Yine selam kee 3 cü bölümle karşınızdayım neyse çok konusmadan fice geçelim iyi okumalar.
----------------------------------------------------------------------------------------------
Karışısındaki duvardan ayrılıp yüzündeki sırıtmayla ona doğru yakınlaştıkca Jungkook geri geri gidiyordu kalbi durmak bilmiyordu çıkacak gibiydi. Taehuyung Jungkook'a o kadar yakınlaşmıştıki Jungkook ona baka kalmıştı bir şey yapamıyordu Nefesini tutmuş napacağını bekliyordu.
Taehuyung eli ile yavaşca Jungkook un gözlerini kapatdı. Jungkook'a daha çok yaklaşıp
TH: Sesizce/ Annenle vedalaş Jeon
Jungkook'tan
Derin nefesler veriyordum. Elini gözümden çektiğinde ayılmış gibi olup gözlerimi açtım. Dur bir dakika ben önceki pozisyondayım duvara dönüktüm. Hızlıca arkamı döndüm etrafa baktım hiç kimse yoktu. Kapıda açık değildi sanki hiç kimse girmemişti ama yerdeki siyah tüyü görünce yutkundum. Tanrım iyice kafayı yedim yada garip şeyler oluyor
Bir anda o söz aklıma geldi "Annenle vedalaş Jeon" Suyu kapatıp yandaki bornozu hızlı şekilde giyinerek koşar adımlarla odadan çıktım. Annemin odasına daldım
JK: Anne!
Gördüğümde hizmetçi ve Bay Jackson annemin başında durmuştular ağlıyordular annemse gözleri kapanacak gibiydi yatıyordu
JK: H hayır hayır bu olamaz anne uyan!
Yazar'dan
Jungkook annesine yakınlaşıp ellerini yanağına getirdi
JK: Anne bana bak sana bir şey olmayacak anbulansı arayın!
Jackson: Sakin ol geliyorlar şimdi
Bayan Jeon: J-Jungkook oğlum...
JK: Anne biraz daha dayan gelicekler şimdi
Bayan Jeon: O ondan uzak dur Jungkook k kendini koru oğlum/ demiş son nefesini verip gözlerini kapatmıştı.
JK: Ne? Anne sende beni terk etme nolur nolur...
•1 Hafta Sonra•
Jungkook'dan Gece hiç uyuyamadım desem yeridir. Artık bir ailem yok artık bir yakınım yok... Evin ıssız duvarlarının içinde sona ben kalmıştım hepsi ellerimden kayıp gitdi... Ağlamak bile fayda etmiyordu göz yaşlarım kurumuştu.
Odamda eşyalarımı bavullara topluyordum. Bay Jackson beni burdan uzaktaki bir yatılı okula kayıtlarımı yaptırmıştı. Ve bu lanet evde sonsuza kadar kapatılacaktı. Evi satışa koyduk ama bir kişi bile almayı redd etdi bütün şehir bizim taraflardan uzak durmaya çalışıyordu. Aynanın karşısına geçip beyaz paltomu giyindim iki bavulumuda alıp odaya son defa göz gezdirip çıktım. Aşağı inince yine aynı fısıltıyı duydum "Jeon Jungkook"
JK: Arkana bakma Jungkook orada bir şey yok sadece yaşananlardan ötrü bir kaç ses duyuyorsun sadece bu/ demiş arkama bakmadan hızlıca evden çıktım
Yazar'dan
Jackson Jungkook'a yardım edip bavulları garaja koydu. Evin kapısını kilitlemeye gitdi. Jungkookda ön koltuğa geçti. Camdan eve baktığında odasının penceresinde o adam durmuş yüzündeki gülümsemesiyle Jungkook'a bakıyordu ve eli ile aşağını işaret ediyordu. Jungkook aşağıya bakıp hızlıca üstündeki sırt çantasını açtı içinde yazılı bir kağıt vardı.
Yazanlar: " Nereye gidersen git, kaç, ama ben hep senin yanında olacağım daha çok yolumuz var. Kaçmaya çalışma kan nehrinde boğulursun" Jungkook başnı kaldırıp eve baktı ama kimseni göremedi pencerede. O sıra Jacksonda arabaya binip sürücü koltuğuna geçti. Jungkooksa elindeki kağıtı sıkıca buruşturdu. ..
