffel.
Ja mevrouw.
Zeg maar narcissa.
Oke.
En van wie zijn die kleine duiveltjes vraagt narcissa.
Hhhuuuuu......
Dat had ik nog niet verteld mam je bent oma geworden.
WAT DAT WEEN JE NIET.
aaaaaaa ik ben oma.
Maar van wie van jou en van....
Van hermelien maar niks zeggen tegen pap anders vermoord hij ons.
Letterlijk en figuurlijk.
Even later zijn pap en man weg en kunnen wij met de bus mee.
er hangt een doodskop aan de spiegel.
Als we de bus in stappen lopen we naar de chauffeur en geven hem wat geld.
hehehe kom eens terug zegt de doodskop.
Hoezo zegt hermelien verbaast.
Geen fooi.
Nee leeghoofd.
We lopen door.
we gaan op een bankje zitten met een schoon tafeltje.
Ineens beginnen tim en lot te huilen.
O,oo nee ben je ze vergeten eten te geven.
Dat maakt niet uit.
doe dat dan nou.
Ik pak twee flesjes met melk het is niet warm maar dat maakt niet uit.
Ik geeft tim te eten en hermelien geeft lot te eten.
Ze vallen na een kwatier in slaap.
Dan komen we aan bij onze halte een paar straten verder staat ons huis rustig lopen we naar huis en hermelien pakt de sluitel uit haar tas.
We lopen naar binnen het is een super groot huis.
Je kunt het vergelijken met een villa.
We lopen naar binnen en kijken rond 3 slaapkamers 1 badkamer 2 toiletten een boven en een onder.
Een kelder een zolder een keuken en een woonkamer en in de tuin een heel groot zwembad en een groot grasveld.
dit is echt te mooi om waard te zijn

Ik hoop dat het een leuk hoofdstuk was sorry nog dat het lang duurde
Veel xxjes van mij