Çok yorulmuştum ama değmişti.Geldiğimden beri ilk defa bu kadar mutlu görmüştüm onu.Sanırım ondan hoşlanıyordum.Bana bakışı,gülüşü mutlu olmama sebep oluyordu sanki.İçimde kelebekler uçuşuyordu sanki.
Eğer aşk buysa çok güzel ve çok acı verici bir durumdu.Acıyı ve tatlıyı bir arada yemek gibi bir histi.Ama zaten biz insanoğlu bunu kabullenerek,bu acıyı yaşayacağımızı bilerek sırf tatlı anılar için bu riski hep kabul etmiyormuyduk.
Göz kapaklarım düşünmeye daha fazla dayananamış ve kendimi uykunun o güzel,şefkatli kollarına teslim etmiştim.
