Yoruldum. Sıkıldım ve bittim...Yani Şimdi diyeceksinki ben ne yapayım.Ben buraya acılarımı anlatmaya geldim.Bu acılar asla geçmiyor ve gecmiyecek.Siz benim kim olduğumu asla öğrenmeyeceksiniz ve bilmiyceksinizde.Bir belki açıklarım.Belki de açıklamam şuan tam karar veremedim.
Neyse bazen mutluyum gibi gözüküyorum ama aslında içi dolu bir kutuyum. Bitmiş bir pil gibiyim.Sadece hayalleri için çabalayan.Ben bu hayatta hayallerim için yasiyorum.Ben aslında hayallerim olmasa bir hiçim...
Bazen bir cümle bazen bir yazı bazende insanlar hayatımı değiştirdi.Bazen kendime diyorum ki ben bunları hak edecek ne yaptım.Anlamadilar anlamalarinida istemedim ama bari saygı duysaydınız .Ben acımı anlatıyorum bana diyor ki "artık umurumda değilsin ne yapıyorsan yap!" Dediği cümle buydu ve bu benim çok ağrıma gitti.Aslinda benim moralimi bozan o bir cümleydi.
Beni mutlu sanıyorlar ama yanılıyorlar.Bazen bilip bilmeden yayılıyorlar ve bende gerçek olan şeyleri anlatmaktan yoruluyorum.Anlatmıyorum çünkü anlatsamda anlamayacaklar...
Sonra diyorum ki aman boş ver diyorum sonra o kadar çok doluyorum ki...Kimseye tek kelime etmiyorum ve yinede gülmeye çalışıyorum.
Hayalim var dedim yapacağım dedim senden bir bok olmaz dediler.Ben küçücük bir umut istemiştim aslında..
O gün çok doldum ve hıçkırıklarla ağladım.Cunku o gün dışlandım. O gün en yakın arkadaşım tarafından dislandim ve onun umurunda bile olmadım ona söylemedim kalbi kırılmasın diye ama çok ağrıma gitti...O gün acayip yanlız hissettim...
Hayatta bazen beni anlamak zor olabilir ama bari dinlemeyi tercih etseydiniz...
Şimdilik bu kadar hoscekkalin.Diger bölümde görüşmek üzere...
Hayalleri için yaşayan bir kız :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayata umudu olmayan bir kişi
Teen FictionBen hayattan yorulmuş ve kimsenin beni anlamadigi bir kişiyim...Ne annem beni anladı ne babam...Hayatta soğudum yanlizim bedenim burda ama ruhum nerede bilmiyorum...Hissizlestim,büyüdüm,korktum,çok yoruldum...Kimsenin beni anlamasına ihtiyacım yok.B...
