෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
𝐢𝐤𝐢𝐧𝐜𝐢 𝐛ö𝐥ü𝐦𝐜ü𝐤 𝐝𝐞 𝐤ı𝐬𝐚 𝐨𝐥𝐝𝐮 𝐚𝐦𝐚 𝐲𝐞𝐧𝐢𝐲𝐢𝐦 . ʕ•ᴥ•ʔ
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
Yavaş ve ürkek adımlarla kapıya doğru yürüdüm.
korkuyordum, çok korkuyordum. Yanından geçmeye çalıştığım sırada kolumdan sertçe tutup yere fırlatmıştı beni.
Sonrasında cenin pozisyonundayken bana bağırıp vurmasını hayal meyal hatırlıyordum.
Bir süre sonra uzaklaşınca kalkıp odaya kaçmıştım.
Odada duvara yaslanıp hıçkırarak ağlarken elimle ağzımı sıkıca tutmuş sesimin çıkmasına engel olmaya çalışıyorum.
Oturduğum odanın kapısı açılmış bakmaya tenezzül etmemiştim.
Gelenin annem olduğunu tahmin etmiş ve yanılmamıştım.
Yanıma gelir beni sakinleştirir sanıyordum yoksa o da mı azarlamaya gelmişti ?
Acaba okul okuyacak mıydım ? Acaba sevdiğim çocuğu tekrar görebilecek miydim ? ...
Annemin odaya bana bakmak için geldiğini zannetmiştim fakat anlaşılan o ki yanılmıştım. Annem odaya çarşaf almaya gelmiş meğerse.
İnsanın yanılması ne kadar da garip bir duyguydu böyle .
Acaba hayatı akışına mı bırakmalıydım ? Bu düşüncelerdeyken nasıl uyuduğumu anlayamasam da uyumuştum işte , uyumanın en iyi kurtuluş yolu olduğunu biliyordum.
Sabah uyandığımda cenin pozisyonundaydım ve üzerime hiç bir şey örtülmemişti. Acaba böyle uyuduğumu görmüşlermiydi ? Bu düşüncenin saöma olduğu aklıma geldi. 3+1'li bir evde 5 kardeşin bir anne ve bir babanın yaşayacağını düşünürsek büyük ihtimalle görmüşlerdi beni. Fakat üzerime hiç bir şeyin örtülmemiş olması insanı değersiz hissettiriyordu...
Dünkü okul kıyafetlerimle kitaplarımı elime alıp okula doğru yürümeye başladım,
engel olmamıştı annem ,
babam ortalıkta görünmüyordu...
෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴෴
✿
෴෴෴෴෴෴෴෴෴
ŞİMDİ OKUDUĞUN
olmadi
Storie d'amorehâla ayak seslerini duyabiliyordum.. bağırışlar , çağırışlar.. Göz açıp kapatıncaya kadar dolmuştu süre'm. Kur'an da denildiği gibi bir gece bile sürmemişti belki yaşadığım süre .Neden öldükten sonra kıymetli olurdu ki insan , belki de ben öyle sanm...
