The Most Beautiful Day

Episode 3

Song recommendation : Ma Sone Thaw Lan (Zaw Paing)

~~~

ရေစက်ပါတဲ့လူနှစ်ယောက်ဆုံတွေ့ဖို့ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာလဲ…။
အဲ့ဒီရေစက်ကုန်သွားဖို့ရော အချိန်ဘယ်လောက်ကြာလဲ…။
ကံမကုန်ဘဲ ထာဝရလက်တွဲသွားနိုင်ဖို့ဆိုတာ သေချာတွေးကြည့်‌ရင် ဖြစ်နိုင်ပါရဲ့လား…။

ရာသီစက်ဝန်းကလည်း နဂိုအတိုင်း ပုံမှန်ရွေ့လျားနေဆဲ။ ပုံသေရာသီစက်ဝန်းအတွင်းမှာတော့ တည်မြဲခြင်းမရှိတဲ့အရာတွေ။

ကြွေကျကုန်တဲ့ သစ်ရွက်တွေ ၊ ဖူးပွင့်လာတဲ့ ပန်းပွင့်တွေ ၊ ခမ်းခြောက်ကုန်တဲ့ ရေကန်တွေ…။
သဘာဝတရားကြီးကတောင် အချိန်နဲ့လိုက်ပြီးပြောင်းလဲနေသေးတာပဲ။ သဘာဝမဟုတ်တဲ့အရာတွေရဲ့ပြောင်းလဲခြင်းဆို လိုက်လို့တောင်မှီနိုင်ပါ့မလား။

မနေ့ကနဲ့ မတူတဲ့ ဒီနေ့။
မနေ့ကအထိ တောက်ပနေသေးတဲ့အပြုံးတွေ ၊ ပျံ့လွင့်နေခဲ့တဲ့ ရယ်မြူးသံတွေ ၊ နှစ်သက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ကလူကျီစယ်ခြင်းတွေ…
မနေ့ကထိ သဘောကျဖို့ကောင်းနေသေးတဲ့အရာတွေက ဒီနေ့ကျတော့ အစိတ်စိတ်အမြွှာမြွှာ။
မနေ့ကအထိတောင်…
ငါတို့နှစ်ယောက် မနေ့ကအထိတောင်…

ဘယ်နေ့မှန်းမမှတ်မိတော့တဲ့ နေ့တစ်နေ့တုန်းက စာတိုလေးတစ်ပုဒ်ကိုဖတ်လိုက်ရတယ်။
“ငါတို့နှစ်ယောက်ဘယ်ရထားမှာ လွဲခဲ့ကြတာလဲ။ တစ်ခါလွဲရင် ဘယ်လောက်ကြာသလဲ ”တဲ့လေ။

ငါကတော့ လွဲစရာမရှိဘူးလို့ ယုံကြည်ထားခဲ့တာ။ လကိုပိုင်ဆိုင်နိုင်တယ် ဆိုတဲ့အရူးတစ်ယောက်ရဲ့ ယုံကြည်ချက်လိုမျိုး။

ရထားတစ်စီးတည်းစီးနေရင်တောင် ဆင်းတဲ့ဘူတာမတူနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ အချက်ကို ငါသတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားခဲ့ရုံပါပဲ။

-🍥-

“ ကိုယ်တို့ ဆက်ဆံရေးကို ဆက်သွားလို့မဖြစ်လောက်တော့ဘူး ဂျောင်ဟန် ”

ဂျီဆူးဆီက ဒီတစ်သက်မကြားရလောက်ဘူးလို့ထင်ထားခဲ့မိတဲ့စကား။ လည်ချောင်းထဲကို ဆို့တက်လာတဲ့ မယုံကြည်နိုင်မှုတွေက သူ့ကို စကားပြောခွင့်မပေး။ ဂျီဆူးဘက်ကို စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ ရေသောက်ရန်ပြင်နေသူကြောင့် အလျင်စလို ဟန့်တားလိုက်မိတယ်။