Gecenin Kabusları

Bölüm 1

Okumaya başladığınız tarihiburaya yazarsanız 👉🏻

Kelime yanlışlarını görürseniz yorum olarak yazarsanız düzeltiriz. Şimdiden teşekkürler.

Şimdilik güncel olarak iki güne bir güncel olarak bölüm atacağız.

18 yaşında olduğumu söylediğim de herkesin ilk söylediği şey "daha yolun başındasın, derdin yok tasan yok, yediğin önünde yemediğin arkanda" yolun başı buysa eğer ben yolun sonunu görmek istemiyorum.

İster 18 ister 35 bence yaştan çok yaşanmışlıklar önemli. Bir bebeğin bile emziği düştüğün de en büyük derdi o olur. Okuyan birinin sınavlar, evlenen birinin borçlar... Bu yüzden kimsenin derdi küçük ya da önemsiz değil aksine herkesin derdi kendine göre büyük ve önemli.

Ve benim şuan ki en büyük derdim evden kurtulmak ve okumak. Bu yüzden de şuan okula gitmek zorundayım. Okulu seviyorum ama dersler olmasa daha çekici olur . Şimdi kalkmam lazım yoksa annem tekrar geldiğinde yatağım da olursam en büyük derdim canımı korumak olabilir. Kalktım ve yatağım ile göz göze geldik bana gitme der gibi bakıyordu yatak nasıl bakar demeyin öyle bir bakıyor ki . Elveda güzel yatağım akşam görüşürüz. Şimdi bir de hazırlan kahvaltı yap. Çok efor harcıyorum çok...

Okul kıyafetimi giyip odadan çıktığım da ablamla göz göze geldik . Gözüm çıksaydı da göz göze gelmeseydim suratsızla. Mutfağa geçip kahvaltılık için sadece kendime göre çıkarttım. Annem zaten beni uyandırıp yattı babam desen bu saatte tobe kalkmaz. Ablamın da elhamdülillah eli ayağı tutuyor oda kendine göre ayarlasın.

Hemen ekmek arasına bir şeyler koyup tost makinesine attım. Ekmek olasıya kadar bende Çakır ve Mematinin mamasına bakayım aç kalmasın yavrucaklar. Odaya girince Çakır hemen sırnaştı Memati ise hani lan mama der gibi mama kabının yanından bakıyor.
" Sakin ol şampiyon al maman burda sakince ye." Kedilerimi doyurduğuma göre artık kendi aç karnımı doyurabilirim. Mutfağa girmem ile hayal kırıklığı yaşamam bir oldu. Ablam tostumu yiyordu. BENİM TOSTUM BEN YAPMIŞTIM ONU EMEK EMEK. "Napiyon lan gavur?" Sırıtarak "kör mü oldun yazık garibim yemek yiyorum . Yemeyenin malını yerler canım kardeşim." Dedi ve yanımda tostumla geçti. Şeytan diyor saçını başını yol koy tosta yesin. Ama şeytan işte uymamak lazım.

Şimdi işin yoksa okula aç aç git. Zaten biraz daha çıkmazsam annem beni kendi elleriyle çıkartacak fedakâr anam.
Odaya gittim çantama bir defter iki de test kitabı attım. Ve yan odadan bir ses yükseldi "SARE SEN HALA ÇIKMADIN MI?" Şimdi sıçtım işte... Kapıya koştum hemen ayakkabımı giydim ve anneme seslendim " Ben yokum kiiiii" kapıyı kapatırken annemin sesi hala geliyordu.

Ananın Rüyayı unuttum asıl şimdi sıçtım. İki blok ötedeki evine koştum ve kapının önünde bekleyen Rüyayı gördüm. Şimdi yalakalık zamanı "CANIM ARKADAŞIM, GÖTÜNÜ YEDİĞİM, VALLA BENİM SUÇUM DEĞİL" yüzüme baktı ve " Naptı gene o Ayça cadısı?" Dedi. "Emek emek yaptığım tostumu yedi benim tostumdu o Rüya" güldü "millet üvey annesinden çeker sen ablandan çekiyorsun ama biraz daha burada konuşursak okula geç kalacağız Vildan cadısı da bizi seve seve yok yazacak."
Haklıydı ilk ders canım vildanımaydı. O kadar tatlı bir kadın ki hiç sormayın (!) Rüya'nın koluna girdim ve okula doğru yol aldık. "Ne vardı sanki şimdi limuzinimiz olsaydı da okula bıraksaydı bizi"
"Gerizekalı arabayı buldun da limuzini mi kaldı?" Gene haklıydı bu kızın bu huyunu çok seviyorum hep haklı. Özel okulumuza doğru gidiyoruz demek isterdi gönül ama nerede bizde burs kazanacak zeka var ne de verecek para. Mahallenin okuluna gidiyoruz işte.
Rüya ile bugün ki derslerin iğrençliğini tartışırken dört ders arka arkaya tarih olduğunu hatırladık. "Rüya Allah rızası için yol yakınken dönelim nolur kulun köpeğin olayım"
"Saçmalama Sare tamam bende istemiyorum ama nereye kadar gidecek devamsızlık desen diz boyu çocukluk yapma düş önüme şimdi." Biliyordum gitmek zorunda olduğumu ama yine de şansımı denedim ya tutarsa. " Hem hafta sonu Erenle de görüşemedik gidelim bakalım ne dedikodular vardır şimdi onda." "Ana doğru lan Eren vardı ben iki gün görmeyince varlığını unutmuşum koş koş ."