№12

277 18 2
                                    

კლუბიდან წყნარად და მშვიდად გამოვედით...მანქანაში ჩავსვი და ქარხანისკენ დავიძარით...მე წინ ვიჯექი არემის გვერდით ხოლო კაცის გვერდით ორი დაცვა იჯდა...ხმა არ ამოუღია მთელი გზის განმავლობაში გეგონებოდათ პატარა ჩაფსმული ბავშვი იყო...ამან მამაჩემი როგორ მოკლა? ტყვია შემთხვევით გაუვარდებოდა ალბათ...იმიტომ რომ არამგონია ამის ძალა ქონოდა,მაგრამ ეს არაფერს ცვლის იმ ფაქტისგან რომ მამაჩემი მოკლლა და დამნაშავეა!

რამოდენიმე წუთის შემდეგ მალევე მივედით იგივე ქარხანაში სადაც მე და დედა ვიყავით რამოდენიმე წილის უკან.... მანქანიდან გადმოვიდა და თვალები გააფართოვა იცოდა სადაც იყო და რაც მოხდებოდა... ქარხანაში შესვლის თანავე სკამზე დავსვით და დავაბით და საუბარი დავიწყე....

-ხომ იცი აქ რატომ ხარ?
-კი
-იცოდი რომ ეს დრო მოვიდოდა?
-კი
-მაშინ რატომ მოკალი მამაჩემი??
-იმიტომ რომ ვუღალატე და სხვა გზა არ მქონდა..ის მე მომკლავდა
-ჯანდაბა ბატონი ჯონმა ამაზე უარი თქვა რადგან ახლო მეგობარი იყავი ახვარო და უბრალოდ უნდოდა რომ თვალით აღარ ენახე
-კაი არემ მადროვე
-ბოდიშით

-და ახლა მე რომ ამოვიღო იარაღი და პირდაპირ შუბლში ტყვია გესროლო? რადგან მამაჩემს უაღალატე? მის მაგივრად მე რომ მოგკლა? ამაზე არ გიფიქრია?
-კი, მიფიქრია
-და რატომ ხარ ესე წყნარად? იცი რაც დააშავე და გინდა რომ აპატიო შენს თავს?
-კი...(ჯონგუკ ეგ კაცი უნდა მოკლა,არათუ ფსიქოლოგის როლი გაუწიო)
-გასაგებია...

ჯონგუკმა იარაღი ამოიღო და პირდაპირ შუბლზე მიადო იარაღის თავი....

-ხომ იცი რომ ეს ყველაზე ადვილი გზაა რომ მოგკლა და ამისთვის მადლობასაც უნდა მიხდიდე? რადგან თუ დააკვირდი გვერდით საწამებელი იარაღებია და....
-კი ვიცი, მადლობა რომ სწრაფი სიკვდილის უფლებას ვაძლევ...მე ეს დავიმსახურე...
-კარგი ბაბუ ხარ....ახლა კი ნახვამდის...

ჯონგუკმა იარაღს ხელი გამოკრა და ქარხანაში ექომ მთელ ხმაზე გაანაწილა იარაღის სროლის ხმა...ჯონგუკის სახეზე სისხლი მიეცხო...

ცელქი ბიჭი (JIKOOK)Where stories live. Discover now