Nihayet Onlardan kurtulmuştum.Ve Rabiaların evinin oraya yaklaşmıştım.Umarım onun ailesi iyidir.umarım onlar iyidir.Artık gerçekten yaklaşınca kapı her zamanki gibi açıktı vakit kaybetmeden için girdim ve en üst katta oldukları için yukarı çıkmaya başladım.Birden bir ses geldi ve bir kız çığlığıydı bende bizimkiler sanıp hızlıca çıkmaya başladım ve henüz en üst kata çıkamadan karşımdaki kapı açıldı ve üstüme birinin atlamasıyla geriye yuvarlandım.EVET ÜSTÜME BİRİ ATLADI KİM LAN O CANINA SUSAMIŞ İNSAN OĞLU KİM LAN OO.
Evet yüzünü görebildiğim için onlar gibi olduğunu anlamamla ayağa kalktım ve son derece hızlı ve güçlü tekmemi kafasının ortasına geçirmiştim.
Allahım sen affet ölmemek için,Onlar gibi olmamak için yaptım gerçekten benim bir suçum yok.
Ve vakit kaybetmeden yukarı hızlıca çıktım.Gerçekten bana yılın en soğuk kanlı insanı ödülü vermeleri gerek nasıl anında tekme attıysam artık adam anında geberdi.of ben neyim ya.
"Arkadaş kim yaptı bu binayı vallaha ya yapanın ne derdi varmış ta Allah katına çıkan bir bina yapmış hayretler ediyorum onu bulun bana alnını öpücem"diyerek mırıldandığımda Nihayet yukarı ulaştığımda gördüğüm manzara ile sustum.Kapı açıktı evet hemde sonuna kadar açıktı. Panikle bizimkilere seslendim ama sessizlik adaylığını koruyordu.İşte şimdi hapı yutmuştum.
Rabia şen
Nihayet gelebilmiştik.Gül eve gitmek için bizimle vedalaşmıştı bizde Ela ile bugünkü olanlar ile ilgili konuşarak yukarı çıkıyorduk.Anında ses gelmesiyle ikimizde duraksamıştık.Nerden geldiğini anlamamıştık.Evet arkamızdan geliyordu, bu ses yükselmeye başlayınca vakit kaybetmeden yukarı çıktık.Kapımıza gelince kapıyı tıklatmak için eğildiğimde kapının açık olduğunu fark ettik.Çok garipti bu saatlerde evde olmaları gerekliydi.
Açık kapıdan içeriye bir adım attık ve aşağıdan duyduğumuz ses daha da yükseldi.Ürkekçe ela bakıp "bizimkiler evde olması lazımdı ama yoklar ne yapıcaz şimdi"dedim.Ela "bilmiyorum acaba gülün yanınamı gitsek belki onun ailesi evdedir sizinkiler gelene kadar kalırız olur mu?"dedi bende sessizce onayladım.Kapıyı kapatıp aşağıya inerken yine o kapıdan ses geliyordu ama bu sefer gerçektende çok korkunçtu biri kapıyı kırmaya çalışıyordu galiba.Biz ışık hızıyla arkamıza bakmadan oradan çıkmıştık.Gül ile evimiz yakın olduğu için hızlıca oraya ulaşabilirdik.Yolda giderken elayla deminki olay ile ilgili konuşuyorduk ki önümüzdeki dükkandan biri önümüze fırlamıştı ama üstünde biri vardı sanırım o sabahki gördüğümüz kuduz gibiydi.Bu olay 5 saniyede gelişmişti biz daha neler olduğunu anlamadan üstündeki kuduz adamın şah damarını ağzına almıştı.Ve camları kırılan dükkandan sesler ve birkaç kuduz geldiğini görmemizle oradan koşarak uzaklaşmamış uzun sürmemişti.Güllere doğru koşarak giderken arkamızdan onların geldiğini gördük ve daha hızlandık.Güllün evine bardığımızda giriş kapının açık olduğunu gördük ve hemen girip kapıyı kapattık.Yukarı çıktık ama kapının önünde kırmızı ve siyah bir sıvı olduğunu gördüğümüzde duraksadık.Ela "one ya kan mı acaba"dedi. "Evet kana benziyor hemde aşırı çok.Gel kapıya tıklayalım."dedim ve garip sıvının yanından geçerek kapının önünde durup kapıya tıkladım.Bir kez daha tıkladım ve bir kez daha ama açan olmadı.Seslendim olmadı.El "telefonla arasam mı acaba belki bu olay yüzünden kapıyı açmayabilirler en azından telefonla ararsam biz olduğunu anlar"dedi. "Haklısın bencede ara umarım açar"dedim ve ela aramaya başladı.Telefon çalıyordu ama açan yoktu evdende hiç ses gelmiyordu sanırım kimse yoktu.
İyi ama gül nereye gitti.Tamam gitti desek bize haber verirdi illaki verirdi.O bizi bu olanlardan sonra asla bırakmazdı bırakmamalıydı.
Kimse açmayınca "Kanka evde kimse yok ne yapıcaz şimdi,gidelim desem dışardaki o sürü hâla orda kalalım desem yemek yok su yok 2 gün dayanamayıp ölürüz."dedim.Ve ela" haklısın belki biraz burda kalırsak sürünün gittiğinden emin olup dışarı çıkar ve belki gidicek bi yer buluruz.Tabi gidicek yerimiz varsa"dedi ve sesizlik yerini korudu.
4 saat sonra
Artık gerçekten açıkmıştım merdivende sağdan sola yürürken dayanamayıp konuştum. "kanka biraz daha burda durursam açlıktan ölücem."Camdan bakarak "Baksana sürü gözükmüyor eminim yiyecek birilerini bulmuşlardır artık gitsek mi?"dedim ve ela "gidelim gitmesinede nereye gidicez Allah aşkına."dedi ve aklıma bişey geldi. " bişey sorucam bizim buluşma yerimiz varya acaba orayamı gitsek belki gül bizi bulamayıp oraya gitmiştir.En azından küçük bir ihtimal."dedim ve biraz düşündükten sonra beni onayladı.İyi ama nasıl gidicektik artık tüm ünye bunlarla dolu galiba.Umarım değildir.Umarım gül iyidir.
Ela Ecrin Özkan
Aşağıya indiğimizde sesizce kapıyı açıp dışarıyı kontrol ettik ve yavaşta yürümeye başladık kapıyı tam örtmedik çünkü her an olacaklardan korkuyorduk.Bir adım attıkki yüksek bir ses duyduk ve öylece dona kaldık.Bir erkek çığlığı gibiydi.Bu gerçektende korkunçtu.Neler olduğuna bakmak için uzandığımızda.Bir adam kapısı açık bir arabadan düşmüş olmalıki tam önünde yerde kanlar içinde yatıyordu.Ve bir ses daha geldi ve yerde yatan adam "KAÇ" dediğinde anladımki bunlar iki kişiydi ve kuduz onlara saldırmıştı.Adam çok geçmeden bayılmıştı yada ölmüştü emin değilim ve kaç dediği kişi de sanırım kaçmayı başaramamıştı.Biraz daha uzandığımızda küçük bir kız çocuğunun üstünde kuduzu görünce elimle ağzımı kapattım.Rabiaya bakınca onunda renginin attığını gördüm hemen burdan gitmeliydik.Aklıma fikir gelince hemen konustum. "Rabia açık olan arabayı görüyordun demi.Evet ona koşup içine bineceğiz tamam mı?.Eğer binersek burdan güvenli bir şekilde gidebiliriz.3 dediğimde koşucağız tamam mı."dedim ve beni onayladı. "1-2 ve 3" dedim ve koşmaya başladık evet arabaya ışık hızında koşuyorduk.Arabaya koşarken yerdeki plastik şişeye basınca ses oldu ve kuduzun dikkatini çekince hızlıca "KOŞ"dedim ve arabaya doğru koştuk.evet kuduz bize doğru koşuyordu ve gerçekten hızlıydı.Ama o bize yetişmeden biz arabaya ulaşmıştık ve hızlıca kapıları kitleyip anahtar'ı çalıştırmaya başlamıştım.Rabia "bu çılgınca fikri düşününce umarım arabayı kullanmayıda düşünmüşsündür değil mi?"dedi ve telaşlı bir şekilde "evet tamam bir kere araba kullanmıştım evet biliyorum ya kullanmayı merak etme."dedim ama nefes nefese kalmıştım. Rabia "bir keremi ov gerçekten çok ustalaşmışsın kankam eğer biraz daha burda durursak bu kuduz camı kırıp bizi yiyecek haberin olsun."dedi ve sakinleşip arabayı çalıştırabilmiştim ve oradan yavaşta uzaklaştık.Babam olmasa ne yapardım canım babam umarım iyisinizdir.
