Yeni bir yola başladık senle. Yaklaşık 1 aydır farklı bir hayata atıldık. Belki çok erkendi. Belki çok geçti. Emin değilim. Ama emin olduğum şey beni ne kadar çok sevdiğindi. Beni sevdiğin kadar, karnımda kalbi atan o masum bebeği seve bilecek miydi...
Sabah gözümü Can'ın kucağında açtım. Eliyle karnımı sarmış uyuyordu. Oğuz ve Zeynep de hala uyanmamıştı. Bende tekrar uyumaya karar verip gözlerimi kapadım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım. Tekrar uyandığımda bu sefer yanımda kimse yoktu. Her taraf karanlıktı. Bir bebek sesi duydum. Çok derinlerde bir yerde ağlıyor gibiydi. Ardından Ateş'in sesi buldu kulaklarımı. Beni arıyor gibiydi. Ağlayarak "Ada" diye bağırdı.
Ada: Ateş. Ateş burdayım neredesin? Seni göremiyorum.
Elim karnıma gitti. Sanki karnımda bir boşluk duydum o an. Yattığım yerden kalkmak istediğimde ayağımdaki zincirler beni geri çekti. Ardından Ateşi gördüm. İki geniş omuzlu, siyah takım elbise giymiş adamlar Ateş'i tutuyorlardı. Biri belinde silahını çıkarıp Ateşi vurdu.
Ada: Hayıırrrrr.
Can: Ada. Ada uyan.
Yerimden sıçrayarak kalktığımda Herkesin başımda olduğunu gördüm. Can beni kucaklayıp sakinleştirmeye çalışıyordu.
Ada: Ateş. Ateş nerde?
Ardından elim karnıma gitti.
Annem: Kızım iyi misin?
Zeynep: Kabus gördün Ada. Hepsi geçti korkma.
Başımı Can'ın göğsüne yaslayıp ağlamaya başladım.
Ada: Onu elimden aldılar. Onu vuruyordular.
Annem telaşla yanımıza oturdu ve elimi tuttu.
Annem: Kimi güzel kızım?
Ada: Ateş'i anne. Vurdular onu. Bebeğim. Bebeğimin ağladığını duydum bir yerlerden. Ve ben hiç bir şey yapamadım anne. Ayaklarım zincirlenmiş olanları izledim öylece.
Ben hıçkırarak ağlarken kapı çaldı. Oğuz kapıyı açmaya gidip Ateş'le birlikte geri döndü. Ateşi odanın girişinde görünce koşarak kucağına atladım.
Ateş: Şşş sakin ol güzelim. Herşey yolunda. Bak hepimiz burdayız. Ben burdayım. Korkma. Ben varken kimse ne sana, ne de ailemize birşey yapamaz. Ben hep sizi, bizi koruyacağım. Tamam mı?
Ada: Tamam.
Ateş beni geri çekip göz yaşlarımı sildi.
Ateş: Şimdi git güzelce bir duş al ve rahatla. Üzerini giy ve aşağıya in. Kahvaltı edip çıkarız olur mu?
Ada: Tamam.
Can: İyisin değil mi?
Ada: İyiyim.
Can: Hepimiz seni ve onu koruyacağız Ada. Hiç merak etme.
Ada: Etmem zaten.
Can'la sarıldıktan sonra herkes odadan çıktı. Yatağa oturup sakinleşmeye çalıştım. Dün yaşananlar, üstüne gördüğem rüya. Ne oluyordu? Ne olacaktı? İçimde kötü bir şeyin geldiğine dair bir his vardı. İçgüdüsel olarak elim karnıma gitti yine. "Korkma, seni her zaman koruyacağım." dedim kendi kendime. Anıdan biri kapıyı çalınca irkildim.
Ada: Gir.
Ateş başını kapıdan içeri salıp gülerek bana baktı.
Ateş: Seni yıkamamı ister misin?
Ada: İçeri gel şapşal.
Ateş gülerek içeri gelip yanıma oturdu.
Ateş: Oğuz uykunda gördüklerini bana anlattı. Sadece bir rüya. Yani kabus. Gerçekleşecek diye birşey yok. Herşey güzel. Herşey yolunda. Mutluyuz. O yüzden sakın üzülme sen.
Ada: Tamam.
Ateş: Bu kadar mı? Edebiyat yaptım burda ya. Ayıp.
Ada: Hm. Beni yıkamaya gelmedin yani?
Ateş: Bu kadar istekliysen?
Ada: Hadi gel.
Kalkıp odanın kapısını kitledik ve üzerimizdekileri çıkarıp duşa girdim. Ateş beni duvarla arasına alıp suyu açtı. Sıcak su tenimle buluştuğunda yerimde zıpladım adeta. Vücudum o kadar gergindi ki anlatamam. Ateş ellerini saçımda gezdirdi. Sonra yüzüme yaklaşıp dudağımdan öptü.
Ateş: Üzgünüm küçük hanım bu gün sadece yıkanmak var.
Gülerek şampuanı alıp eline döktü ve saçımın üzerinde gezdirdi. Hayatında ilk kez birini yıkadığı için ne yapması gerektiğini bilmeden gelişini davrandığı çok belliydi. Şampuanı köpürterek tüm saçıma yaydı.
Ateş: Bu niye bu kadar zor? Kendim yıkanımca bu kadar zor olmuyor.
Ada: Çok komik duruyorsun şuan.
Ateş: Seni güldürüyorsam en önemli şeyi başarmışım demektir.
Ada: Başardın evet.
Ateş: Çok konuşma gözlerini kapat. Ben diyene kadar da açma.
Ada: Tamam.
+18🤭 Gözlerimi kapadım. Ateş beni suyun altına çekti. Saçlarımı durulamaya başlafı. Su vücudumdan aşağı yol çizerken Ateş elini göğsüme götürüp eliyle çizgiler atmaya başladı. Saçımı duruladıktan sonra kulağıma doğru gülde ve tüm vücudunu vücuduma bastırdı.
Ada: Ah.
Ani haraketlerini öngörememek beni çileden çıkarıyordu adeta. İniltime Ateş gülerek karşılık verdi. Dudaklarını kulağıma yaklaştırıp fısıldadı.
Ateş: Daha yeni başlıyoruz güzelim.
Ateş gülerek dudaklarını dudaklarımla buluşdurdu. Beni öpünce karşılık verdim ve ardından geri çekildi?
Bir kaç saniye öylecek uzak durdu bende. İçimdeki korku dışa çıkmak istiyordu o an sanki.
Ada: A-Ateş?
Ateş eliyle bacaklarıma dokununca titredim. Dudaklarıyla bacağımdan kadınlığıma doğru bir çizgi çizdi sanki. Dudaklarını kadınlığıma götürdü ve eliyle bacaklarımı araladı. Diliyle vajinamı yalamaya başladı. Dilini içeri saldığında iniltimi duymamaları için elimle ağzımı kapadım. Diliyle gelgitler yaptıktan sonra tekrar geri çekildi ve beni öpmeye başladı. Hala gözüm kapalıydı. Artık kendi isteğime engel olamadım ve onu kendime doğru çektim elimle ensesini sardım ve delice öpmeye başladım. İstediği başarmış gibi güldü ve erkekliğini kadınlığıma saldı. En derinlerimde hissettim onu. Gelgitler yaparken sesimizin duyulmaması için bir yandan da öpüyordu beni. Biraz geçtikten sonra boşaldık ve temizlenerek duştan çıktık.
Ateş: Nasıl hissediyorsun?
Ada: Çok güzel.
Ateş: Ben ilk 4 haftada cinsel ilişkinin hamileliğe zarar vermediğini okumuştum. Bir zararı yok değil mi?
Ada: Yok. Merak etme.
Gülümseyerek hazırladığım çantayı alıp yatağa oturdum ve giyecek birşey seçtim. Üzerimi değişip hafif bir makyaj yaptım. Ben bunları yaparken Ateş öylece beni izledi. Sonrasında o da üzerini değişti ve aşağı indik.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
