Alluriana Ollivander ailesinin (kardeşleri ve annesi hariç) geri kalanı gibi Ravenclaw binasının başka bir öğrencisi. Karanlık zamanlar yaklaşıyor. Büyücülük dünyası tehlike altında.
Alluriana olaylarla hiçbir bağlantısı yok iken kendini her şeyin...
❝I see that you decided to make an extra effort to embarrass yourself this year.❞
─────────────────────────
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─────────────────────────
Alluriana kemiklerinin sızladığını, ona daha fazla dinlenmesi için yalvardığını duyabileceğini düşündü. Son birkaç hafta onun için felaketti. Altıncı yılının dersleri ve ödevlerini yetiştirmeye çalışırken uykusuzluktan iki kez bayılmayı saymazsa tüm yıl şimdilik iyi geçiyordu. Ödevlerini eskiden rahatlıkla yetiştirebiliyordu çünkü boş dersleri vardı. Ne yazık ki artık o lükse sahip değildi. "Slughorn'un dört partisini kaçırdığın halde sana gelmemiş olmasına şaşırıyorum." dedi Verena, Alluriana'yı düşüncelerinin ve uykunun tatlı çağrısından geri çekerek. Alluriana mahcup bir ifadeyle gülümsedi. Slughorn'un partilerinden hoşlanmadığı arkadaşları arasında sır değildi tabii ki ama bu yıl bilerek kaçınıyormuş gibi değildi. Her boş zamanı doldurulmuştu.
Calandra elinde tuttuğu tüy kalemi beyaz saçlı arkadaşına doğru savurdu suçlarcasına. Açık kahverengi saçları yüzüne düşüyor, onu görünmesi gerektiğinden daha sinirli gösteriyordu. "Slughorn'un onu bulamamasına şaşırmamalıyız aslında. Son birkaç hafta içinde seni zar zor gördüm. Ve biz aynı odayı paylaşıyoruz!" dedi sitemle. Pandora kıkırdamasına engel olamadı. Slug kulübünde olanlar sadece o ve Alluriana'ydı. Öyle olmasına rağmen Profesör Slughorn'un ısrarcılığını en iyi Verena biliyordu. Slughorn, Alluriana'yı bulamazsa Verena'ya gidiyordu her seferinde.
"Alluriana, kızım!" Arkalarından gelen gürleyen sesi duyan dört kız sızlanmamak için kendilerini zor tuttular. Slughorn daha önce gördükleri herhangi bir kürkten daha kalın bir kürk mont giymiş, montuyla aynı kürkten yapılmış bir şapka takarak onlara yaklaşıyordu. Üç çift göz, Calandra'ya doğru döndü. Genç kız şeytanı çağırmış gibi hissederek başka bir yere baktı. "Profesör!" Alluriana neşeyle seslendi. Sanki az önce limon yemişçesine yüzünü buruşturmamış gibi. Diğer üçü yavaş yavaş yaklaşan konuşmadan kaçmaya başladılar. Calandra birinin onu ensesinden yakaladığını hissedince irkildi. Yardım için Verena ve Pandora'ya baktı ama ikili çoktan arkalarında bir toz bulutu bırakarak kaybolmuşlardı.
"Alluriana, Miss Flitwick." dedi Slughorn sonunda iki kıza yetiştiğinde. "Şimdiye kadar kaçırdığın mütevazı yemeklerimin sayısı dört oldu. Olmaz ama, kızım, seni bu yılda yemeklerime bekliyorum! Miss Macnair burada olsaydı eminim sana gelmen gerektiğini söylerdi çünkü onlara bayılıyor!" Slughorn nefes nefese görünüyordu. Birinin yemeklerinden zevk almayacağını düşünmek büyük bir suçmuş edasıyla elini kalbinin üzerine yerleştirmişti.
"Ve dramatikliğin sadece Black ailesine özgü olduğunu düşünüyordum." Alluriana solundaki Calandra'nın homurdanmasını duyar duymaz gülümsemesini tutmak zorunda kaldı. Kâkülleri ile gözlerini gizledi, şok olmuşçasına eliyle ağzını kapadı. "Ah, hayır! Son zamanlarda Profesör Flitwick'e yardım ederken çok zaman harcadığım için olmalı... Profesör Slughorn'un yemeklerini kaçırdığım için kendimi çok suçlu hissediyorum. Gelecek sefere katılacağımdan emin olabilirsiniz."
![𝑪𝒉𝒂𝒐𝒔 𝑹𝒊𝒔𝒆𝒔 [𝐓𝐡𝐞 𝐌𝐚𝐫𝐚𝐮𝐝𝐞𝐫𝐬]](https://img.wattpad.com/cover/268047048-64-k844842.jpg)