2. Bölüm - Canım Kızım

10 1 0
                                    

  Elvin'le hoşçakal faslımız bittikten sonra havanın ne kadar güzel olduğunu fark ettim. Biraz çatıya çıkmayı düşündüm. Önce anneme haber vermek için hızlıca merdivenleri çıktım.

  Kapıyı çalmak için elimi uzattım ancak kapı açıktı. Çatık kaşlarım ve bedenim bir anda merakla içeri girdi.

  "Anne kapıyı açık unutmuşsun. Ben çatıya çıkacağım biraz." Belki uyumustur diye tekrar seslendim. Bu sırada kapının yanından elime aldığım beyzbol sopasıyla yavaşça ilerliyordum.

  "Anne?"

  "Uyuyor musun?"

  Salona çıkan koridor dağınıktı. İyice çatılan kaşlarım ve onun hemen altındaki gözlerim kanlar içinde yatan ona kaydı. Anneme.

  "A-anne" dizlerimin üzerine düştüm.

  "Anne cevap versene! Yemek yaptın mı?" Gözlerimde akmaya hazır yaşlar bir anda boşaldı. Ben ise tek bir şey yapıyordum. Annemi sayıklıyordum.

  Fazla bagirmamdan dolayı komşular içeri girmiş, ambulansı aramışlardı.

  Ben bu halde olduğum için yakın komşumuz Gülay Abla ambulans ile beraber gitmişti. Bende aceleyle hazırlanıp gitmeye koyulmuştum ki geldiğimden beri daha yeni fark ettiğim kağıdı elime aldım.

  "Görüşmeyeli epey uzun zaman oldu. Babanla yüzleşmeye hazır mısın Canım kızım?"

  "Seni piç adi herif! Hangi yüzle karşımıza çıkıyorsun?! Senelerdir aklına yeni mi geldik?"

  Telefonumun zil sesiyle kağıdı yere fırlatarak telefonumu elime aldım. İsime baktım ancak özel numaraydı. Tanımıyordum.

  "Kimsiniz?"

  Ses sanki yanımdaymış gibi geliyordu"Baban ben, kızım." ve telefonun kapanma sesi kulağıma ilişti.

  Kaşlarımı çatmaktan artık kaslarım ağrımaya başlamıştı. Arkamı dönüp çıkmak için arkamı döndüm. Tam çığlık atacaktım ki bir çift siyah eldiven ağzımı kapattı.

                                    ~🔥

              Askitoskolarim bölümleri kısa yazıyorum suanlik ama ileride daha uzun
                              olabilirr..

İSİMS?ZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin