The Sound Of Your Guitar /YOONMİN/

1

Herkese merhaba bu benim yazdığım ilk fic.
Bu yüzden biraz amatörce olabilir şimdiden kusura bakmayın.
Tavsiyelere ve önerilere açığım.
Yaptığım yazım yanlışları şimdiden affola

Keyifli okumalarrr
---------------------------------------------------------

Sonunda asansörün kapısı açıldığında kendimi zorlukla evin kapısına attım. Bu gün fazla yorulmuştum. Gözlerim uykudan kapanıyordu. Dün gece çok geç yatmıştım. Saati hatırlamıyordum ama uyuduğumda hava aydınlıktı. Fazlaca dolu bir gün olduğu gibi aynı zamanda beden dersine geç kaldığım için koskoca okulun etrafında 10 tur koşmuştum. Hayıflanırken cebimden çıkardığım gitarlı anahtarlığımı kilide sokup çevirdim. Ayaklarımı sürüye sürüye eve girdim.

Etrafa baktım. Annem ortalıkta görünmüyordu. Babamda yurt dışında çalıştığı için yılda en fazla 1 hafta gelebiliyordu. En son gözlerim balkona takıldı. Annem oradaydı fakat yanında bir kadın daha vardı. Dikkatli baktığımda o kişinin yan komuşumuz olduğunu farkettim. Gerçektin hiç halim olmadığı için görünmeden odama geçmek istedim.

Arkamı dönüp sessizce odama yürürken annemin sesini duydum. "Ah Jimin geldin mi? Hadi yanımıza gel."

Beni farkettiklerinde mecburen gözlerimi devirerek arkamı dönüp balkona yürüdüm. Yavaşca balkona girdim ve bir sandalyeye oturdum. Komşumuza "Hoşgeldiniz." Dedim nezaketen.

Masadaki tabağa uzandı ve bana uzattı. "Kurabiye yaptım. Vanilyalı kurabiye. Benim oğlum çok sever. Bence sende seversin. Denesene."

Bana uzattığı tabaktan gülerek bir kurabiye aldım ve ağızıma attım. Gerçekten çok güzeldi. O kadar hoşuma gitmişti ki birkaç tane daha aldım.

Komşumuz konuştu. "Çok beğendin sanırım." Dedi gülerek. Başımla hızlıca onayladım. Ağızımdakinin bitmesini beklemeden konuştum. "Eveğt çoohk güzel oğmus elinese sağlığk."
Kesin çok komik duruyordum.

Gülmesini engelleyemedi. "Afiyet olsun canım. Beğenmene sevindim." 

İyi birine benziyordu. Zaten arada annemle sohbet etmeye gelirdi ama hiç konuşmamıştık.

"Bu arada tam senin hakkında konuşuyorduk." Dedi anneme bakarak. Şaşırdım. Neden benim hakkımda konuşuyorlardı ki? Bir şey mi yapmıştım? Hiçbir fikrim yoktu.

Annem "Ahh evet senin derslerin hakkındaydı..." diye cevapladığında hafifçe gözlerimi devirdim. Ben hiçbir zaman çok çalışkan bir öğrenci olmamıştım. Notlarımda harika değildi.

Komşumuz olan kadın konuşmaya devam etti. "Duyduğuma göre derslerin pek iyi değilmiş. Yanlış anlama sakın... aslında senin için bir fikrim var. Tanıyor musun bilmiyorum ama benim oğlum iyi bir üniversitede okuyor. İstersen senin için özel ders verebilir. Kesinlikle sana yardımcı olacağını düşünüyorum."

Biraz şaşırdım. Hiç daha önce özel ders falan almamıştım. Yapabilir miydim yoksa çekinir miydim. Elimi boynuma atıp hafifçe kaşıdım. Biraz düşündüm. Aslına mantıklıda geliyordu ama kendime güvenmiyordum. Ha birde çocuğun haberi var mıydı bana özel ders vereceğinden? Hepimiz biliyoruz ki bazen anneler çocukların yerine karar veriyordu. Sıkıntı çıkmaması için sordum. "Adı nedir? Birde bana özel ders vereceğinden haberi var mı?"

"Oh... adı Min Yoongi ve aslında haberi yok."
Çocuğun bir emrivakiye kurban gitmemesi için ders teklifini reddetmek ağızımı açacaktım ki yan terastan bir ses yükseldi.

"Sorun değil. Özel ders verebilirim." Dedi sesin sahibi. Dönüp baktığımda gri eşofman ve siyah tişört giyen bir oğlan olduğunu farkettim. Saçları ıslaktı yeni duş almış olmalıydı. Ah neden bu kadar çekiciydi? Ağızında çoktan bitmeye yakın sigarası vardı. Bir süredir orada olmalıydı. Bu bahsedilen Min Yoongi miydi? Bazen yan tarafın terasından gitar sesleri duyar, gizlice dinlerdim. Demekki çalan kişi Yoongi'ydi.

Komşumuz gülerek bana baktı. "Oğlum." Dedi onu bana tanıtırken.

"Ah öyle mi?... pekala galiba özel ders yapabiliriz. Teşekkürler."
Biraz çekiniyordum. Baş başa ders hiç yapmamıştım ki ben.

Başını salladı. "Adın ne?"

Hafif çekiniyordum ama cevapladım. Sonuçta atık bana özel ders verecekti. "Ah adım Jimin. Park Jimin."

"Pekala Jimin... yarın okuldan sonra bize gel."
Daha sonra konuşmamı bile beklemeden içeri geçti.

Öyle çabuk oldu ki öylece kalakaldım. Ama bakışlarındaki yoğunlugu her bir zerremde hissetmiştim. Neden böyleydi? Alt tarafı bir özel ders için çok fazla heyecanlanıyordum. Normal miydi? Normal olsundu. Başımı sallayarak kendime gelmeye çalıştım. 

Duş alacağımı söyleyerek balkondan ayrıldım.
---------------------------------------------------------

İlk bölüm finitoo
Biraz kısa olabilir ama gelecek bölüm daha uzun olacak.
Devamı için vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayınn ♠️