6. Bölüm: aY nOliYo👁️👄👁️

336 26 83
                                    

(⁠≧⁠▽⁠≦⁠)

İnosuke için yemek yapmaya başladım, ben yemek yaparkende o üstünü değiştirmişti. Bu sefer beni izlemek yerine yanıma geldi.

İnosuke: Nasıl yapıyorsun?!

Nini: Çok kolay! Sadece kızartıyorum. Pirinçte zaten en kolayı sadece haşlıyorum.

İnosuke:Ben yapamazdım!

Nini: Normalde ne yiyorsun?

İnosuke: Bardak noodle yada dışarıdan söylüyorum.

Nini: Sağlığın için ev yemekleri yemen önemli.

İnosuke: Sen yaparsan yerim!

Gene mal gibi utanmıştım o yüzden birşey demeden yemek yapmaya devam ettim. Yemekler hazır olunca bir tabak ve kase çıkardım, tempuraları tabağa koydum pirincide kâseye, fakat İnosuke bir tane daha kâse çıkardı.

İnosuke: Buna da kendine koy!

Nini: İnosuke-kun yemeğe kalmayacağım, şimdi geri gidicem.

İnosuke: Artık bana "-kun" diye seslenme sadece adımı söyle!

Nini:Um peki İnosuke..

İnosuke: Ayrıca- niye yemeğe kalmıyorsun??

Nini: Yurtta akşam yemeğine yetişeyim diye.

İnosuke: Ama senin burda yaptığın yemekler yurt yemeklerinden daha güzel?!

İnosuke bunu söylerken bana yaklaşmıştı bu yüzden gene kalbim güm güm atıyordu.

Nini: E-eee..! B-benim gitmem gerek!!!

Acele bir şekilde oturma odasından çantamı almaya gittim fakat İnosuke benden önce davranıp çantamı aldı. Çantamı burda bırakıp gidemeyeceğimi biliyordu o yüzden bilerek almıştı ve çantayı havaya kaldırdı.

Nini: Çantamı ver!!

İnosuke: Alabiliyorsan al!!!

Atılıp İnosuke'den çantamı almaya çalıştım fakat benden daha uzun olduğu için parmaklarımın ucunda durmama rağmen çantaya uzanamıyordum. Biraz daha çabaladım ama genede çantayı alamadım. Yüzlerimizin çok yakın olduğunu İnosuke ile göz göze gelince fark ettim, kalbim tekrardan güm güm atmaya başlamıştı yüzümünde kızardığını hissediyordum... İnosuke yüzünü biraz daha yaklaştırırken kendimi geriye atacaktım ki İnosuke beni kendine çekip dudaklarıma öpücükler kondurmaya başladı.. o an gerçekten kalp krizi geçiriyorum sandım... Ama mutluydum gözlerimi kapatıp öpücüklerine karşılık verdim. Kelimelere gerek yoktu İnosuke öpücükler ile konuşuyordu bende onun öpücüklerine karşılık vererek ona cevap veriyordum.

Gözlerimi yeniden açtığımda öpüşmeyi bırakmıştık tekrar göz göze geldik, o an ne diyeceğimi yada ne yapacağımı bilemedim o yüzden gözlerimi kaçırdım.
İlk konuşan İnosuke oldu;

İnosuke:Sormama gerek var mı?

Nini: Neyi?

İnosuke: Sevgilim olur musun diye sormama gerek var mı?

Nini: Ah, hayır yok...

İnosuke: O zaman artık sevgilimsin!!

Evet anlamında kafamı sallayıp yüzümü İnosuke'nin göğsüne gömdüm. O an çok mutluydum bide mal gibi sırıtıyordum.

İnosuke: Hadi yemek yiyelim!

Mutfaktan yemekleri getirdim ve birlikte yemeğimizi yedik. Yemeklerimizi yedikten sonra İnosuke;

"Pigy Boy" | İnosuke x reader (modern Ver.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin