იმ ღამეს ჩუმად გავაგრძელეთ გზა ისე თითქოს არაფერი მომხდა…ისე თითქოს ჩვენ ერთმანეთს არ ვიცნობდით…
სახლში რომ მივედით…სოჰი გამივარდა სამზარეულოდან ღიმილით 32-ივე კბილი უჩანდა…
-რა მიყიდეთ???რა იყიდეთ??
-წითელი კაბა…სოჰი და შავი მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელი…
-მანახეთ!!
სოჰიმ მალევე გამოიცვალა ქვემოთ ჩამოვიდა და სინათლემ გამოანათა ლამაზი იყო…მშვენიერი…უაზროება იყო ის რომ მე ორივე მიყვარდა…ორივე მსურდა…და არჩევანს ვერ ვაკეთებდი...რადგან ეს ძნელი იყო…
-გშიათ??
-არა…ოთახში ავალ და დავიძინებ…ხვალ ჯონგუკ გამოსვლა გაქვს არ დაგავიწყდეს და მალე დაწექი და დაიძინე…
-ჯიმინ? რამოხდა?
-არაფერი უბრალოდ შენმა შვილმა დამღალა…
-კარგი, ტკბილი ძილი
-ტკბილი ძილი…
ოთახში ავედი,ტანსაცმლისგან გავთავისუფლდი…და საწოლში გადავეშვი…მაგრამ რა აზრი ფიქრი დავიწყე…
იქნებ არ ვუყვარვარ და მიყენებს?
სოჰის რა რეაქცია ექნება?
საშინელი ადამიანი ვარ!
მალევე დამეძინა ვერც სოჰის დაწოლა გავიგე ისე გავითიშე...
-ჯიმინაა…გაიღვიძე…დაგაგვიანდება!
-ვგდები…2 წუთიც
-არა ადექი!
-ხო ვდგები ვდგები!
მალევე ავდექი წყალი გადავივლე მოვემზადე, და დაბლა ჩავედი საჭმელად…არანაირი ემოცია…გრძნობა…არაფერი გამაჩნია უბრალოდ გავიფიტე…დავიშალე…რატო? არვიცი.
-ჯონგუკ…არ შემეშინდეს არ ინერვიულო…უბრალოდ მანეკენის ფუნქცია შეასრულე,არ ჩავაგდოთ საქმე, ძალიან ბერვი მოწინააღმდეგე ბრენდები იქნება და არ უნდა დავნებდეთ
-უჰუმ კარგი…
რამოდენიმე საათში ორივე დედაშვილიც გამეზადა და მეც მძღოლის როლი მოვირგე…სოჰი წინა კარებიდან შევიდა რადგან მაყურებელი იყო და ჯონგუკი და მე უკანა კარებიდან რადგან პაპარაცებოსგან-ჟურნალისტებისგან თავი აგვერიდებინა…
ჯონგუკი მოამზადეს მაკიაჟი გაუკეთეს ტანსაცმელი ჩააცვეს და გასავლელად მოამზადეს…
პირველად რომ გავიდა და შემოვიდა უკან სულ გათეთრებული იყო…ასე მეგონა მალე ძირს დაეცემოდა და გული წაუვიდოდა…ეს გამოსვლა ძალიან მნიშვნელოვანი იყო და ამას არ დავუშვებდი წყალო დავალევინე და მოტივაცური სიტყვები ვუთხარი მაგრამ მაინც არაფერი ისევ ისე დაბრუნდა მეორე გავლიდანაც…
-რა გჭირს? მოდი ტვალეტში წავიდეთ და მითხრი
-კარგი…
-მითხარი რა გჭირს…
-იქ...იქ..ი..ქ
-რა იქ? ვინ?
-იქ მამაჩემის მკვლელია
-ჯონგუკ მისმინე შეიძლება გეჩვენება!
-არა ჯანდაბა ისარის!!
-კარგი მისმინე წყნარად! ყველაფერი კარგადაა...მას მერე მოვძებნით და არვიცი ყველაფერს გავაკეთებთ რაც გინდა ახლა კი უბრალოდ მომენდე და იბრძოლე კარგი?
-კა...ი
ფეხის წვერებზე ავიწიე და ჯონგუკს ტუჩებზე ვაკოცე…ჯერ ის გავუშვი მერე მეც გამოვედი…
მთელი იქ ყოფნის დროს ჯონგუკის ნალაპარაკებზე ვფიქრობდი ნეტა რახდება…ნეტა როგორ უჭირს მე კიდევ დავაძალე და უკან გავუშვი საშინელი ადამიანი ვარ
Flash back (Jungkook):
გასასვლელად მოვემზადე,ეს ჩემი პირველი გამოსვლა არ იყო მაგრამ…მაინც რაღაცა გული მკარნახობდა რომ რაღაცა ხდებოდა…როდესაც გავედი და ხალხი დავინახე დედაჩემი შევამჩნიე როგორ უყურებდა კაცს…თავიდან ამით არ დავინტერესდი მაგრამ მეორე გასვლაზე დავინახე რომ ისევ ისე უყურებდა და დავინტერესდი…თვალი გავაპარე და ის კაცი დავინახე…ის...იყო
გული უარესად ამტკივდა…წარსული გამახსენდა და გავფითრდი მაგრამ ამ გამოსვლის ჩაშლას არ დავუშვებდი ამიტომ თავი დავიჭირე და არ დავნებდი…მას მე ბოლოს მოვუღებ…მე ის ვერ ვიპოვე…მაგრამ ის თავის ფეხით მოვიდა ჩემთან!სიკვდილთან!
___________013____________
😭ვიცი ამას არ ელოდებოდით მაგრამ ხალხო ჯონგუკის მამის სიკვდილის უნდა ჰქონდეს რამე მიზეზი....
მადლობა.....!
YOU ARE READING
ცელქი ბიჭი (JIKOOK)
Fanfictionჯონგუკი ცელქი ბიჭი იყო იმდენად ცელქი რომ მისი მამინაცვალი იხმარა JIKOOK არვიცი,რავიცი იყოს
