ඊළඟ දවස ගත වුණේ හරිම හිමීට. ජිමින් එයාගේ කාමරේ අස්සට වෙලා හිටියේ එයාට එයාගේ පැවරුම් සම්පූර්ණ කරන්න ඕනේ වුණ නිසා. එයා පහළට ගිය එකම වතාව පාඩම් කරන ගමන් කන්න දෙයක් උස්සන් එන්න විතරමයි.
ජිමින්ට තනිකම කොහොමත් හුරුපුරුදුයි. අනික එයාට ආයෙත් යුනිවර්සිටි එකට යන්න කලින් එයා වෙනුවෙන් පුංචි වෙලාවක් වෙන් කරන්න ඕනේ වුණා.
ජිමින් දැනගෙන හිටියා හවස් වරුවේ කොයි වෙලේ හරි එයාගේ තාත්තා එයා එක්ක කතා කරන්න එනවා කියලා. මොකද හැම ඉරිදාවකම එයාලා ඒක පුරුද්දක් විදියට කරපු දෙයක්. රෑ කෑමෙන් පස්සේ එයාලා දෙන්නා ගේ පිටිපස්සේ පෝච් එකට ගිහින් සෑහෙන්න වෙලා කතා කර කර ඉන්නවා.
ඉතින් අදත් ඒකේ වෙනසක් නෑ.
ජිමින්ගේ තාත්තා එයාගේ ලොකු ස්වේටර් එකක් ඇදගෙන බියර් බෝතලක් බොන ගමන් ඉද්දී ජිමින් උණුසුම් බ්ලැන්කට් එකක් අස්සට ගුලි වෙලා එයාගේ පුංචි අත් වලින් හොට් චොක්ලට් මග් එකක් බදාගෙන හිටියා.
එයාලා අතර තිබුණ මිනිත්තු කිහිපයක නිශ්ශබ්දතාවයට පස්සේ ජිමින් තීරණය කළා එයාගේ තාත්තාට එයාගේ ජීවිතේ වෙච්ච දේවල් යම් තරමක් දුරකට හරි කිව්වොත් හොදයි කියලා.
"තාත්තා , මට ඔයාට දෙයක් කියන්න තියෙනවා"
එයාගේ තාත්තා එයා දිහාවට හැරුණා.
"මොකක්ද පුතේ ?"
ජිමින් හිනා වුණා. එයා ආසයි එයාගේ තාත්තා එයාගේ නම කියනවා වෙනුවට පුතා කියලා කතා කරන එකට. එයාට එතකොට දැනුනේ හරිම ආදරයක්.
"මට ඔයාව බය කරවන්න ඕනේ නෑ ඒත්"
ජිමින් එයාගේ නහයට තට්ටු කරගත්තේ ලැජ්ජාවක් දැනෙද්දී.
"මං තාම කාටවත් කිව්වේ නෑ මේක"
"ඒක නරක දෙයක් ද ?"
ජිමින් ඔළුව දෙපැත්තට හෙල්ලුවේ එයාගේ ඇස් මග් එක ඇතුලේ තියෙන උණුසුම් චොක්ලට් පානය දිහාවට යොමු කරලා.
"ඒක ඇත්තටම හොඳ දෙයක්. සමහර විට චුට්ටම චුට්ටක් විතර භයානක දෙයක්"
"කියන්නකෝ බලන්න"
එයාගේ තාත්තගේ කටහඬේ තිබුණේ උණුසුම් සැනසිලිදායක බවක්. එයා කතා කරන විදිහට හැමදාමත් වගේ ජිමින්ට හිතුනා එයාට තාත්තා එක්ක ඕනෙම දෙයක් කියන්න පුළුවන් කියලා.
YOU ARE READING
Ink Whisper
FanfictionSinhala translation All his life Jimin has wondered who makes the tattoos that usually just appear on his skin out of nowhere. His life slowly changes and truths come out the moment he meets the talented tattoo artist - Jeon Jungkook.
