𝔽𝕖𝕝𝕚𝕩:
Gözlerimi açtığımda hâlâ ağacın dibindeydim. Soğuktan neredeyse donmuş vücudum, hareket etmekte zorlansa da; doğrulabildim nihayetinde.
Daha az önce Hyun'un yanındayken, ne ara gelmiştim yine buraya. Etrafa biraz daha bakındıktan sonra, rüya gördüğümü anladım. Yoksa kabus mu demeliyim?
"Kâbusmuş."
Diye söylendim dışımdan. "Sadece korkunç bir kabus."
Diye de ekledim ardından.
Ayağa kalktım hızlıca. Böcek fobim vardı ve burası oldukça korkutucu bir yerdi benim için.
Üstümü sirkeledikten sonra, etrafa bakınmaya başladım.
Sabah olmuştu. Lakin etraf hâlâ dünkü gibiydi. Soğuk, korkunç ve mutsuz. Sanki bütün ağaçlar mutsuzdu. Hepsi dallarını aşağıya doğru bükmüş, çaresiz bir insan gibi bekliyorlardı adeta.
Benim yanında yattığım ağaç ise, biraz daha farklıydı diğerlerinden. Onların aksine dik ve cesur bir duruş sergiliyordu. Ya da bana öyle geliyordu.
Tam olarak benim yattığım yerde, küçük ve sararmış bir zarfı kestirdim gözüme. Kim koymuştu ki bunu buraya?
Yanına gidip eğildim ve aldım zarfı. İçini açtığım da, hiç de beklediğim gibi sonuçlanmadı. Kenarları yanmış ufak bir kağıt parçası...
Üzerinde ise yazan tek şey:
"Hyun'u bulmak istiyorsan, önce beni bulmalısın; ufaklık."
Hyun kaçırılmış mıydı? İyi de kim yapar ki bunu? Bildiğim kadarıyla Hyun'un bir düşmanı yoktu. Bildiğim kadarıyla...
Kağıdı tam fırlatıp atacakken, sağ alt köşesinde bulunan ufak işaret; gözümden kaçmadı.
Kağıdı daha da yüzüme yaklaştırınca görebildiğim ufak bir işaretti bu.
"LM" yazıyordu.
Neyin nesiydi bu LM? Sanırım onu bulmama yardım edecekti.
Kağıdı atmaktan vaz geçip, cebime sıkıştırdım. Bulmam gereken şey, LM idi....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NightMare...
Fanfiction"Tamam" diyorum. Unuttum seni, Sardım yaralarımı, Kurtuldum senden. Sonra tekrar kabuslarımda geliyorsun yanıma, Yaşatıyorsun aynı şeyleri. Uyumaktan aciz bırakıyorsun, Yaptıklarından bıkmış olan bu bedeni ♡ SemeHyun Yetişkin içerik olmasının sebebi...
