Gece Kai'yi ve gösterisini düşünmekten uyuyamadım ve şimdide erkenden kalkıp okula gitmek zorundayım. Ayrıca okul evime çok uzak olduğu için ekstra erken kalkıyordum. Gözlerimi biraz aralayıp alarmı kapattım ve yatakta doğruldum. Kafamı bile dik tutamıyordum.
Üstümdeki battaniyeyi bir kenara savurup kalktım ve yatağımın başındaki terliklerimi giydim.
Sıradan insanların yaptığı gibi yüzümü yıkadım, kahvaltı yaptım, giyindim ve birazcık... çok azıcık makyaj yapıp evden çıktım.
Yolda uykumun açılması için gürültülü bir müzik açtım ve kulaklıklarımı takıp otobüs durağında beklemeye başladım. Şansıma durak bomboştu. Gerçi dolu olsa da benim için çok farklı bir şey olmuyordu. Asosyal bir zavallının tekiyim.
Otobüsü beklerken telefonumu açıp rastgele eski mesajlarını okumaya başladım. O sırada Kai'nin profil fotoğrafı ilgimi çekti. Büyütüp inceledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gülmek isterdim ama anlattıklarından sonra gülesim gelmedi, yine de yüzümde hafif bir tebessüm oluşmuştu.
Otobüsün geldiğini görünce telefonumu cebime koydum ve otobüse bindim. Kartımı okuttuktan sonra rastgele bir yere oturdum. Birkaç durak sonra bazı insanlar geldi ve aralarından biri benim yanıma oturdu. Kim olduğunu görmek için kafamı kaldırdım.
Ve Kai'nin sürekli kavga ettiği o adamla göz göze geldim. Aniden tüm vücudunu bana döndürdü.
"Sen bizim palyaçonun neyi oluyorsun?" Diye sordu.
Şaşırmıştım, ayrıca hâlâ uykulu sayılırdım. Gözlerimi devirdim.
"Sana ne? Ne yapacaksın?"
Tek kaşını kaldırdı.
"Sözlerine dikkat et küçük oğlan, bizim palyaço seninle çok vakit harcıyor."
Ona anlamaz gözlerle baktım.
"Ne demeye çalışıyorsun? Arkadaşız ve tabiki benimle konuşacak? Sürekli iş başında mı olması gerek!?"
Son cümlemden sonra başını aşağı yukarı salladı.
"Hem maaşını vermiyorsun hem de sürekli iş başında olmasını bekliyorsun?"
Karşımdakinin bir anda yüz ifadesi değişti. Yüzünde allak bullak bir ifade vardı.
"Demek küçük palyaçomuz sana anlatmaması gereken şeyleri anlatmış."
Dedikleri yarım kaldı gibi hissediyordum, tekrar bir şey söylemesini bekledim.
"Ben ona ne yapacağımı biliyorum, bakalım bir daha ağzını açabilecek mi..."
Duyduklarımla gözlerimin sonuna kadar açılması bir olmuştu. Telaşla konuşmaya başladım.
