Ne güzel söylüyorsun adımı.
Diğer herkesin söylediğinden farklı bir "Hyunjin." Çok başka. Senden duymayı seviyorum. Heyecanlandırıyor beni.
Aptal aptal sırıtıyorum bütün bunları yazarken. Sadece ismimi duymanın bende böyle bir etki yaratacağını nasıl tahmin edebilirdim ki? Adım değil mi zaten, duyacağım elbet. Ayaklarımı yerden kesen ne o zaman?
Sensin tabii.
Hele o güzel gözlerin gözlerimdeyken diyorsun ya "Hyunjin." diye.
Elim ayağıma dolanıyor da belli etmiyorum. O an için etmediğimi sanıyorum daha doğrusu. Bir cevap bile veremiyorum ki sana. Gülüyorum sadece. Bir daha de istiyorum.
Ardından tekrarlıyorsun zaten. "Burda mısın Hyunjin?"
Burdayım ya. Sendeyim. Kayboldum sende.
