Bölüm 2

274 44 39
                                    

Kei stresliydi.

"Yamaguchi Tadashi" diyordu kendi kendine.

Bu ismi daha önce bir yerlerde duyduğuna yemin edebilirdi.

Onu son görüşünün üzerinden 24 saatten az zaman geçmiş olmasına rağmen, onu bulmak için tüm sosyal medyayı dolaşmıştı.

Şanssızdı...

Hiçbir yerde bulamadı.

Yine de Kei onu bulmak, Yamaguchi Tadashi'nin gerçekte kim olduğunu öğrenmek istiyordu.

O sadece basit bir çocuk mu? Hangi okula gidiyor? Nelerden hoşlanır?

Bugün yine kütüphaneye gidecekti. Umut ediyordu orada olması için.

~~~~~

Tabii ki oradaydı.

Her zamanki gibi görünüyordu. Farklı olan tek şey kıyafetleriydi.

Biraz bol siyah bir kazak ve mavi skinny jean pantolon giymişti. Ceketi sandalyesinde asılıydı ve Kei, ceketin ceplerinden birinde gizlenmiş siyah bir bere gördü.

Yakışmış.

Saçları her zamankinden biraz daha dağınıktı.

Her zamankinden daha odaklanmış görünüyordu.

Okuduğu kitaptan dolayı olabilir mi?

Kei ne okuduğunu görmeye çalışarak yaklaştı.

Bunun gerçek bir kitap değil, el yazması olduğunu görünce şaşırdı.

"Bunu nereden aldın?" Kei ağzından kaçırdı.

Yamaguchi nefesini tuttu ve arkasını dönerek taslağı kapattı.

"H-Hey.. Bu ahh.. Bu bir sır." dedi gergince. Kei onu rahatsız etmek istemedi, bu yüzden o sadece bir şekilde karşısına oturdu.

"Buraya her gün gelir misin?" Kei sordu.

Kei, Yamaguchi'nin her gün buraya geldiğini biliyordu, neden bu soruyu sordu ki?

"S-sanırım? Ya sen?" Yamaguchi el yazmasını çantasına koydu.

Çantası çamura düşmüş gibi oldukça kirliydi.

"Evet, ben de her gün buraya geliyorum" Kei, konuşmalarını dinleyen var mı diye etrafına bakındı. Neyseki yoktu.

"Neden?" Yamaguchi, cevabı bekleyerek Kei'ye baktı. Ama sessiz kaldı. Henüz konuşmaya hazır değildi.

Yamaguchi "Sorun değil, bana söylemek zorunda değilsin" dedi. Parmaklarını dağınık saçlarının arasından geçirdi.

Kei için her şey ağır çekimde gerçekleşti.

Bir saniyeliğine Yamaguchi'nin yüzüne odaklandı, yanaklarındaki çilleri, gözlerinin altındaki torbaları, koyu yeşil gözlerini fark etti. Birkaç tutam saçın alnına düştüğünü gördü.

Bu çocuk her zaman bu kadar güzel miydi?

Kei neden onu böyle görüyor?

Yamaguchi gözlerini bir saniyeliğine kapattı ve açtığında bir çift altın gözle karşılaştı.

Tekrar Kei'ye baktı.

Gözleri güzel bir bal rengindeydi ve Yamaguchi onları son derece güzel buldu.

Kei'ninki gibi, gözleri ilk kez görüyordu.

Birbirlerine bakmaya devam ettiler ve Kei midesinde kelebeklerin uçuştuğunu hissetmekten kendini alamadı.

Adını daha dün öğrendiği bu çocuk ona neden böyle hissettiriyordu?

Kei ne zamandan beri Yamaguchi'nin saçından parmaklarını geçirmek istiyor?

Yamaguchi ne zamandan beri bu kadar kırılgan görünüyor?

Düşen bir kitap sesi ikisini de düşüncelerinden ayırdı.

Yamaguchi sesin geldiği yöne bakarken Kei, Yamaguchi'nin kulağındaki deliği fark etmeden edemedi.

Tanrım, ona yakışmıştı.

"Tanrım, şimdi gitmeliyim" dedi Yamaguchi ve ayağa kalktı. Çantasını aldı ve hala ona bakmakta olan Kei'ye baktı. Ne kadar mükemmel göründüğüne.

Yamaguchi çok uzun boylu değildi, iyi bir tarz anlayışı vardı. Büyük beden kazağı ona tam oturmuş, ince belini ve sıska kollarını kapatmıştı.

Cebinden telefonunu çıkardı ve saate baktı. Kei, nedense kilit ekranının noktalı virgül resmi olduğunu fark etmek zorunda kaldı. Okumayı sevdiği için miydi? (kitabın sonunda ki açıklamaya bakın)

Yamaguchi, "Bana adını hâlâ söylemedin." dedi.

Kei birkaç kez gözlerini kırpıştırdı.

"Ben Tsukishima Kei."

"Pekala, tanıştığımıza memnun oldum, Tsukki." Kei, onun bunu söylediğini duyduğunda kalbinin attığını hissetti.

Genelde lakaplardan nefret eder ama Yamaguchi bunu söylediğinde kendini cennetteymiş gibi hissetti.

Yamaguchi neredeyse gitmek üzereydi ama etrafında döndü ve el salladı Kei'ye, hafifçe gülümsedi.

Denizinde donmuş gibiydi.

Yamaguchi Tadashi çok güzel yaratılmıştı.

_______

Yamaguchi'nin telefonunda noktalı virgül var az önce okuduğunuz gibi. Bir okur tarafından bende fark ettim ve araştırdım. Noktalı virgül ne demek? Kısaca hikayesi;

"Sembolik bir anlam veya sevdikleri bir görüntü olsun, bu herkes için farklı bir anlamı olan kişisel bir seçimdir. Noktalı virgül ise, Amy Bluel sayesinde oldukça evrensel bir anlam kazandı. Üzücü bir şekilde babası intihar ettikten sonra, Bluel babasının anısı ve akıl sağlığı sorunları konusunda farkındalık yaratmak için bir şeyler yapmak istedi. "Noktalı Virgül Projesi"ni başlatarak ikisini de başardı. Bu organizasyon ve depresyon, intihar, bağımlılık ve kendine zarar vermeyle mücadele eden insanlara umut ile sevgi vermek için kuruldu. Kuruluş, insanları kendi güçlerini hatırlatması için vücutlarına noktalı virgül dövmesi yaptırmaları için teşvik ediyor.

Noktalı Virgül Projesi, insanları hikayelerini birbirleriyle paylaşmaları ve zorluklara rağmen devam etmeleri için birbirlerine ilham olmaları için teşvik ediyor. Bir çok insan bu sembolü yalnız olmadıklarını ve bulundukları yerin son olmadığını hatırlatması için kalıcı olarak taşıyor.

Noktalı virgül noktalamanın önemli bir parçası ve mücadele veren insanlar için mükemmel bir sembol. Amy'nin dediği gibi, "Noktalı virgül, yazar bir cümleyi bitirebilecekken bitirmemeyi seçtiği zaman kullanılır. Yazar sensin ve cümle de senin hayatın".

Kaynak // MYNET

...

Yorumlarınız beni coook mutlu eder ᕦ⁠(⁠ò⁠_⁠ó⁠ˇ⁠)⁠ᕤ
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Kütüphane [The Library | Tsukiyama Tr] ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin