"ඔයාට කන්න දෙන්න දෙයක් ගෙදර නෑනේ"
ජන්කුක් ජිමින්ගේ බෑග් එක පුටුව උඩින් තියන ගමන් සුසුමක් හෙළුවා.
"මං පීසා ඕඩර් කරන්නද ?"
ජිමින් හිනා වුණා.
"මට ඕනේ එකක්"
ජන්කුක් එයාට පෙරලා හිනාවකින් සංග්රහ කරලා එයාගේ ෆෝන් එක අතට ගත්තා.
"හරි , ඉන්න මං දැන්ම කෝල් කරන්නම්"
"ඔයා ඕඩර් කරන්න කලින් මං කියන්නේ , මං කෑලි දෙකකට වඩා කන්නේ නෑ"
"ඇයි ඒ ?"
ජිමින් උත්තර දුන්නේ ලැජ්ජාවෙන් වගේ බෙල්ල අත ගාන ගමන්.
"මං ඇඟ ගැන ටිකක් හිතන්න ඕනේ"
ජන්කුක් මූණ ඇඹුල් කරගත්තා.
"ඒත් ඇයි ? ඔයා දැනටමත් හුඟක් ලස්සනයි නේ"
ජන්කුක්ගේ වචන වලින් එයාගේ හදවත උණුසුම් වෙලා යද්දි ජිමින් එයා එක්ක හිනා වුණා. ඒකට ස්තූතියක් විදිහට ඇඟිලි තුඩු වලින් ඉස්සිලා ජන්කුක්ගේ කම්මුලක් සිප ගන්න ජිමින් දෙපාරක් හිතුවේ නෑ.
"මං කෑම එන්න කලින් ඉක්මනට නාගෙන එන්නද ?"
"හරි"
ජිමින් එයාගේ අත මානයට එද්දී ජන්කුක් එයාගේ පස්සට තට්ටුවක් දැම්මේ හිනා වී ගෙනම.
"යන්න ගිහින් නාලා එන්න"
ජිමින් එයාගේ ලොකු ඇඳුම් බෑග් එකත් අරගෙන බාත්රූම් එකට රිංග ගත්තේ ජන්කුක්ගේ හිනාව එයාටත් බෝ වෙද්දී.
ජිමින් ඉක්මනටම නාගෙන ස්වෙට්පෑන්ට්ස් එක්ක ලොකුම ලොකු ටී ෂර්ට් එකක් දාගත්තා. එයා කණ්ණාඩිය ඉස්සරහට ගිහින් අතෙන්ම එයාගේ තෙත කොණ්ඩේ පිටිපස්සට කළා. එයාට අකීකරු වෙච්ච කොණ්ඩ කැරලි කිහිපයක් ආයෙත් එයාගේ ඇස් ඉස්සරහට වැටුනත් ඒක එයාගේ පෙනුමට කිසිම හානියක් කළේ නෑ.
ජිමින් දොර ඇරගෙන බාත්රූම් එකෙන් එළියට ගියේ කවුච් එක පිටිපස්සේ එයාගේ බෑග් එක තියන ගමන්.
"පීසා තව ටිකකින් එයි"
ජන්කුක් කුස්සියේ ඉඳන් ජිමින් දිහාවට එන ගමන් කිව්වත් ජිමින්ව දැක්කම එයා මොහොතකට නැවතුනා.
YOU ARE READING
Ink Whisper
FanfictionSinhala translation All his life Jimin has wondered who makes the tattoos that usually just appear on his skin out of nowhere. His life slowly changes and truths come out the moment he meets the talented tattoo artist - Jeon Jungkook.