İSİMS?Z

5. Bölüm - Ofis Hastane

  Ne ara geldim, nasıl geldim bilmiyordum ancak urktugume kesin emindim.

  İçeriden adım sesi geldiğinde kalkıp saklanmaya çalışırken hareket edemedigimi fark ettim.

  Acı içinde inledim.

  Adım sesleri hızlanarak bulunduğum odaya geldiğinde ellerimi vücuduma siper ettim.

  Ve bana yaklaşan bir el olduğu yerde durdu.

  İsimsiz Çocuk..

  "N'oluyor burası neresi? Ne zaman geldik? Neden buraday-"

  "Dur bir dakika."

  Bakışlarını bosluguma indirdi. Bende onunla beraber ağrıyan vücuduma ilk kez baktım. Ve...

  Ben regl mi oldum?!

  "Hey! Dur!"

  "Bekle yaranı tekrar dikecegim. Derin kanıyor."

  Ne. Ne?

  "Ne dedin ne dedin?"

  Sorarcasina suratıma baktı.

  Artık dayanamayacagim için bağırmaya başladım. Sanırım gerçekten çok kan kaybediyordum.

  "Dursana işte be! Ölüp gebermek mi istiyorsun?"

  Hızlıca üzerimi sıyırdı ve ustaca parmaklarını hareket ettirdi.

  "Senin hobin insan, yara dikmek mi?"

  "Evet." Çok ciddi. Sakin olun hucrelerim. Sakin yanmayın. Şimdi yanma değil yardım zamanı.

  "Hobi değil, sorumluluk ve alışkanlık."

  Alışkanlık mi dedi o?

  "Sen benimle dalga mı geciyorsun"

  "Hı hı dalga geçecek çok güzel zamandayiz zaten."

  Fazla uzatmak istemedim ve bundan birkac saat öncesini hatırlamaya çalıştım. Ama sadece çalıştım. Çünkü hiçbir görüntü yok zihnimde.

  "Bir tane orospu çocuğu yüzünden bıçaklandın."

  Gözlerim.. Çok açtığım için acımaya başlıyorlar artık.

  Ve görüntüler zihnime dolusmaya başladı. Ama bir dakika... Elvin?

  "Peki Elvin nerede? Yani.. Arkadaşım?"

  Ah meraklı ses tonu kulağımda çınlıyor.

  "En sevdiğin yemeği yapıyorumm."

  Çınlamıyormuş.

  İsimsiz Çocuk büyük bir iç geçirdi.

  "Çok cektirmedi değil mi?"

  "Çok az kalır." Boğazını temizledi ve hemen ciddiyete büründü.

  "Adını soylemeyecek misin, isimsiz çocuk?"

  "Bir ismim yok"

  "Lakap?"

  "Yok"

  "O zaman... Nerelisin?"

  "Konya" çok büyük bir kahkaha patlattım.

  Ben gülerken beni izledi. Gülmeyi bıraktığımda yine aynı şeyle karşı karşıya kaldım. Ciddiyet..

  "Komik değil orali olmayı ben seçmedim." Az da olsa utandım.

  "Sizin gibiler yüzünden bir sehir ve şehrin insanlarının ismi lekelendi." Ben üzülüyor muyum?

  "Mutlu musun şimdi?" Bakışlarımı utanarak birlestirdigim ellerime indirdim.

  Ama o kahkaha attı.

  "Şu tipe bak 'insaflı kız' hahahahh"

  Hain!

  "Baksana bir..." Bana döndüğü anda tam  Osmanlı'dan kalma bir tokat yerlestirdim suratına.

  Pardon, bileğimi tutmuş.

  Gözlerini kısarak, "Sert ama yavaş."

  " Seni pi-"

  "Alev yemek hazi-"

  Evet.. olaylar karisiyor...

  "Aa, şey ben sonra getirin yemeğini?"

  "E-evet!"

  Yine boğazını temizledi.

  İkimizde normal insan şekline döndük ve beni yavaşça kaldırdı. Bu sırada Elvin'de çoktan yemekleri koymuştu.

  Elvin'in bahsettiği en sevdiğim yemekLER Sarma ve kızarmış kofteydi.

  "Sen ne zaman nasıl yaptın bunları?" Aynı anda konuşurken yemekleri de ağzıma tikamistim.

  "Yapmadım ki"

  "Ay Allah korumuş bizi."

  "Neden?" Bu isimsiz çocuktu.

  "Arkadaş mutfağa bayılırda ondan."

  "Yok canım sana değmez ondan yapmıyorum. HSBSBDHDBDHXBXB"

  "ADİİ!"

  Ve tam 12'den! Firlattigim yastık tam suratına yapıştı.

  "Bu kadar kargaşa yeter hadi yemek yiyin."

  Ve ucumuzde masaya oturduk.

                                 ~🔥

  "Senin beni kacirmana rağmen garip ama sana güveniyorum İsimsiz çocuk."

  "Ben seni kaçırmadım ki. Babanın adamiyim o ne dediyse yaptım."

  "Değil. O sadece bir yaratık."

  "Neden?"

  "Yengemin oğlunun bana tecavüz etmesine sessiz kaldı.

Anneme şiddet uyguladı.

Kardeşimi uyuşturucu karşılığı satarak bu işe başladı."

  Sessizlik, soğukluk, şaşkınlık, beklendik, garip ve uzun bir süre...

  Onunla bakıştım.

  Sadece gözlerine baktım.

  O beni dinledi, ben ona anlattım.

  Hiç konuşmadan.

  18 yıl boyunca sadece o beni anladı. Cevremdekiler bile beni anlamazken.

                                  ~🔥

Uykuya dalmadan önce son bir ses duydum. Onun sesini..

"Bir gün... Bir gün bu ciddiyetimi bir kenara bırakıp sana herşeyi anlatacağım. Baştan sona. Doğumumdan bu zaman dek. Herşeyi."

  "Ancak şimdi uyu ve bunu hatırlama, ateşin görüntüsü..."

                                 ~🔥

AYAYAYAYA SHİPSHİPSHİPP.. ASKLARİM BEBEKLERİM BENİM YAA. BEKLE İSİMSİZ COCUK, İSMİNİ BULMAYA GELİYORUZ!!