Kıyamet || Five Hargreeves

☂ Ölümsüz Klaus ☂

-Jenna' nın gözünden anlatım-

Gözümü açtığımda saat 14.32 idi çok uyumuşum diye düşünerek kalktım. Aşağı indiğimde diğerlerinin etrafta olmadığını gördüm şükrederek hemen atıştırmak için bir şeyler aldım. O sırada yanıma Diego ile oğlu geldi Klaus' da yanlarındaydı. Diego ve stan kavga ediyorlardı. Klaus da misafir çocuğu gibi etrafa bakıyordu sonra Diego' nun ikisini bir temizlik arabasıyla yolladığını gördüm. Yanıma geldi.

Jenna: Neden onları bir temizlik arabasıyla yolladın??

Diego: Stanly cezalı Klaus ise çok konuştuğu için yolladım. Huzur istiyorum.

Anladığımı göstermek amacıyla kafamı yana yatırdım ne de olsa huzur herkesin hakkı.

Ve bir masaya oturduk. Yanımıza Allison geldi saçlarını kesmişti çok güzel görünüyordu.

Allison: Hey Jenna Viktor' ı gördün mü?

Jenna: Umm hayır üzgünüm görmedim.

Diego' ya baktı o da hayır anlamında başını salladı. Tam ağzıma yiyeceğimi götürecektim ki yanımda mavi bir ışık patladı.
Sonra bir kere daha patladı.
Ve kendimi bir anda kütüphanenin orda bir sandalyeye otururken buldum.
Five ve Lila karşımdaydı.
Sorgulayan gözlerle onlara baktım.

Jenna: Ne?

Lila: Komisyon hakkında ne biliyorsun.

Jenna: Zaman çizgisini korumak pardon berbat etmek ile görevliler genellikle birilerini öldürürler.
123 yılında Five Hargreeves tarafından kuruldu ve 1 hafta önce dede paradox' u yüzünden yok oldu.

Bir dakika ne? Ben bu kadar şeyi nereden biliyorum ?
Five' da aynı şeyi düşünüyormuş gibi şaşkınlıkla yüzüme bakıyordu.

Five: Bunları nereden biliyorsun??

Jenna: Cevabı bilseydim ilk önce kendime söylerdim.

Lila: Ağzın iyi laf yapıyor küçük hanım oyalanmada cevabı söyle.

Jenna: Anlama kıtlığın mı var Lila söyledim ya bilmiyorum.

Kalkmaya hamle ettiğim sırada Lila beni geri oturttu ve yüzüme yumruk attı.
Ağzıma kan tadı geldi dudağımın patladığını anladım.

Jenna: Senin sorunun ne bilmediğimi söyledim.

Lila: Sana güvenmiyorum belki sorunum budur.

Jenna: Güvenmiyorsan neden söylenti ile denemiyorsun??

Lila Five' a döndü.
Five onaylayınca geri bana döndü.
Tuhaf bir iş birliği takımıydılar.

Lila: Bir söylenti duydum bize doğruları söylüyormuşsun.

Five: Bütün bu bilgileri nerden öğrendin.

Jenna: Ben 10 yaşındayken komisyon tarafından iş teklifi geldi. Kabul edip komisyonda çalışmaya başladım ve oranın geçmişini merak ettiğim için Handler' ın odasını karıştırıp bir kitap buldum hepsi orda yazılıydı.

Lila bana bir yumruk daha attı acıya alışkındım bu sefer hem dudağım hem de burnum kanıyordu.

Lila: Hani hiç bir şey bilmiyordun??

Jenna: Bak 12 yaşımda komisyondan atıldıktan sonra komisyonla ilgili bütün anılarımı sildiler. Bunları bildiğimi bilmiyordum.

Five ona yeter demiş olacak ki Lila' nın gücünden çıktım.
Kendime geldiğimde burnum manyak gibi kanıyordu.
İkisinin de bana baktığını hissedebiliyordum.
Onlara bakmadan ve hiç bir şey demeden kütüphaneden çıktım. Asansöre yöneldiğim sırada arkadan birinin bana seslendiğini duydum.
Bir yandan burnumdan akan kanı temizlemeye çalışıyordum.
Arkamı döndüğümde Five' ın geldiğini gördüm.
Çok sinirlenmiştim.

Jenna: Ne istiyorsun?

Five: Lila adına özür dileyecektim bu sorular hayati önem taşıyordu. Biraz kendini kaybetti sadece hepsi bu.

Jenna: Hayati önem öylemi evet söylentiyi aklına getirmeseydim belli ki öldürecekti ve sen gelip sadece biraz mı diyorsun??.

Sinirlerim geriliyordu o sırada asansör geldi.
Ona söz vermeden içeri girdim. İçeride kimler olduğunu görmemiştim.
Kafamı kaldırdığımda ağlayan Stan' i halıya sarılmış Klaus' u ve onu taşıyan gözleri kanlı Diego' yu gördüm.
Neler olduğunu daha anlayamadan Klaus nefes almaya başlamıştı Diego ve Stan bunu görüp çığırmaya başladı onların attığı çığlıktan korkup bende bağırmaya başladım.
Sonra bir anda Klaus bana döndü.

Klaus: Jenna bu ne hal?

Her şeyi yeni anlıyordum Klaus' un göğüs ortası delinmişti.
Sanırım az önce ölümden dönmüştü. Gücü sayesinde olmalıydı.

Jenna: Klaus benimle dalga mı geçiyorsun az önce ölüp yeniden dirilen ben değilim öyle değil mi.

Diego: Ama sen de pek yaşıyormuş gibi durmuyorsun noldu sana?

Jenna: Lila.

Diego: Lila ne?

Jenna: Lila bir şey öğrenmek için beni cezalandırdı diyelim.

Stan: Hey!! benim annem öyle bir şey yapmaz inanmıyorum.

Jenna: Öyleyse inansan iyi edersin çünkü yaptı bile.

Odamın bulunduğu kata geldiğim de hiç bir şey demeden asansörden indim.
Ve hemen odama gittim ılık bir duş alıp yatmak istiyordum.
Kapımı açtığımda gördüğüm kişiyle sinirlerim daha da bozuldu.
Tanrım bu çocuk beni rahat bırakmayacak mıydı??