Selamın aleyküm dostlar. Bu kitabın da sonuna yaklaştık sayılır. Bundan sonra bir Aidan kitabı daha yazacağım fikir dilek ve arzularınızı belirtirseniz çok sevinirim. Neyse sizce bu kitap nası gidiyo. Cevap bekliyom bakıp geçmeyin. Çoğunuz vote da vermiyo zaten. Neyse paragraf yazdım. Hikayeye dönek. (Aslında hikaye olmuyo sonuçta bu gerçekte yaşanabilcek bir şey değil türkçe yi de hatırladığımıza göre iyi okumalar)
Vote: 8 indirmeye karar verdim.
Hatırlatma!
Hemen otele döndüm. Clara yeni yeni geliyordu. Chris de oradaydı. Bir işim olmadığını düşünerek. Odama çıktım. Kendimi yatağıma bırakarak uykuya daldım.
Hatırlatma bitti!
Sabah kalktığımda her şey normaldi.
(Ne kadar anormal)
Yavaşça yatağımdan kalktım ve banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Aşağı neşeli bir yüzle iniyordum. İndiğimde Clara da benim gibi mutluydu. Tabii ki mutsuz olanlar da vardı. Five gibi. Beni görünce gözlerini devirdi ve yanıma gelip:
Five: Sevgilin seni bekliyor.
Dedi omzuma çarpıp merdivenlere yöneldi ve çıkıp gözden kayboldu.
Moralimi hiç bozmadan dışarıya yöneldim. Aidan oradaydı. Beni görünce elindeki telefonu kapattı ve cebine koyup tamamen bana döndü.Aidan: Günaydın.
Jenna: Günaydın.
Aidan: Dün sana bugünün benim olduğunu söylemiştim. Bu yüzden kahvaltıyı da beraber yapmamız lazım diye düşündüm.
Jenna: Sen nasıl istersen.
Aidan gülümsedi ve binmem için arabanın ön kapısını açtı. Bindikten sonra oda sürücü koltuğuna oturdu.
Jenna: Nereye gidiyoruz?
Aidan: Çok sevdiğim bir restorant var seni oraya götürüyorum.
Jenna: Pekala.
Bir süre daha yolda gittikten sonra sahil kenarında bir restoranda durduk. Görüntüsü çok hoştu. Aidan içeriye baktı ve gülümseyip arabadan indi. Bende arabadan indim ve Aidan' ın arkasından restorana girdim. İçerisi çok hoştu. Tek tük insanlar vardı. 4 kişilik bir masaya oturduk ve yemekleri sipariş ettik.
Jenna: Buradan sonra ne yapacağız?
Aidan: İlk önce şu yemekleri yiyelim de sonra bakarız. Olur mu?
Jenna: Olur.
Omuzlarımı silktim ve gelen mesajla odağımı telefonuma çevirdim. Anne' den mesaj vardı.
A: Nerdesiniz?
J: Nerdesiniz derken?
A: Aidan ile dışarıda olduğunuzu biliyorum tam olarak nerdesiniz?
J: Sahil kenarında bir restorana geldik. Neden?
A: Merak ettim. Neyse görüşürüz.
J: Görüşürüz.
Telefonu kapattım ve Aidan' a geri döndüm. Yüzünde sorgulayan bir tip vardı.
Aidan: O kim?
Jenna: Anne.
Aidan: Anne kim?
Jenna: He şey Jenna yani.
Aidan: Ne diyor?
Jenna: Nerede olduğumuzu soruyor.
Aidan: Ne yapacakmış ki?
Jenna: Bilmiyorum. Neden bu kadar sorguladın ki?
Aidan: Bilmem. Merak ettim. Neyse hadi yemek yiyelim sonra bir şeyler düşünürüz.
Kafamı olumlu anlamda salladım ve gelen yemeklerimizi yemeye başladık.
Yemekler bittikten sonra biraz daha oturmaya karar verdik.Jenna: Lavaboya gidip geliyorum.
Masadan kalktım ve lavaboya gittim. Elimi yüzümü yıkadım ve işlerimi halledip Aidan' ın olduğu masaya doğru yöneldim ama oraya döndüğümde yürümeyi direk bıraktım. Masaya daha fazla yaklaşmadan direk çıkışa yöneldim.
Hiç bir şey düşünmemeye çalışıyordum. Yine aynı şey. Yine aynı şey ve yine aynı şey. Birine her aşık olduğumda üzülen hep ben oluyorum. Neden? Benim ne suçum vardı? Ben evrene ne yaptım da bana bunları yaşatıp duruyor? Neden hep üzülen ben oluyorum? Neden insanlar bana umut verip sonra yüz üstü bırakıyor? Neden? Neden?
Gözlerimde yaşların biriktiğini hissediyordum. Tamamen körlemesine yol alıyordum. Nereye gittiğimi ne yaptığımı hiç birini bilmiyorum. Umrumda da değil. Bir süre daha böyle gittikten sonra bir kafeye girdim. Cam kenarında bir masaya oturdum ve kafamı cama yaslayıp kendimi düşüncelere bıraktım. Ta ki tanıdık bir ses duyana kadar.
(Bu kim olsa acaba hmmmmm.)
Viktor: Neden burdasın?
Jenna: Olamaz mıyım?
Viktor: Burası genellikle üzgün kişilerin geldiği bir yer. Neden burdasın?
Jenna: Mutlu gibi mi duruyorum?
Yüzüne baktım. Beni böyle görmeyi beklemiyormuş gibiydi.
Viktor: Ne oldu?
Omuz silkmekle yetindim.
Jenna: Hiç bir şey.
Viktor: Hiç bir şey olmamış olsaydı bu halde olmazdın. Anlat.
(Şimdi bu üzgün durumda yapmasam mı hmmmmmm. YAPACAM.)
Jenna: Vıdı vıdı vıdı vıdı.
Viktor: Diyebilcek hiç bir şey bulamıyorum. Peki o kız kimdi biliyor musun?
Jenna: Beni asıl üzende bu ya. O kişi bendim....................
Oha bitirmek için müko bir yer onun için değerlendirmek lazım. Bölümleri çok aralı attığım için Vote' u indircem. Neyse bbb.
634 kelime.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kıyamet || Five Hargreeves
FanfictionAllah belamı versin ki neden bu kitabı yazdığımı bilmiyorum.