1 ay sonra:
Kızımla tanışalı uzun zaman olmuştu ama hâlâ onu tam olarak tanıyamamıştım.
Zaten tam Funda'nın küçük kopyası idi.
Sinirlenince ayağını yere vurmalar, surat asmalar ve imalı imalı konuşmalar.
Annesi de kızı da sinirlenince açık açık tehtid ediyorlardı.
Konu arada kızımızın bebeklik dönemine geliyordu.
Ama Funda her seferinde anlıyor olacak ki o konuyu değiştirmeye çalışıyordu.
Sanırım her şey çok değişmiş idi. Biz artık mutlu ve kocaman bir aile idik. Karım, kızım, biricik kız kardeşim ve ben muhteşem bir aile olmuş idik.
Funda beni zorla da olsa Burak ile konuşturmuştu. Ve kazandığı zaferle mutluydu. Aslında tek o mutlu değildi.
Burak ile aramızda olan problemi sonunda çözmüştük.
Birbirimize her şeyi baştan sona en ufak bir ayrıntıyı atlamadan anlatmış idik.
Bunca zamandan beri sadece bana kırgın idi.
Sevdiği kadın belki bir hata yapmıştı ama o kadının yaptığı hatadan sonra Burak sırf hıncını benden çıkartır diye onunla konuşmayı ve görüşmeyi kesmiş idim.
Bu onun için çok zor bir dönem olmuştu ve ben bu zor dönemde en yakın arkadaşım olan adamın yanında durmak yerine onu acısı ile başbaşa bırakıp çekip gitmeyi tercih etmiştim.
Sanırım en başından beri hata benim yüzümden olmuştu. Eğer kardeşimin yanında kalsa idim en fazla suratımı dağıtır idi ama sonra yine eski halimize döner idik.
Ama artık her şey ortaya çıkmış idi ve artık kalan tek şey geride bırakılan, tozlanmaya yüz tutmuş o anıları restore edip mükemmel bir hale getirmekti.... ❤
