Interlude_dream, Reality | Agust D (Yoonmin)

idr;; so please don't try to stop me

< all those words uh

those words are said to hide my weak self >

—

Pisząc już kolejny z rzędu tekst, powrócił wspomnieniami do przeszłości. Bardzo odległej; jednak na tyle wyraźnej, aby na krótką chwilę uronić wątłą łzę.

Nie każdy ma szansę spotkać bratnią duszę. Czasami możemy minąć się z nią na ulicy, a czasami nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że właśnie ją straciliśmy.

Nikt i nic nigdy nie jest pewne. Przyszłość, los, przeznaczenie. Coś czego nigdy nie możemy być pewni.

To, co czeka nas za kilka lat, to, jaką ścieżkę nam wybrano, to, kim będziemy za kilka, kilkanaście lat.

Czy dożyjemy jutra.

W końcu, nigdy nie można być w stu procentach pewnym. Zawsze pojawi się ten cień wątpliwości, nie ważne jak odważnie głosilibyśmy swoje przekonania wobec rzeczy, do których jesteśmy uprzedzeni.

Nie można wiedzieć czegoś, co nie zostało przez nas poznane. Możemy jednak spróbować to zmienić, jeżeli będzie nam zależeć; lecz w kwestii tego, jak bardzo ludziom zależy, także nie możemy być do końca pewni.

Czym są ludzkie uczucia? Papierem, kamieniem czy nożycami? Papierem, ponieważ łatwo je zniszczyć i rozerwać? Kamieniem, ponieważ są niemal niezniszczalne, a jeżeli doprowadzimy już do ich rozkruszenia, i tak pozostaną, po prostu podzielone na tysiące kawałków. A może nożyce? Tnące i raniące wszystkich swoimi ostrymi brzegami? Każdy indywidualnie odpowie na to pytanie. W większości na podstawie własnych doświadczeń z przeszłości. Można snuć wiele przypuszczeń na ten temat, jednak kierując się na przykład decyzją w sprawie wyboru kamienia można wywnioskować, iż dana osoba została w przeszłości dogłębnie zraniona, jednak dalej trwa w nadziei na powtórne, lepsze jutro, zaś osoba, która wybrała nożyce, prawdopodobnie sama kogoś zraniła lub/oraz ma niskie poczucie własnej wartości. Takich teorii może być naprawdę wiele, a odpowiedź na każde pytanie nigdy nie jest jednoznaczna. Agust D doskonale o tym wiedział i wykorzystywał naiwność ludzkiej potrzeby bliskości jako argument swoich tekstów. Yoongi tylko się temu przyglądał i robił swoje, gdy tylko miał na to okazję. Nie chciał jej przegapić, ponieważ wiedział, że czas to coś, czego nie da się odzyskać i należy go wykorzystać, póki jest w jego posiadaniu.