< some try to shut my mouth and say
i should swallow this forbidden fruit >
—
Tamtego razu, kiedy nadeszła chwila wyznania, wraz z nią rozsypał się cały dotychczasowy światopogląd Yoongiego oraz to, w jaki sposób patrzył na życie. I chociaż zazwyczaj był to zakochany wzrok zza krat, teraz na dodatek nie miał jak przez nie patrzeć, zakuty w kajdany na drugim końcu celi.
Yoongi pozostał w niej do swojej śmierci, tylko czasami podczas jej wyczekiwania będąc obdarzonym przez promienie słońca, które chorobliwie raziły jego zmęczone powieki, natomiast Agust już w pierwszy dzień wyrzucił klucz od drzwi prowadzących do owej celi tam, gdzie piekło nazywane jest rajem, jak w Biblii Eden Adama i Ewy, a diabeł to postać, o której tamtejszym dzieciom opowiadają na dobranoc.
Podsumowaniem życia Yoongiego mogłaby być miłość do Jimina, muzyki i mandarynek, zaś podsumowaniem życia Agusta można nazwać kogoś, kto pomimo maski twardego, bezuczuciowego, chłodnego i wulgarnego oraz nieprzewidywalnego (a może nawet niebezpiecznego) człowieka, w rzeczywistości był tym, który w głębi, w swoich tekstach szukał odpowiedzi na nurtujące go pytania, uwielbiał kawę i dobrą muzykę, a także był tym, kogo Yoongi jeszcze podczas narodzin zniszczył, nadając mu charakter z jakim zmagał się, dopóki smierć nie przyszła po niego szybciej, niż sam mógł się tego spodziewać.
—
< The things I've only imagined turns into reality
My childhood dreams are in front of my eyes
The night when I performed in front of an audience of 2
Now Tokyo Dome is right in front my nose
My one and only life
I can easily live it passionately than any other
My fan my hommie my fam
I hope you don't worry
Because I'm really okay now damn. >
CZYTASZ
Interlude_dream, Reality | Agust D (Yoonmin)
Hayran KurguAgust zawsze przejmuje jego umysł w nieodpowiednim momencie, myśląc wtedy tylko o sobie. Jego egoistyczne popędy wyprowadzają zmęczonego już tym Yoongiego z równowagi, co niesie za sobą jedynie ból i łzy. Ale kogo tak naprawdę są to łzy?
