4.bölüm

103 8 0
                                    

Karsoğlu kolejine geldik ve müdürden sınıfımızı öğrendik.

Sınıfa varınca Shou kapıyı çaldı ve gel sesini duyunca sırayla içeriye girdik. Tagi yeni öğrenciler olduğumuzu söyledi ve öğretmen kendimizi tanıtmamızı istedi.

İsimlerimizi söyledik ve boş bir yere geçtik. Ders boyunca uyudum ve öğle arasında yemek yedikten sonra uyudum. Okulda tek yaptığım uyumaktı ve zaten ilk gün olduğu için pek kimse ders işlemediği için sıkıntı yoktu. Okul bitmişti ve Reika Shou Tagi ile istemeyerek vadalaştım daha sonra kesinlikle ama kesinlikle istemeyerek konumda bulunan Karsoğlu ailesinin eve geldim. Ve cidden saray gibiydi ve bahçeye girdiğim zaman dünya kadar korumalar ile karşılaştım. Her tarafta koruma vardı ve bana bir şey demediklerine göre Hera hanım talimat vermişti. Bunu Reika'nın korumalarından öğrenmiştim. Eve vardım ve daha kapıyı çalmadan hemen kapı çaldı. Hera hanım hemen bana sarılmıştı.

" Temas sevmiyorum Hera hanım ve bana bir daha dokunmayın veya sarılmayın. "

Hera hanımın gülümsemesi solsa da hemen kendini topladı ve istemeyerek başını salladı.

" Evine hoş geldin kızım. "

Cevap vermedim ve birlikte içeriye girdik. Salona vardığımız zaman o adam kocaman bir gülümsemeyle bana bakıyordu.

" Ailene ve evine hoş geldin kızım ben baban Alper Karsoğlu. "

Cevap vermeden suratına baktım.

" Geç kızım otur. "

Tekli koltuğa oturdum ve Alper bey ile Hera hanım ikili koltuğa oturdular.

" Kızım mısın sana yemek hazırlayalım ben. "

" Aç değilim Hera hanım ve zahmet etmeyin. "

" Ne zahmeti kızım ama okuldan geldin açsındır sen ve sen beni bekle bir şeyler hazırlayım. "

Hera hanıma cevap vermemeden salondan çıkması ile Alper beyle yalnız kalmıştık ve sürekli beni izliyordu. Kısa bir sessizlik oldu ve bu sessizlik sürecinde evi inceledim. Hera hanım elinde bir tabakla geldi ve gülümseyerek tabağı bana uzattı.

" Teşekkür ederim Hera hanım ve zahmet oldu. "

" Ben annelik görevimi yerine getiriyorum kızım ve teşekkür etmene gerek yok ama yinede afiyet olsun kızım. "

Tabağı yedim ve Hera hanım gülümseyerek bana baktı.

" Doymadıysan getireyim kızım. "

" Yok doydum ve ellerinize sağlık Hera hanım. "

" Afiyet olsun kızım. "

Daha sonra ise bana sorular sordular ve cevapladım. Nasıl olsa başka işim yoktu ve onları tanımak için bir kaç soru sordum.

Akşama kadar onlarla sohbet ettim ve birbirimizi tanımaya çalıştık.

Akşam yemeğini yedik ve daha sonra ise Hera hanımın gösterdiği odaya geldim. Yaşadıklarım cidden garipti ve tuhaftı. Dile 18 yıl sonra bebeklerin karıştığını ve öz ailemin başka insanlar olduğunu ögreniyorum. Hera hanım gözümün içine bakıyordu ve onlara alışmamı istiyordu. Yabancı gibi değil daha çok aile gibi olmamızı ve normal davranmamı istiyordu. Alper beyde aynı şeyleri istiyordu ve onlara isimleri ile değil daha çok anne ve baba dememi istiyorlar ama her şeyin bir zamanı var bana göre.





Bu bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz

Erika

Reika

Shou

Tagi

Hera

Alper

Oy ve yorum yapmaya unutmayın lütfen

Victory Kickoff / Aile KurgusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin