Gökçe Aybora Tunçsoy adını meslek camiasında duyurmuş başarılı bir arkeologdu. Bu başarısını verimli bir çalışmaya borçlu olduğuna inanıyordu. Onu bağlayan bir ailesi veya delicesine aşık olduğu bir sevgilisi yoktu. Bu yüzden onun deyimiyle kendisin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Orman yangınını kontrol etmek zordur"
Genç kadın tekrar bilincini kazandığını ve artık nefes alabildiğini fark ettiğinde hızla uzandığı yerden doğruldu.
Kalın ve yumuşak bir örtünün üzerinden kayıp düştüğünü hissettiğinde şaşkınlıkla hayvan kürkünden yapılma battaniyeye baktı. Dikkatli bir şekilde baktığında battaniyesinin gerçek hayvan kürkünden yapılma olduğunu fark etti. Bakışlarını kaldığı odaya çevirdiğinde, odanın Antik İskandinav tarzında döşenmiş olduğunu gördü. Daha önce Avrupa'da buna benzer yerleri ziyaret etmişti. Ancak Storholmen ve Foteviken'de gördüğü yerleşimler İskandinav kültürünün ikinci el kopyalarından başka bir şey değildi. Burası ise... Gerçekten bir Viking eviydi.
'Peki, buraya nasıl geldim?' diye düşündü. Merakla ve daha içgüdülerine hâkim olamadan yataktan kalkıp merakla odayı incelemeye başladı. Bir kaç dakikalık meraklı bir arkeoloğun incelemesinin ardından, evin geri kalanını incelemek için odada ki tek kapıya yöneldiğinde onları duydu. İki erkeğin hararetli tartışmasını.
Duyduğu seslerden birini tanıyordu. Rüyasına –ya da halüsinasyonuna- giren yabancıya aitti. Diğeri ise tanımadığı gür sesli ve doğru anladıysa yaşlı birine aitti.
Genç kadın yüzünü kapıya yaklaştırarak ne hakkında tartıştıklarını duymaya çalıştı. İlk başta hangi dilde konuştuklarını anlamasa da sonrasında şaşırtıcı bir şekilde Antik İskandinav dilinde konuştuklarını fark etti. Doğru duyduğundan emin olmak istercesine kaşlarını çatarak kapıya baktı genç kadın. Yanlış duymuyordu ama neden bu dilin kullanıldığını bir türlü anlayamamıştı. Kafasında hoşuna gitmeyecek senaryolar oluşmaya devam ederken genç kadın kulağını kapıya yaklaştırıp dinlemeye devam etti.
"Konuşuyorsun ama neden garip yabancı bir kızı evime getirdiğini hala anlatmadın" dediğini duydu yaşlı adamın. Yabancı sessiz kalınca da "Umarım bunun o masum şakalarınla bir alakası yoktur" diye homurdandı huysuzca.
Yabancı iç çekip "Bana olan sonsuz güvenin yüreğimi çarpıtıyor Hemming" dedi alaycı bir tatlılıkla.
"Benimle dalga geçme düzenbaz" dedi Hemming denilen yaşlı adam ciddi bir tonda.
"Bana az da olsa güvenemez misin?" diye sordu yabancı. Sesinde bu sefer biraz umutsuzluk vardı.
Genç kadın Hemming'in güldüğünü duydu. "Seni dinleyen herkes kulaksız kalıyor" diye cevap verdi.
Yabancı bir kez daha ama bu sefer bıkkınlıkla iç çekti. "Pekâlâ tamam. Geçmişte bazı şeyler yapmış olabilirim ama bu sefer ciddiyim Hemming. Kadın zararsız. Hatta neden burada olduğunu bildiğinden bile şüpheliyim"
Genç kadın kapalı kapıya bu sefer şaşkınlıkla baktı. Otuz iki yıllık hayatında ilk defa en yakın arkadaşının haricinde bir kişinin onun masumiyeti için bu kadar uğraştığını duyuyordu. Hem de hiç tanımadığı biri tarafından. Bu konu hakkında ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu.
