LALISA |lisgguk

nanny!

"Sizi büyük salonda yemeğe bekliyorlar efendim." diyerek ayaklarına kadar çöken hizmetçi ile Prenses Kim Jennie arkasında bulunan yatakta uyuma numarası yapan Pranpriya'ya kısa bir bakış atıp kendisine bakmaya korkan hizmetçiye dönerek "Geleceğimi söyleyin." dedi. Önünde bulunan hizmetçi aynı şekilde yeniden eğildi ve "Peki, prensesim." diyerek revarans yaptıktan sonra odadan çıkınca Jennie rahat bir nefes vermişti.

Arkasını döndüğü an Pranpriya'nın açık yorgun gözleriyle kendisine baktığını görünce istemsizce yutkunarak tebessüm etmeye çalıştı.
"Geri geleceğim, sadece o zamana kadar dinlen." dedi. Pranpriya yorgun gözlerini onun endişe ile çevrili gözlerine çevirdiğinde gülmek istediğini fark etti ve "Korkuyorsun değil mi?" dedi. Jennie ne dediğini az çok anlasa da aptal rolünü oynamak da karar kıldı ve "Neyden?" dedi.

Pranpriya, Jennie'yi yıllardır tanıyordu. Aynı sarayın içinde büyümüş olan iki dostlardı ve Jennie'nin mimiklerinden bile ne yaptığını anlayabilirdi.

"Kaçacağımdan?!" dedi sessizce. Jennie yutkundu ve tuttuğu nefesini dışarıya verdi ardından "Burdan gitmek istersen sana yardımcı olurum ama Pranpriya.." dolmaya yüz tutmuş gözlerini yumdu ve ellerini sıkarak "Tek umudumuz sensin ve bizi yüz üstü bırakma, lütfen." sonlara doğru çıkan sesi acizliğini belli ederken Pranpriya sesini çıkartmadı.

Jennie hâlâ aynı pozisyonda durduğunu görünce sessiz bir şekilde odadan çıktı ve büyük salona ilerlemeye başladı. Bu gece bir yerlere gidip hüngür hüngür ağlaması onun için çok iyi olacaktı.

Tok adımlarla ilerlerken başını bir kez dahi eğmemişti. Şuan Gorseon'un veliaht prensinin eşi olabilirdi ama kimsenin bilmediği şey şuydu. O Sirius'un kanını hiç kimseye bırakmayacaktı.
Özellikle de Jeongguk'a.

Büyük salonun kapısının önünde duran askerler prensesi gördüğü zaman saygıyla eğildi. Ardından kapıyı sonun kadar açtıklarında Jennie iki askerinde yüzüne bakmadan içeriye yürüdü. Masa görüş açısına girdiği zaman hâlâ Kral Jeon Jungkook'un gelmediğini fark etti. Sakin adımlarla ilerleyerek masada kendisine ait olan yere geçtiği zaman kulağına gelen ses ile ürperdiğini hissetti.
"Neden bu kadar geç kaldın?" demişti sevgili eşi. Jennie eline almış olduğu bıçağı bırakarak "Kızın yanındaydım." dedi. Prens Taehyung anladım manasında başını salladı.

Jennie'nin tüm iştahı kaçmıştı ve şuan aklında dolaşan tek düşünce Pranpriya'ya nasıl yardım edebileceğiydi. Lakin düşüncelerini bozan şey masadan çıkan bir kaç sesti. Gözlerini tabağından çekerek konuşan kişiye döndü.

"O köle neden kraliyet katında?" duyduğu cümle istemsizce dişlerini sıkmasına sebep olmuştu. Ona nasıl olurda köle derlerdi.

"Kralımızın özel emri, Chaeyoung." diyerek konuştu Kim Taehyung. Prenses Chaeyoung'un ağzından "hah!" diye bir küçümseme sesi çıkmıştı. Jennie baş parmağı ile ensesini kaşıdı ve "Neden bu kadar garip bir tepki verdin?" dedi. Chaeyoung'un gözlerinden bir sürü küçümser bir ifade geçti ve "Her gün krallığa gelen köleleri kendi katımızda görmüyoruz, Jennie." dedi. Jennie haklı olduğunu biliyordu ama içinde Chaeyoung'a karşı istemsizce bir kini vardı.