"Beni unutma" diyebildim son kez.
Hafifçe gülümsedi ve hayran olduğum
ölmeden önce duymak istediğim ses
konuştu
"Seni asla unutmayacağım" gözyaşlarının
arasında, mutluluktan hariç başka bir şey vardı.
Hüzün.
Bardayken son kez içkimi kafam diktim. Sıkça uğrardım buraya. Ya mutlu olduğum zamanlar, ya da üzgün olduğum zamanlar gelirdim buraya.
"Eylem, biraz daha ister misin?" Eğer biraz daha içersem kafam yerinden gidecekti.
"Hayır kalsın" başını salladı. Yavaşça oradan ayrıldım. Metroya doğru yol aldım. Kafam yerindeydi ama kontrolü bende değildi. Her an birşey yapabilirdim.
Başak: Eylem nerdesin?
Siz: Bardan çıktım şimdi metrodayım, ne oldu?
Başak: Kızım meraktan öldük. Kafan yerinde galiba. Direk bize gel.
Siz: Tamam
Telefonu kapatıp çantama koydum. Metroda camdan dışarıya bakıyordum. Kalçamda bir el hissettim.
Arkama çaktırmadan baktım, bir adam vardı. Eli yanlışlıka değmiştir diye düşündüm.
Tekrardan kalçama el değince bu sefer ciddi ciddi taciz edildiğimi anladım. Sen şimdi naneyi yemedin mi?
Dirseğimi adamın boğazına geçirdim. Adam inleyerek yere serildi. Bir genç erkek geldi ve adamı ölesiye dövmeye başladı.
Herkes bize dönmüştü. Onları aldırmadan genç erkeği çekmeye çalıştım. Birşeyler söylüyordu ama pek anlaşılır değildi.
"Sevdiğim kadına nasıl dokunursun lan!" Sevdiğim kadın?
Kendime doğru çektim. Adam anında kaçtı. Metrobüs kapısı açıldı sonrasında ismini bilmediğim beni kurtaran erkek kolumdan tutarak dışarıya çıkardı.
"İyi misiniz?" Sesi kalın ile ince arasındaydı. Kalına biraz daha yatkındı ama.
"Evet, teşekkür ederim." Hafifçe gülümsedi. O sırada telefonum çaldı. Arayan tabiki Başak'tı.
"Tekrar teşekkür ederim. İyi günler" direk ordan ayrıldım ve telefonu açtım.
"Efendim Başak"
"Kızım öldün mü amına koyayım. Gelsene artık"
"Off başıma bi olay geldi ondan geç kaldım. Geliyorum"
"Ne geldi başına? İyi misin"
"İyiyim iyiyim. Gelince anlatırım herşeyi"
" İyi tamam görüşürüz"
"Bay"
Telefonu kapattım. Durağa gelmiştim. Orda Harun amca vardı. Beni çok iyi tanırdı, ölen babamın yerine koyardım onu.
"Kızım hoşgeldin. Yine mi bara gittin?" Hem sinirli, hem de tatlı bir yüz ifadesiyle bana baktı.
"O dönemdeyim Harun amca" çatılı kaşları düzeldi. Naif bir surata büründü yüzü.
"Başın sağ olsun kızım" tebessüm ettim ve ona sarıldım. Anında karşılık verdi.
"Bana bi taksi" kahkaha attı ve cevap verdi
"Hemen geliyor!" Bende güldüm ve dışarıya çıktım. Direk taksi geldi zaten. Hemen içine bindim ve camdan doğru Harun amcaya el salladım. Oda karşılık olarak el salladı.
Telefonuma mesaj geldi. Özel numaraydı.
0546: Hiç kendine dikkat ermiyorsun. Metroya binme birdaha. O adamı öldürmemek için kendimi zor tuttum.
Siz: Tanıyor muyum sizi?
0546: Evet, ya da hayır.
Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
0546: Hahahaha
Siz: Böyle gülme mi olur ya? Random atacaksın Random.
