Gül şimşek
Sabah olmuştu yerimden kalktığımda önce lavaboya gidip işimi halledip sonrada yemek yemek için aşağıya inmeye başladım. Sonunda yiyecek masasına gelip murata,hasana,Tuğçe'ye ve Feride'ye günaydın diyip yerime yerleştim ve onlarda beni bekledikleri için hemen yerleşip yemeğe başladık.Evet bizimkileri görmeyeli 5 ay olmuştu.Tamı tamına 5 ay. Onları özlemiştim.Yaşıyorlar mı ondan bile haberim yok. Beni orada bırakmışlardı ve adamlar beni sığınaklara getirmişlerdi.Ama bunlar başka gruptu yanı öncekilerden çok farklıydılar.Bana yardım edip korumuşlardı.Ve bulunduğumuz yer yaşadığımız yerden birazcık uzaktı yani sakin bir çiftlikteydik.patronları bir kadındı ve oldukça güzel ve sempatikti.Beni bu kısa sürede oldukça kaynaşmıştık.Ve arkadaşlarım için elinden geleni yaptı ama onları hala bulamamıştık. Bu yer gerçekten güvenliydi keşke o adamlardan kaçmayıp bizimkilerle buraya gelseydik diyorum bazen.Ama artık onlardan haber almam lazım dünde feride ile konuşmuştuk ve bugün aramaya çıkıcaktık.Oda ailesini ve arkadaşlarını kaybettiği için beni iyi anlıyordu. Yemeklerimizi yedik ve hazırlanmak için dağılmıştık. Biraz toparlandıktan sonra hemen aşağıya arabanın yanına gittim ve diğerlenin gelmesini bekledim.Önce hasan gelmişti.Uzun boylu,esmer ve zayıftı.sonra tuğca ve murat gelmişti.Tuğca güzel bir kızdı şarısın,kısa boylu ve oldukça zarifti,Murat ise uzun boylu,renkli gözlü,orta kiloluydu.En son olarakta feride geldi 3 koruma ile. Feride orta boyda,kumral,zayıf ve güzel bir kadındı.Nihayet toplandık ve arabaya binip yola koyulduk.Bu taraftaki yolları bilmiyordum ama bizim oraları tarif edince yolumuzu buluyorduk. hepsini teker teker çok özlemiştim.
"Ee ne kadar kaldı ya " diye isyan edince hasan, "kızım ne kastın ya bak gidiyoruz işte biraz rahatla bak onlar eminimki iyidir başlarının çaresine bakmışlardır.Yani yıllarca seninle takıldılar eminim bir iki avuç aylaklara ölmezler."diye alay etmişti. Göz devirince gülüşmüşlerdi.
4 saat sonra
"İstee geldik"Feride'nin sesini duyunca okuduğum kitaptan kafamı kaldırmıştım.Ve evet buralar tanıdık geliyordu.Tuğçe "nihayet"diyince bir yerde durmuştuk evet burası beni buldukları yerdi.Toparlanıp araban inmiştim ve "AWM'ye gidelim orda olurlar."diyince onayladık ve AWM'ye doğru yola koyulduk.Nihayet kapıya yaklaştığımızda kapının açık olduğunu gördüm ve hemen hiç düşünmeden içeriye daldım.Her katı didik didik aradım bağırdım çağırdım kimseler yoktu işte şimdi korkmaya başlamıştım.Kaldığımız yere doğru ilerledim yiyecekleri sıcaktı ve yatakları düzenlenmişti.Yani onlar hala yaşıyorlardı.Gelirler diye oturup beklemeye başladık.Hemen hemen 1 buçuk saat geçmişti.Ve hava iyice kararmaya başlamıştı.Endişelenmiştim bu saate kadar gelmiş olmaları lazımdı.Çıkıp erzak yerine gidince şaşırmıştım bomboştu.Evet bomboş ve sanırsam erzak aramaya gitmişlerdi ve hala dönmemişlerdi. Bir aksilik olduğunu anladım ve hızlı aşağıya inip durumu çocuklara anlatınca hava iyice kararmadan onları bulmamız lazımdı.İkili gruplara ayrıldık daha hızlı arayabilmemiz için.Ben tektim,Tuğçe ile murat,feride ile hasan birliktelerdi ve hızlıda ayrılmıştık.Olabildiğince marketleri hızlıca bakıp bir an önce onları bulmak istiyordum.Koşarak bir sokağa girdim ve bir araya girince birilerinin seslerini duydum.Hemen bir köşeye sinip neler olduğunu anlamaya çalışıyordum ama sesler hemen kesilince o tarafa doğru hızlıca yürüdüm.Elime arkamdaki silahımı alıp temkinlice yürüyordum.Seslerin bir büyük deponun içinden geldiğini duydum ve kapısına doğru yürüdüm ve içeriye bakmak için uzandım.10 kişi gördüm ve onların önünde 5 kişinin yere diz çökmüş kafalarında bir poşet gibi bir şeyin olduğunu görmüştüm.Onlardan ses gelmiyordu sanırsam ağızları bantlıydı.Adamların niyeti kötü olduğunu anladığımda kaybedecek vaktim yoktu.Bazılarının dikkatini dağıtım avlamalıydım.Dışarıdan ses çıkardım ve 4 kişi gelince 2 sini zor almıştım.Sessiz olmak oldukça zordu diğer ikisinide alınca kalan 6 kişi .Artık girmeliydim ve halletmeliydim.Tam girecektimki kolumdan birinin tutunca sarsılmış dengemi kaybetmiştim tam yere düşerken kolumu tutup kaldırmıştı.Ayağa kalktığımda karşımdakinin giray olduğunu anladım ve tam konuşucakken ağzımı kapatmıştı.Elini çekince hemen sarılmıştım.ayrıldıktan sonra "ne işin var burda diğerleri nerde "diyince pek umutlu bakmıyordu. "Bende seni gördüğüme sevindim atarlı." Diyince gülümsedik ve "içerdekiler bizimkiler.Biz ayrılmıştık erzak aramak için ama sonra bizimkiler buluşma noktasına gelmeyince bir terslik olduğunu anladık ve aramaya başladık.Kalanımız yani tuana,buğra,hakan,elif ben adamları görünce anladık bizimkiler olduğunu ve bir plan yaptık."deyince biraz daha anlamıştım.dayanamayıp "ne planı söyle yardım edeyim"dedim ve olayı anlatmaya başladı. "Sen olmadığın için içeriye ben giricektim ve onları oyalamaya çalışıp diğerleri arakadan girip bir şekilde yapmaya çalışacaktık."dedi ve suratımı asarak, "kesin bu planı ortaya atan sendin demi"diyince gülmüştü.sonra "tamam gel birlikte dalalım sonrası Allaha emanet."dedim ve beni onayladı.Cebimdeni silahı aldım ve diğer bir silahı giraya uzattım.İçeri bodoslama girdik ve bir kaç kişi vurduktan sonra diğerlerine silah doğrulttuk.Giray, "Hemen onları çözün yoksa sizi öldürüm bakın yanımda ölüp dirilen biri varken pek şansınız yok haberiniz olsun."dedi ve gülmüştü.Onları bulduğuma inanamıyordum.5 ay geçmişti koskoca 5 ay nihayet karşımızdaydılar.Yüzlerinden poşetleri kaldırınca beni görmeleriyle şok olmuş gibi bana bakıyorlardı.Eh tabi bende bakardım öldü sandığım ama ölmeyen birine haha.
3 gün sonra
"Kanka bak 3 gün oldu sal artık beni yeter hani."artık bezmiştim.Beni salmıyorlardı.Rabia ile ela kuyruk gibi peşimden ayrılmıyorlardı.Niyet etmiş gibi beni cinnet etmeye çalışıyorlar bellliydi yani. "Yalnız çok iyi kabul et gül her şey ayağına geliyor."dedi gülerek buğra.Artık patlamaya yakındım "ya ne demezsin buğracık."dediğimde ayaklanıp "aaa yeter be başlıcam sevginize böyle sevgi beter olsun." Dedim ve yukarıya yürümeye başldım kızların ayaklandığına emindim ve hemen "GELENİ ÖLÜMÜ KENDİ ELLERİMDEN OLUR"diye çığırdığımda gülme sesleri geliyordu ama takmadan yukarı yürüdüm en üst kata çıktım ve dışarı gösteren cama doğru yürüdüm ve oturdum.Ferideler arkadaşlarıma bulmama yardım ettikleri için artık geri dönmüşlerdi ve bende burada kalmıştım.O kadar güzel yayılmıştımki sandalyeye hafif uykum gelmişti.Arkamdan ayak sesleri duyunca gözümü açmaya çalıştım ama olmadı biri yanıma oturdu ve onunda sessizce oturduğunu anladım.
